Sen düşersen

46 2 0
                                    

2 AY SONRA...

''Azraaa...Azra! Kızım uyansana! okula geç kalıcaksın!''

Bu sesi duyar duymaz uyandım.Tabi geç yatmanın sonuçları bende hep ters teper.Vakit kaybetmeden giyinmeye başladım.Çünkü bu gün büyük gündü. Güzel olmalıydım, çekici olmalıydım.Nedenini sorcak olursanız okul çıkışında Umut ile konuşçaz...Evet biliyorum hepiniz şuan nasıl diye şok içerisindesiniz ama 2 ay içinde çok olay oldu... Kendime gelen güvenim ile onunla konuşmaya başladım ve bana telefon numarasını verdim.1 aydır gece gündüz mesajlaşıyoruz. Okulda benı görünce selam veriyor.Hatta bazı teneffüsleri birlikte geçiriyoruz. Bana çok tatlı gülümsediğimi söyledi düşünebiliyor musunuz? Her şey annemin benle o konuşmayı yapması ile başladı. Kendime özgüvenim geldi resmen...Şimdi her şey çok iyi umarım aramız bozulmaz.Kahvaltımı hızlıca yiyip okula gittim.Kızlarla gülü eğlendik ama bir türlü çıkış saati gelmek bilmiyordu. Öğlen teneffüsünde yanıma Aykut ve Kaan geldi. Umut'un çetesinin bizi camdan izlediğine yemin edebilirim.Ders zili çalınca sınıflara girdik, dersin ortasında kapı çalındı içeri Umutların sınıftan bir çocuk geldi ve bana baktı. Bir şeylerin ters gittiğini düşündüm.Sonra çocuk hocaya bir şeyler geveleyip gitti. Çıkışta kapının camından yine bana baktı ve gözden kayboldu. Biraz korksam ve meraklansam da o kadar umrumda olmadı. Umut beni kontrol ettiriyo olabilirdi. Aslı bile çocuğun bana baktığını sordu ama ben cevap vermedim.Okul çıkışı geldiğinde çıkış kapısının önünde Umut'u beklemeye koyuldum.Ama bir türlü gelmiyordu... Bütün okul boşalmıştı ve beni ektiği düşüncesi ile delirmeye başlamıştım.Tam gidicektim ki kolumdan biri çekti ve bana sarıldı. Birden ne olduğunu anlayamadım afallamıştım. Başımı yukarı kaldırdığımda Umut'u gördüm.Kolları ile beni tutuyordu. Şoka girmiştim sonra o da benim tepkimi görünce geri çekildi. Bana gülümseyerek ''Geç kaldığım için özür dilerim'' dedi.. Ah normalde cok sınırlıydım ama onun gülüşünü görünce tüm sinirim  geçti ve bende gülümsedim sorun değil dedim.

''Ne konuşucaz peki?''

''Annenlere eve biraz geç gideceğini söylesen iyi olur,seni unutamıcağın bir yere götürcem''

''Ama haberleri y...''

''Şş hadi trafiğe kalmak istemiyorum'' diyerek kolumdan tuttuğu gibi beni arabasına bındırdı. Biraz korksam da ona olan güvenim sonsuzdu.Anneme kızlarla birlikte olduğumu mesaj attım umarım ınanır...

Yol karana kadar arabayı sürdü.Fazla bir şey konuşmadık.Ben daha çok midemin gurultusunu duyuyordum.Tam kestiremedim başta fakat sonradan bir tepeye çıkıtığımızı anladım.Bi yarım saat daha ilerledikten sonra bana''Üstünü giy'' dedi bende o ciddi tavrından her zaman korktuğumdan dediğini yaptım. Arabadan indiğimizde uçurumun kenarında olduğumuzu anladım.Açıkçası onun bu ciddi tavırları ve burada bulunmamız beni çok korkutmuştu.Elimden tuttu uçurumun kenarına götürdü beni... Birden nefes alıp verişlerim hızlandı. Korkuyordum. Umut hiçbir şey demiyor.Sadece donuk gözler ile bana bakıyordu. Elimden tutarak uçurumun kenarına geldik.Tam ne yapıyosun delirdin mi sen diye elinden kaçıcakken beni sıkıca tuttu ve kendine doğru çekti.Nefesim kesildi o sırada... Ölüm beni bekliyordu.Sarıldı.

