Braylee
After Apollo left, I took out everything from the grocery bag and I smiled at the realization than I, Braylee Emanuel, is in a deep pile of trouble.
I know how to eat these, just not how to cook these. There are fishes and vegetables but I honestly don't have any idea what to do with them other than eat them, and I can't eat them raw, i'm not that dumb. Buti nalang talaga at may apples at grapes, I can still live! Hallelujah!
Parte ng everyday routine ko ngayong holiday break ang maglakad-lakad sa labas lalo pa't medyo deserted ang school kaya naman kahit malapit nang mag-9am, naisipan kong lumabas bitbit ang saklay ko. Sayang talaga at di pa magaling ang paa ko, nakaka-miss mag jogging.
Masyado akong nawili sa paglalakad-lakad hanggang sa namalayan ko nalang na nasa area na ulit ako kung saan naroroon ang cafeteria. Mula sa labas, pansin kong umaandar ang mga ilaw sa loob. Nagpatuloy ako sa paglalakad-lakad hanggang sa makarating ako ng malaking fountain na nagsisilbing center piece ng campus grounds. Umaandar ang tubig sa fountain, napaka-presko sa pakiramdam kaya naupo nalang muna ako sa gilid nito. Sinamantala ko ang pagkakataon at chineck ang cellphone ni Denver kasi baka may reply na siya sa messages ko. Napangiti ako nang makitang meron na.
You:
Good morning, Enemy!
Duuuude! You really didn't have to but thanks
Ps, Enemies parin tayo
Denver:
BINABASA MO ANG
Good night, Enemy (Published under PSICOM)
Humor(FHS#1) Braylee wants to make her friends happy, Denver wants to get some sleep. She's hell-bent on making the world a better place while he's desperate for some rest. When their paths crossed on a midnight bus ride, he finally found the remedy in h...