Project RYJO 1: The Newlywed

Chapter 17: Supremacy

Maraming nakakakilala sa pangalang Erajin Hill-Miller sa party na iyon ngunit iilan lang ang makapagsasabi kung sino siya sa mga dumalo. Bihira lang din naman siyang um-attend sa mga event at parating proxy lang ang pumupunta para irepresenta ang pangalan niya. At ngayon, kailangan ng tulong ng mga kasamahan niya. May binabalak si Daniel, at kung ano man iyon, kailangang may gawin siya upang hindi iyon matuloy.

Sandali siyang pumikit at huminga nang malalim. Unti-unting nagbago ang pakiramdam niya at agad ding dumilat. Biglang nagbago ang aura niya maging ang dating ng kanyang tingin.

Ngayon na magsisimula ang tunay na laban, at nagpakita na ang inimbitahan ngunit di-inaasahang bisita ng gabi.

"Hunter, Tank, Silver," pagtawag niya sa tatlong kasama. Kapuna-puna ang baba at bigat sa tono ng kanyang pananalita.

"Erajin?" Mukhang napansin na ni Tank ang pagbabago sa punto niya.

"Six months ago, may inilapag na plano ang higher-ups tungkol sa Annual Elimination ngayong taon. Hinati nila sa dalawang lugar ang elimination para sa dalawang association."

Nagkatinginan ang tatlong lalaki.

"Ngayon na ba 'yon?" tanong ni Tank.

Tuloy-tuloy lang sila sa paglalakad habang nag-uusap nang may sumalubong sa kanilang babaeng may hawak na wine. Hindi ito nakatingin sa dinaraanan dahil abala sa paglingon sa paligid kaya natapon ang inumin nito sa suot na puting dress ni Erajin.

"What the hell?" sigaw ng babae habang nakatingin sa yellow gown nitong napatakan ng natapong alak.

Tumaas lang ang kilay ni Erajin habang nakatingin sa puting damit niyang halos pinaliguan na ng pulang wine.

"Are you blind?" Napakalakas ng sigaw ng babae. Kita sa mukha nitong hindi ito makapaniwalang napatakan ng wine ang mamahaling gown na suot. "Hey, stupid bitch! Aren't you going to apologize?"

Deretso lang ang tingin ni Erajin sa babaeng nanggagalaiti na sa galit. Natawag nila ang atensiyon ng mga nasa paligid dahil sa pag-eeskandalo ng isa. Si Tank na sana ang kakausap subalit sumenyas siya na huwag na itong mangialam.

"I'm sorry," simple sagot ni Erajin ngunit dinig ang tapang sa bawat salita.

"Huh!" Namaywang ang babae at tinaasan siya ng kilay. "And you really think na madadaan lang sa sorry ang lahat, hmm?"

Nanatiling kalmado ang mukha ni Erajin. "Ang sabi mo, mag-apologize ako. Nag-apologize ako. 'Tapos ngayon, sasabihin mong hindi pala madadaan sa sorry ang lahat? Ginagamit mo ba nang maayos ang utak mo?"

"A-Ano'ng sinabi mo?" Dumoble ang panggagalaiti ng babae dahil sa sinabi ni Erajin. "Ang kapal ng mukha mo! Kilala mo ba kung sino ako, ha? Kilala mo ba kung sino'ng binabangga mo? Ito!" Itinuro niya ang suot na damit na napatakan ng natapong alak. "Alam mo ba kung magkano ito?"

"Sige, magso-sorry uli ako. Mukhang kasalanan ko rin pala pati ang katangahan mo." Yumuko nang bahagya si Erajin. "Pasensiya na kung likhang tanga ka." Tumayo na siya nang deretso. Makikita ang tapang sa mukha niya kahit na kalmado ang ekspresyon. "Nakakadismayang makakilala ng gaya mo. Hindi magandang experience."

"Huh!" Hindi makapaniwala ang babae sa naririnig niya. Mapait siyang natawa nang makaramdam ng pagkapahiya. Hindi rin niya alam kung paano ba magre-react sa sobrang inis. "How dare you?"

Tumuloy na lang sa paglalakad si Erajin at nilampasan ang babaeng nakabangga niya.

"Don't turn your back on me, bitch!" Bigla nitong hinatak ang buhok ni Erajin para pigilan.

Napahakbang na ang ilan upang gumawa ng aksyon.

"Sino'ng may sabing puwede mong hawakan ang buhok ko?" Tinabig ni Erajin ang kamay ng babae at umamba na ng isang malakas na suntok para patulugin ito nang permanente.