First Snow - Merry Merry Christmas (EXO edition)**Short story

Chapter Three: Reminiscing

< Luke’s POV >

Flashback…

“I am breaking up on you.”

 

Kita ko sa mga mata niya ang pagkalito. “Ha? Bakit? May mali ba akong nagawa Luke? Nagkulang ba ako?”

 

Umiwas ako ng tingin. “It’s not that.”

 

“Then tell me!” napasigaw na siya at sabay hablot sa braso ko. “We don’t have to end like this! Please tell me!.”

 

“Please, Gabby. I-intindihin mo na lang ang sinabi ko.” Ghad! Nakikita ko na parang umiiyak na siya. Ako din naman eh. Masakit but I have to do this. Just for her future.

 

Hinawi niya ang kanyang buhok. Meaning, naiinis na siya. “Eh gago ka pala eh! Paano ko iuunderstand kung ayaw mo namang sabihin sa akin ang dahilan! Wag na nga tayong maglokohan dito Luke.” Galit pero nagagaralgal ang boses niya. May luha na din sa gilid ng mga mata niya. Please Gabby, don’t cry. Wag mo na akong pahirapang gawin ‘to.

 

“Fine! I just don’t love you anymore okay! Satisfied?” okay, I lied. It’s for the best.

 

Nakita kong natigilan siya. Mas lalo pang tumulo ang mga luha niya. Ayoko ng ganito. Naiiyak na din ako. Bullshit lang! Lagi ko na lang siyang pinapaiyak.

 

Ilang minuto munang yumanig ang katahimikan sa pagitan namin saka siya nagsalita.

 

“A-anong s-sabi mo? Di mo na ako m-mahal?” nagulat ako ng hawakan niya ang mga kamay ko. “Sabihin mong joke lang to lahat Luke. Pa-patatawarin pa kita. Wag ka namang mantrip oh.”

 

Oo. Joke lang talaga to lahat Gab.Sana mahalin mo pa din ako pagkatapos nito. “Actually, I didn’t really love you. Kung alam mo lang pinagpustahan ka namin noon ng mga kaibi-“. Naputol ang sinabi ko dahil sa lakas ng sampal niya. Yeah, I know I deserve it. But not the pain I am giving to her right now. Mianhe my love. I will always love you.

 

“Bullshit ka Luke! Gago na bullshit pa! Lakas din ng trip mo eh noh! All this time, nagpaniwala ako sa mga cheesy words mong fake! May mga moves ka pang ewan ko kung saan mo pinulot. And to think tumagal tayo ng one year and a half?! Wow lang ha! Ikaw na talaga! Ikaw na talaga ang pinakadabest actor in the whole wide world! Gago ka! Dadating din sa’yo si karma!” mataas na litanya niya habang tumutulo ng mabilis ang mga luha niya. Napayuko na lang ako dahil hindi ko kayang nakikita siyang ganyan and the worst is ako pa ang dahilan. Damn me!

 

Aalis na sana siya nang bigla siyang bumalik. Gulat na napa-angat ako.

 

“Oh! By the way, may nakalimutan ka.” Malakas na napaimpit ako nang bigla niyang sinipa ang hinaharap ko. “Wag kang mag-alala sa mga binigay mo sa akin. Babalik din yun sa’yo.! Huling sinabi niya saka tuluyan ng umalis.

 

Talagang hindi ko makakalimutan ang babaeng ito. Ngayon ko lang nakita ang ganitong break up.  I will leave this as a painful yet unforgettable memory forever.

 

 

End of Flashback…

_ _ _ _ _ _ _

<At St. Luke’s Hospital>

Yeah, naospital si Gabby after sa natamo niyang bugbog kanina. Damn! That worms will really pay! I know about their stupid student’s rule. At masyado silang pakialamera. This isn’t right anymore! Kung noon, binabalewa ko lang yang pambubully nila sa other students, ngayon, humanda sila.

Inexamine ko ang mukha ni Gabby, tutal ako lang mag-isa dito. Bumalik muna ang barkada sa skwelahan upang ireport ang nangyari kanina at para mahanap sina Jake at ang grupo niya. So magkakaroon ako ng pagkakataon ngayon na tignan muli ang mukha ng babaeng mahal ko.

Hindi pa din siya nagbabago. Maganda pa din. Kahit puno na ng pasa ang mukha, hindi pa din natatago ang kagandahan niya. Like a goddess who just thrown away by a stupid guy like me.

So regretful!!!

Natigil ako dahil tumunog ang cellphone ko. Kyle calling. Nagdadalawang isip ako but I answered it anyway.

“Bakit?” cold kong sabi.

“Nahuli na ang grupo nina Jake. At nalaman na din naming kung sino yung gumawa ng student’s rule na yun.”

Kumunot ang noo ko. “Then who?”

“It’s Rick.”

Naiyukom ko ang palad ko. “That bastard.”

“Yeah, I know. Some people are really unpredictable. So what do we do to him now?”

“Bury him.” Agad kong sabi.

I heard him sigh. “Ikaw talaga puro kalokohan. Wag ganun dude.” I heard him chuckle. At makadude to parang close na kami ulit. Psh!

“Then why are you asking me? Tsaka hindi naman ako ang student council president ah. Bakit ako pa ang kailangang magproblema sa taong yan?”

“Because you know him more than us. Besides, he’s your cousin.”

Yun na nga ang mas kinagalit ko. “Let Sander handle him.”

“Okay….” Parang humina ng konti ang boses niya at natigilan. Iiend ko na sana nang magsalita  siya uli.

“Gabby… Is she awake already?” sabi ko na nga ba magtatanong to about kay Gabby.

Nilingon ko muna si Gabby saka siya sinagot. “Not yet. I’m already worried.”

“Don’t be. Just be positive.”

“Yeah, I must. So bye.” Pinutol ko na ang tawag niya. Ayoko ng humaba dahil basta pagdating kay Gabby, nagiging seryoso ang usapan naming dalawa. Ka rival ko kasi siya kay Gabby noon. Muntik na nga kaming nagkapatayan dahil akala ko chinecheat ako ni Gabby. Yun din ang rason kung bakit nawala ang closeness naming dalawa.

At yung gagong Rick naman? Bakit niya ba ginawa to? Mabait naman ang pakikitungo niya sa amin noon ah. Ano kaya ang hidden motive nito? Siguraduhin niya lang na hindi involve si Gabby dito or else mawawala na talaga siya sa Belleford University. Sira-ulo talaga! May pagawa-gawa pa ng student’s rule. Humanda siya sa’kin pag nagkaharap na kami.

“What are you doing here?”

Dali-dali akong napalingon kay Gabby. Sa wakas gising na siya. I’m so relief.

“Gabby, thank God your finally awake. Are you okay now? May masakit pa ba sa’yo?” dali-dali ko siyang nilapitan at hinawakan ang kamay niya. Pero ang cold lang ng tingin niya sa’kin at biglang inalis ang kamay niya sa’kin.”

“I said, what are you doing here?” kalma. Pero alam kong galit niyang tanong yun.