Chapter 30
Asar lang.Postponed yung flight namin papuntang L.A.
Buti medyo ok lang yung pakiramdam ni David.Si mom nga nagawa pang magsoundtrip,nagtu-tweet pa nga eh.
Si dad hinihintay kami sa L.A.
Di na kami nakapagbonding ni Sam bago ako umalis.
Di man lang ako makakagraduate.
Ay mali!Graduate na pala ako di lang ako makakapagmarch at makakaakyat ng stage para kunin yung diploma.Nasa akin na diploma ko eh.
Sinabi ko na din sa office na si Top na yung dapat maging valedictorian.Gagawin nila yun di dahil sa sinabi ko,dahil yun talaga balak nila nung nalaman nilang aalis na ko.
Kahit yung mga special awards pinamigay ko na.
Generous ko eh.xD
Nababato ako dito sa airport.
Makapagsoundtrip na lang,maitodo nga.Para makabasag eardrums.HAHA
Sa totoo lang,I'm gonna miss Top.Sana masaya na yung mom nya.
Never pumasok sa isip ko na mangyayari to.
"SOPHIE!!!"
Kala ko nahanap ko na yung perfect match ko.
Kasi si Top yung taong nagparamdam sa akin ng true love,inintindi nya ko,inalagaan,sinakyan yung mga trip ko.
Pero yung "sacrifice"?Malabo ata lalo na kung tungkol sa studies or grades.Ni hindi nga ako napagtanggol sa mom nya eh.
"SOPHIE!!!"
"Ate,si kuya Top!"
Aray naman.Keri pa ni David manigaw ah sa tainga ko pa mismo tumapat.
Bat nandito si Top?!Natatawa ako si Borge konti na lang paplakda na mukha kakatakbo eh.
"Bat nandito ka?!Kayo?!May bubong naman tong airport,bat basang-basa ka?Si Borge naman hindi.Saka..."
Tamang takpan bibig ko?!
"Ako muna pagsalitain mo ha?Thankful ako dun sa jeepney na nasakyan natin kung saan tayo unang nagkakilala.Kung di dahil dun di ako makakaramdam ng true love.Thankful ako dun sa teacher natin na pinagtabi tayo ng upuan nung 1st day of school.Swerte ako kasi kahit kayo pa ni Renzo dati di mo ko pinagtabuyan.Buti na lang nagbreak kayo.Kasi dahil dun naging tayo.Pero isang malaking kabobohan at kapalpakan ang ginawa ko.Hindi man lang kita napagtanggol sa mom ko dahil sa @?!# grades na yan at pagiging valedictorian.Sorry kasi..."
Tinakpan ko din bibig nya.
"Andami mo ng sinasabi.Bat ka ba nandito?"
"Sa tingin mo bat ako nandito.Magpapalamig lang at magpapatuyo ng damit?!TAE!AYAW KITANG MALAYO SA AKIN!MAHAL KITA MAHAL NA MAHAL!Wala naman nabago dun eh."
Gumagawa kami ng eksena dito.
Si mom at David nganga lang eh.
"Top,kahit pigilan mo naman ako,di talaga pwede.Hindi naman para sa akin to eh,sa kapatid ko.Kung papipiliin ako pagkawala ng kapatid ko o paglayo sa'yo,mas pipiliin ko kapatid ko.Dalawa na nga lang kami eh.Saka sa pag-alis ko magiging masaya na mom mo,ikaw na ulit valedictorian."
"Aanhin ko pagiging valedictorian kung di na din naman kita makakasama.MAS GUSTO KONG MAGING TOP 1 SA PUSO MO."
Hanggang dito banat pa din.Madaling araw na eh.
"Nido ka naman eh."
"Ha?!"
"Coz You're my NUMBER 1. =)"
Kinilig sya.haha
"Top,mahal kita alam mo naman yan.Pero di maganda kung magiging tayo pa din.Mahirap ang LDR(Long Distance Relationship)."
BINABASA MO ANG
You're not Mine but I'm Yours
Non-FictionFirst time to make a story at nagmatapang pa ako na gumawa ng love story kahit never pa na nakaka-experience the true love thingy.. This story can make you laugh and realize how happy to be inlove :) Hope you like my story.Happy reading :)