Song Ji hoca koşarak okula geldi. Nefes nefeseydi.
Jungkook'un Ağzından Hyun Ji Reika'nın kayıp olduğunu söyleyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Kwon Soo Ah denilen kızla Reika'yı unutmak için çıkıyordum. Kızdan ayrılmayı düşünüyordum. Çünkü ben Reika'yı seviyordum. Koridordaki yazıyı görünce ayrılma düşüncelerini bir kenara bıraktım. Reika beni seviyorsa neden bu fotoğrafı yayınlasın ki? Üstelik şimdiki sevgilim ile olan fotoğrafımı. Hyun Ji onun kulağına eğilip Jungkook'un sevgilisi dediğinde Reika'nın yüzündeki şaşkınlığı görebiliyordum. İkisi gittiklerinde peşlerinden gittim. Sınıfta konuştukları her şeyi duymuştum. İşte o an her şeyi anlamıştım. Hyun Ji bana da söylememişti. Reika'nın, sevgilimin Kwon Soo Ah olduğunu bilmediğini. Ona kızgındım.
Her yerde Reika'yı arıyorduk. Okula gittik ve okulu aramaya başladık. Herkes bir sınıfa girdi. Song Ji hocanın çığlığı ile bulunduğum sınıftan uçarak çıktım. Hyun Ji ise yan sınıftan benimle aynı şekilde uçarak çıkmış, biraz ilerideki Song Ji hocanın olduğu sınıfa doğru koşmaya başlamıştı. Ben de o sınıfa doğru koştum. Sınıfa girdiğimde gördüğüm manzara hiç iç açıcı değildi.
Reika yerde kanlar içinde yatıyordu. Bacaklarında, boynunda ve ellerinde kanlar vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(böyle farz edin) Onun yanına gittim. Tanrım hepsi benim yüzümden olmuştu. Peki ya bunu kim yaptı?
Song Ji hocanın dediği gibi yaptım. Onu kucağıma alıp Song Ji hocanın çağırdığı ambulansa bindirmek için okuldan çıkardım. Ambulansı bilerek okulun biraz dışında bir yere çağırmıştık. Ambulansa bindirdik. Song Ji hoca bizim gelmemizi istemedi. Oysaki çok istiyordum. Zar zor ikna edip bende gittim. Ona bişey olur diye çok korkuyordum. Bunu kimin yaptığını tahmin etmek çok da zor değildi.
Hastaneye gelmiştik. Doktor hemen Reika'yı aldı. Bizse yoğun bakımın önünde bekliyorduk. 2 saat sonra Doktor yoğun bakımdan çıktı. Hemen onun yanına koştuk. -"Reika Nasıl? O iyimi? " -"Durumu iyi fakat..." -"Fakat?" -"Boynundaki yara çok derindi. Şuan sadece uyanmasını beklemelisiniz. Eğer 1 saat içinde uyanmazsa..." Endişeyle doktorun cümlesini tamamlamasını bekliyorduk. -"Bitkisel hayata girebilir ve bir daha hiç uyanamayabilir. Sakin olun sadece bir olanak. Sadece bekleyin" Doktorun dediği şey ile yıkılmıştım. Sevdiğim kıza sahip çıkamamıştım. Onu üzmüştüm. 1 saat sonra -"1 saat geçti ve hala uyanmadı. Yapmanız gereken tek şey beklemek."
Doktor cümlesini bitirip yanımızdan ayrıldı. Hepsi benim yüzümden olmuştu. Hyun Ji ağlıyordu. -"Benim yüzümden. Benim yüzümden" Sayıklayıp duruyordu. -"Hyun Ji. Yeter artık. Reika ölmedi."
Reika'nın yanına gittik. Uyuyordu. Hyun Ji'ye telefon geldi. -"Jungkook ben çıkıyorum 1 saate dönerim. Sen burada kal" Hastaneden çıktı. Ben de Reika'nın yanındaki sandalyeye oturdum. Ellerini tuttum. -"Özür dilerim. Her şey için özür dilerim. Bunu sana yapanı bulacağım. Beni duyduğunu biliyorum. Kwon Soo Ah'ı sevmiyorum. Ben seni seviyorum. Seni unutmak için Soo Ah ile çıkmaya başladım. Ancak sen gelince, ayrılacaktım fakat sana zarar verir diye korktum. Okula yayılan haberden sonra ona ayrılma mesajı attım. Keşke atmasaydım. Korktuğum başıma geldi Reika. Sen yeni gelmişken bir daha gitme. Geri dön Reika. Geri dön lütfen. Sensiz yapamam"
