First Snow - Merry Merry Christmas (EXO edition)**Short story

Chapter Four: Confrontation

< Gabby’s POV >

 

Nagulat ako nang pagkamulat ng mata ko ay puro puti ang nakikita ko. Teka! Nasa langit na ba ako? At may lalaki! Mama, kayo po ba si San Pedro? Okay! Last ko na to. Puro yata ako ilusyon eh.

But wait! Kilalang – kilala ko ang hugis ng likod niya ah. Could it be? Luke?

“What are you doing here?” gago ka! – dagdag ko sana.

Gulat na napalingon siya. “Gabby, thank God your finally awake. Are you okay? May masakit pa ba sa’yo?.”

Ang mas kinagulat ko ay ang bigla niyang paglapit sa akin at hiwakan ang kamay ko. Why does he seems so happy? Totoo ba yan or isa na naman sa mga gimik niya?

Hindi ko sinagot ang tanong niya. Ano siya hilo? Ako tong unang nagtanong tapos tatanungin din niya ako pabalik? Hmmph! Manigas siya!

Napansin yata niya ang cold treatment ko sa kanya.

“I said, what are you doing here?” kung hindi mo pa sasagutin ang tanong ko, babatukan na talaga kita.

Agad naman siyang napa-ayos ng upo. “Ahm, yung iba wala dito dahil hinuli sina Jake at yung gumawa nung student’s rule that’s why ako ang nautusang bantayan ka.” Nakasagot din naman ang loko.

I smirked. “Nauutusan ka na pala ngayon. Amazing.” Sarcastic kong sabi. “Ngayong gising na ako, you may now leave.”

Para naman siyang nataranta ng konti. “A-ano? Sino na ang magbabantay sa’yo dito?”

“I will call either Nimfa or Ykaii na lang. Tutal, sila lang naman ang maaasahan ko.”

“They are not available. May mga contest silang inaattend remember? Hindi sila pwedeng mawala dun.”

Umiwas ako ng tingin. Oo nga pala. Si Nimfa may Math quiz bee. Si Ykaii naman organizer ng Science quiz bee. Huhayps..Kahit na! He shouldn’t be here!

“I’m fine kahit ako lang mag-isa. You may now leave.” Sabi ko sa kanya.

Bigla naman siyang tumayo. Kaya napalingon ako sa kanya. Seryosong-seryoso ang mukha niya. Parang hitsura niya nung akala niyang may relasyon kami ni Kyle.

“Why are you like this Gabby? For once, bigyan mo naman ako ng pagkakataon na tulungan ka. Lalo na’t nasaktan kita. At least give me a chance.” Seryosong sabi nito.

Hindi na ako magpapatinag sa lalaking ito. Kaya taas noo ko siyang tinignan. “Bakit? Nasasaktan ba ang ego mo? Don’t worry, I didn’t mean that. At don’t be assuming. Hindi ako nasaktan nung iniwan mo ako. Actually, thankful pa nga ako eh. Because that made me realized how stupid I am dahil pinatulan ko pa isang kagaya mo.”

Tila nagulat naman siya sa sinabi ko pero mas lalong sumeryoso ang mukha niya. “I did that on purpose Gabby.”