''Yukarı bak!''

''Ya düşersem?''

''Tekrarlama! sadece bak''

Bunu demesi üzerine gökyüzüne baktım.Yıldızlar parıldıyordu. Böyle bir gecede ölmek çokta kötü olmazdı sanırım?

''Gözlerini kapa''

Bunu dedi ve bende son kez kokusunu içime çektim ki bu onu bilmiyordu. Çünkü onu deli gibi sevdiğimi hiç söyleyemiştim ona...Kafam yukardayken ve gözlerim kapalıyken dengede kalmak oldukça zordu.Tam düşer gibi oldum,yerimde yalpaladım ve beni tuttu.Birden rahatladım ve sinirlerim boşaldı.Bebek gibi ağlamaya başladım...

Sadece ağzımdan ''Lütfen beni bırakma,ölmek istemiyorum,sadece seninle olmak istiyorum'' sözcükleri çıkmıştı

Bunun  üzerine o, elimden tutup beni uçurumun kenarından çekti.

Gözlerimin içine bakıyordu bense ağlıyordum susmam için elini dudağıma götürdü ve göz yaşlarımı sildi.

''Asla seni bırakmayacağım, buraya seni getirmemin tek nedeni sen düşçeğin zaman benim her zaman tutucağımı bilmeni istememdi.Gerçek şu ki seni seviyorum,evet benden bu cümleyi fazla duyamazsın ama SENİ SEVİYORUM. Bu ilk ve son duyuşun olabilir ama sen yanımda olmayınca huzursuz oluyorum,her zaman seni korumak,senin kokunu hissetmek istiyorum.'' dedi. Bunun üzerine ağzım açık kaldı ıslak gözlerim birden parıldadı ve o anın şaşkınlığından sadece ''Seni çok seviyorum'' diyebildim.Evet şoktaydım

Bunun üzerine dudakları dudaklarım ile buluştu.Öpüşü kalbimin derinliklerine işledi.Birden üşürken bedenim ısındı ve mutlu hissettim.Gülümsedim. o da gülümsedi...El ele arabasına dogru yuruduk.Arkadan ıkı tane sandıvıc cıkarttı.Ama hıc yemek havamda degıldım.Yemediğimi görünce sinirlendi ve sinirlenince cidden ondan korkuyordum.Zorla da olsa bana sandivici bitirtti.Arabayı ısıttıktan sonra yola koyulduk.Ben uyumuşum eve geldiğimizde alnıma bir öpücük ile uyandırdı ve ona bu akşam icin teşekkür ederek evin yolunu tuttum.

Ben eve çıktığımda annemler uyumuştu en azından şimdilik rahattım ve üstümü değiştirdim.Ancak yatağa gittiğimde mutluluktan uyuyamıyordum.Hayallerimin erkeği artık benimleydi.Beni sevdiğini söylemişti.Elleri...elleri yumuşacıktı ve sanki beni incitmemek için narince tutuyordu ellerimden.Onu sevmek... onun beni sevmesi... Sonunda birinin beni sevmesi? bana tuhaf geliyordu ama en sonunda mutluydum ve mutluluktan uyuyamıyordum.Yarın okul olduğu aklıma gelince yüzümü buruşturdum ama Umut'u görceğim aklıma gelince yine içi sevinçle doldu.Kızlara ne anlatcağımı düşünüyordum.Açıkcası onlara anlatmak için hiç heycanlı değildim.Anlatmak hiç istemiyordum.Çünkü insanların iyi veya kötü yorumları beni geriyor ve stresse sokuyordu...

GÜNEŞİ YAKALAMAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin