Hava da yağmur ritmini arttırıyordu.Normalde yağmur yağmasına aşık olan ben, bu gün ondan ilk defa nefret etmiştim.Arabaya bindim ve ailemin hazır olmasını bekledim.10 dakika sonra onlarda arabaya bindiler.Babam arabayı çalıştırdı ve beni otogara bırakmak icin yola koyuldu.2 haftalığına olsa bile onu uğurlamak bana koyuyordu.Ne kadar özliceğimi aklım bile almıyordu.Onsuz geçicek 2 haftayı düşününce boğazım düğümleniyordu.Ağlamak istiyordum ama bu arabanın içinde pek mümkün olmuyordu.Kulaklığımı taktım ve Umut'u düşünerek hayallere daldım.Bunu sık sık yapardım...Kafamı kaldırdığımda otogara gelmiş oldugumuzu gördüm. Babam ''işin bitince haber ver tatlım'' diyerek beni uğurladı. Annem ise dikkatlı olmam icin benı uyarıp durdu.
Umut'un otogara gelmesine daha 1 saat olduğundan bende oradaki bir kahveye ağır adımlar ile yürüdüm.Etrafta birbirine kavusan sevgililer,oğlunu askere yollayan analar,arkadaşını memleketine ugurlayan ınsanlar ile doluydu.Onları izleye izleye kafeye vardım.Kendime orta şekerli Türk kahvesi söyledikten sonra çantamdan kitabımı çıkardım.2 sayfa okuduktan sonra okuduğum sayfalardan hiçbir şey anlamadığımı anladım.Kitabımı yerine koyarak tekrardan düşünmeye başladım...
Birden etraf karanlık oldu.Kimseyi göremiyordum. Hissettiğim sadece gözlerimde ki sıcacık ellerdi...Umut gelmişti.Sevgilim...Gülümsemeye çalışarak''Umut,erken gelmişsin'' dedim. Oda''seni daha fazla görmek için kaçtım diyebiliriz güzelim'' dedi.Gülümsedim.Fakat bende ki kırgınlıgı anlamış olcak ki yanıma oturup kolunu omuzuma attı.Konuşmaya başladı ve konuşurkende hafif hafif parmaklarını saçıma doluyordu.''Yapma ama güzelim. 2 hafta bensizliğie dayanabilirsin bence.Hem telefon var.Her gece seni arıyacam söz veriyorum.'' Biraz olsa rahatlamıştım ama bu kelimeler ile beni kandıramazdı.Biliyorum o da gergindi çunku eski ruh hastası sevgilimin beni sürekli rahatsız ettiğini biliyordu.
Biraz lafladıktan sonra onun takım arkadaşları geldi ve otobüsün onunde bavulları koyarken hepsinin gözlerindeki heycanı görmustum.Çok geçmeden otobüs kalkmak icin harekete geçti.Camdan bakarak bana el salladı ve 1 dakıkada otobüs gözden kayboldu.
2 hafta yalnızdım.Aslında bir nevi iyi olcaktı cunku eski benliğimi geri kazanmak istiyordum.İlk günler biraz depresif geçti ama 4-5 gün sonra kendime gelince kitap okumaya başladım.Yalnızlıktan zevk almak bana tuhaf gelmisti...
