Incredible Madness [[On-Going]]

Eighth Madness

Sorry for the late dedication. Dedicated kay cuteexiumin! hoho. ♥ ^^

Manager Kristina Ferio on the side -->

//8th Madness: Unresolved Puzzle

Para akong walking dead (na maganda) pag pasok ko kina-umagahan. Napansin nga rin ni Megan ang pretty-zombie aura ko today. Nagmukha tuloy akong average college student na mukhang zombie. Ugh.

Hindi kasi ako pinatulog nung picture na naka-post dun sa net eh. Bakit nandun yung picture ko? I mean, I know I already look like a superstar but still. Tsaka natagpuan na raw ang leader ng TaeTiSeo eh bakit picture ko ang nakalagay doon? Are they freaking kidding me?! Yun na yun yung damit ko kahapon nung kinausap ko yung manager ni Ash. Ako yun. Hindi ako nagkakamali.

Hindi ko ma-solve yung kung ano mang puzzle ang nangyayari sa utak ko. Am I somehow related sa leader nung girl group? Yun ba yung reason kung bakit ako pinatawag ni Manager Ferio? I seriously don't have any idea. Ano bang nangyari dun sa leader ng girl group na yon? Ang dami daming tanong ang bumabagabag sa utak ko ngayon. Ni hindi na nga ako naka-focus sa klase eh.

"Ms. Delos Santos! You're not listening!" Rinig kong sigaw nung professor kaya naalimpungatan ako.

Napakagat ako sa labi ko. Tsk. Yung iba, tatawa-tawa. Psh.

"I'm sorry." I said. Ouch. Yung pride ko.

"Umayos ka Ms. Delos Santos." Sambit niya sabay talikod. Siya ang pinaka-ayaw kong teacher sa lahat. Laging ako nalang ang napapansin niya. Palibhasa matandang bakla. Imbyerna.

Magulo na nga ang utak ko, na-bv pa 'ko buong araw. Natapunan pa ko ng orange juice nung babae sa canteen. Nakakaloka. Pinatid ko nga. Tutal lalampa lampa narin siya, sinagad ko na.

"Tama na sis!" Tawa ng tawa habang pinagpapalo ni Megan ang lamesa kasi pinanonood niya akong sumabog na parang bulkan dito sa isang cafe malapit sa school namin.

"Stop it Meg! Baka hindi mo na makita si Chris kahit kailan at ipasalvage na kita if you don't stop you b*tch." Mainit na nga ang ulo ko dinadagdagan niya pa.

Pinunasan niya ang mga mata niya ng tissue. Naluluha na siya kakatawa. Inirapan ko lang at nag-cross-arms ako sabay sandal sa upuan ng cafe.

"Haha. Okay, okay. Stop na. Mahal ko si papa Chris. Gusto ko pa siyang makita." Sabi niya.

Umiling-iling at napa-roll-eyes ako sa sinabi ni Megan.

"Girl, why so bitter? You're eighteen for pete's sake ang daming nagkakandarapa sa'yo. Why don't you give them a chance?" Tanong niya na mukhang concerned na concerned sa lovelife ko.

Eh sa ayoko pang mainlove! Hindi pa tumitibok ang puso ko sa kahit kanino, ever. To be honest, hindi ko rin alam kung bakit ako ganito eh. Maybe hindi pa ito yung right time.

"Meg. You know how much I hate talking about this right?" Sabi ko sa kanya.

"But sis, you can't. Gusto mo bang matulad doon sa teacher nating bakla na galit na galit sayo kasi crush ka nung crush niya? Pft." Sabi niya na mukhang tatawa nanaman.

"Shut it Megan. Hindi ako insecure na baklang tulad niya. Hindi ko pa problema yang mga pag-ibig na 'yan." Ininom ko yung melon shake na kanina pa naka-nganga sa table namin. "Ang problema ko ay yung manager ni Ash." Pagpapaliwanag ko.

Tinap-tap ko yung lamesa habang nag-iisip.

"Omo? What anong nangyari sa inyo ng manager niya?" Kunut-noong tanong niya sakin.