The Power Couple (ChanBaek)

Chapter 4

Baekhyun's PoV

"HAHAHAHAHAHAHAHAHA, tangina ka pala e." Luhan told me, hinigop niya ang kaniyang kape. "Aarte ka pa e bibigay ka rin naman pala!" hinampas ko siya sa kaniyang braso sa sobrang inis.

I just told him everything that happened between me and Chanyeol pero syempre hindi ko na idinetalye kung paano namin ginawa ang bagay na 'iyon'.

I rolled my eyes. "Seriously!? Hindi ka nakakatulong!" hinampas ko pa siya at sinakal sa inis pero ang bruha ay tawa lang ng tawa.

"Gago ka, Tama na ha. Nasasaktan na ko." tinigilan ko siya at inirapan. "Pero seryoso ha. Grabe ka naman, porket pogi nagpa 'ano' ka agad."

Kinagat ko ang aking labi at tumitig sa ceiling. "Iyon nga eh. I dont want to het married yet." sinilip ko ang aking telepono. Chanyeol has been texting me nonstop since the last two weeks.

Mga goodmornings at goodnights iyon kadalasan.

"Lu, Hindi pa ako handa." pinatay ko ang aking phone bago ipinasok sa aking maliit na bag.

"S-Sir! Hindi ko na po siya napigil." nakikopag buno ang maid kay Chanyeol dahil sa pagpupumilit nitong pumasok, sa huli ay nagparaya din ito.

"Im out." Luhan said with a grin on his face. Pinanlakihan ko siya ng mata. Hindi niya ako pwedeng iwanan dito!

Pero wala rin akong nagawa at hinayaan na lang ito.

"Bakit pumunta ka dito?" kinuha ko ang baso at tinapon ang natitirang laman niyon sa halaman malapit sa veranda ng kuwarto.

"Why are you not answering my text?" his voice seems to be tired. Ipinatong niya ang bitbit na flowers sa mesa. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga bago umupo sa kama at ginulo ang kaniyang buhok.

"W-Wala akong nakikitang dahilan para mag-reply sa iyo." my voice stuttered when I saw him laying on my bed, eyes half open.

Mukhang napagod siya sa trabaho, haggard at wala pang pahinga pero preskong presko parin sa aking paningin.

"Bakit kasi pumunta punta pa dito!" saad ko habang tinatanggal ang kaniyang sapatos at inaayos ang kaniyang pagkakahiga. "Huwag kang malikot, baka akala mo magaan ka?"

With one swift move, nakahiga na ako sa tabi niya his arms hugging me tight habang ang mga binti niya naman ay nakapatong sa ibabaw ng mga paa ko to secure me in place.

"Let's just stay like this for a while." Inangat ko ang paningin ko at nakita ang nangingitim na bahagi sa ilalim ng mga mata niya.

"Chanyeol." Tawag ko habang hinahawi ang ilang buhok niya.

"Hmm." Umangat ang kilay  niya pagkatapos noon.

"Your phone is ringing." I pointed out the vibrating thing in his pocket but he paid no attention to it.

Nang maramdaman ko na lumuwag ang pagyakap niya ay ako na mismo ang sumagot ng telepono.

"Hello po, Tito." Chanyeol's dad is the caller. Napakarami na nitong missed calls at text.

"Ch--Baekhyun! Asan si Chanyeol? He left in the middle of our meeting, pakisabi na kailangan niyang bumalik dito." The background is a bit noisy mayroong komosyon at may ilang akong boses na narinig.

"Natutulog po eh." I turned my look to Chanyeol who is snoring right now. "Mukha pong pagod."

"Ganoon ba? Sige, ako ng bahala dito." Ibinaba ko na ang tawag na nasundan ng text.

Galingan nyo sa pag gawa ng bata.

Nabitawan ko ang telepono, feeling the goosebumps all over my body. Ghad! Hindi ko maimagine! Masuka suka ako habang iniisip iyon.

Chanyeol looks exhausted that's why I didnt bother waking him up. Dumiretso na ako sa kusina to find ingredients para makapag prepare ng sopas.

After all ito lang naman ang alam kong madali na iluto.

"Ay si Sir! Naghahanda na talaga sa buhay mag asawa ha!" Humagikgik ang aming katulong na si Wendy, lumabas siya mula sa pantry bit bit ang isang balot ng tinapay at garapon ng palaman.

"Ibalik mo yan ha. Mag-nenenok ka pa rito. Mabwiset mo ako, isungalngal ko sa'yo ito!" Itinutok ko sa kaniya ang kutsilyo.

She raised her hands in defeat.

"Easy ka lang! High blood masyado!? Buntis lang!?" Bumububod bubod ito at nagdadabog habang ibinabalik lahat ng kaniyang mga kinuha.

"A-Ano kamo!?" Inis na inis na ako sa salitang buntis na iyan! Hindi ako magpapaanak!

Paglabas nito ay pinaikutan ako nito ng mata bago lumisan sa kusina.

Iniakyat ko ang natulong sopas sa kwarto, ipinatong ko sa table bago ginising si Chanyeol.

"Kumain ka muna bago ka bumalik doon."

Dahan dahan siyang tumango. Tumayo siya para mag unat at nakita kong nagflex ang ilang muscles niya.

My eyes bore to his back napansin ko ang tattoo mula doon na bumakat matapos masinagan ng araw ang manipis na puting long sleeve.

Wala sa sariling hinawakan ko iyon. Chanyeol became alert with my touch, mabilis niyang napigil ang kamay ko sa pag hawak.

"G-Gusto ko lang malaman kung ano iyon! Kung ayaw mo! Edi huwag!" May Mali talaga sa akin. Hindi naman ako nauutal noon kapag nakikipag titigan sa ibang lalaki.

Binawi ko ang kamay ko ay tumalikod pero humarang siya sa akin.

"Tignan mo na."

"Huwag na! Hindi naman ako kung sino na may karapatan para pakielaman ang pribado mong buhay."

"Kaya nga pakakasalan kita e. Binibigyan kita ng karapatan." Damn! This man really know how to make my knees turn into jelly. Pati na rin ang dib dib ko na dinadaga sa tuwing iniinvade niya ang aking personal space.

Tumalikod siya.

Kusang gumapang ang mga daliri ko at inilihis ang kaniyang long sleeves.

"That is a semicolon. Let's just say that my life as a teen ager is not typical like yours. I'm a rebel, baby." Humarap siya at ninakawan akp ng halik sa labi.

There was a ghost of smile on his lips while wearing his coat and restyling his messy hair infront of my mirror.

"Gusto ko lang naman makita kung ano iyan. Hindi ko naman gusto ng eksplanasyon!" Pangangatwiran ko. This is not good. He can't be my weakness at hindi niya pwedeng gamitin ang istilong ito sa akin dahil bibigay ako at magpapaubaya.

"You'll soon be my husband. And it is your right to know everything about me, baby."

-----

Dafok. HAHAHA

-dyoderou