My Friend, My Enemy

PAUNANG SALITA

[F O R E W O R D]

Vin's POV

Hello! After a long time I'm here again. Having my own POV after  a years. I don't know exactly kung ilang taon na ba ang dumaan simula nang matapos ang love story ko... rather, namin ni Joen. Ng Joen ko.

Well, kung magtatanong kayo ng development ng aming pagsasamahan. Ang tanging masasabi ko ay so far were good. As a couple hindi naman maiiwasan ang pag-aaway, tampuhan at galitan. Pero siyempre hindi kami umabot sa pisikalan kapag nag-aaway kami. We often argued verbally. Pero kahit na ganoon, mahal pa rin namin ang isa't-isa. Kampante ako sa pagmamahal na ibinibigay sa akin ni Joen. Hindi siya gagawa ng bagay na alam niyang makakasakit sa aming dalawa.

Ilang taon na ba ng maging mag-asawa kami? Limang taon na. At sa limang taon na iyon napag-desisyunan naming dalawa na magkaanak through surrogacy. I won't explain further details. Siguro alam naman na ninyo ang proseso ng surrogacy. Pareho naming ginusto iyon. Siyanga pala, ang sperm ni Joen ang gagamitin. Sabi niya sa akin, after a year. Kapag three years old na ang anak namin ay sperm ko naman ang gagamitin para muli kaming magkaanak. Siyempre, ang surrogate mother ulit ni Joen ang magdadala naman ng anak ko.

And from it, I'm hoping that my relationship with Joen will live longer and spent time with each other more and more.

But enough with my future plan. Siguro nagtatanong kayo kung bakit may POV ako. If some of you were thinking that this is my story. Na may book two ang kwento namin. Sorry but we don't have. I'm happy. Joen is happy. And the author is happy. All of us were contented with what happened to us. Kaya po huwag na tayong maghanap ng book 2. Hehehe.

So, ulit. Kaya po ako may POV para umpisahan ang kwento ng dalawang kaibigan ko. Remember, Diega and Joanna? Sila ang mga kaibigan ko na out and proud gays.

Actually, hindi ko akalain na magkakaroon sila ng story. Hindi ko ito inaasahan. Siyempre, hindi rin yata inaasahan ng dalawa.

So here I am, ang magsisilbing panimulang tauhin ng istorya ng dalawa.

Let see if their story will be a love story or just a simple story about their hardship and friendship. Salamat.

By the way, ito ang unang pagkakataon na magsusulat ng istorya ang author ng first person point of view.

I'm hoping na maging maganda ang narration kahit na hindi ito ang kinasanayan niya . Sana rin ay tangkilikin ng iilan na mambabasa ang istorya.

Nakakatawa lang. Sana magtuloy-tuloy na ang paggawa niya ng istorya.

Let me tell you something, dear readers. Ang nagsusulat po ng istoryang ito, marami po siyang story line up. Some of them started already. Some of them are on the middle of hiatus and conflicts.

Tama na nga. Masyado na akong madaldal. Kahit saan-saan pumupunta ang kadaldalan ko.

So katulad kanian, heto na po ulit ang umpisa ng istorya nina Diega at Joanna. My out and proud gay friends.

Umaasa ako na magugustuhan niyo ang istorya ng dalawa.