YARABANDI

ÖZLEMEK

İlk başlarda çok saf ve güzel bi his gibi gelmişti. İlk buluşma sonrası, ilk kez sarılmışız ve kokunun hala inanamadığım bi güzelliği var. Özlemek işte tam da o zaman huzur verici bi duyguydu benim için. Bi diğer buluşmayı iple çekiyordum fakat günler hatta saatler geçmek bilmiyor. Özlemenin ne demek olduğunu sende öğrendiğimi söylesem inanır mısın? Daha önce hiç bu kadar sabırsız olduğumu hatırlamıyorum. Sana sarılmadığım, kokunun özlediğim her gün her saat sanki boşa gidiyormuş gibi hissediyorum. İlk başlarda tatlı gelen o duyguya katlanmak git gide zorlaştı tabi. Sana alıştıkça dahada zor bi hal almaya başladı. Özlemek, özlenmek sizcede güzel bi his değil mi? Canımı hiç bu kadar yakıcağını hesaba katmamıştım. Mesela uzaktan, dokunmadan sevmek değil, imkanımız varken kokuna hasret kalışımdı. Bi defa özledim gel desen ne kadar uzakta olursam oluyum hiç düşünmeden yanına geliceğimi biliyodun, neden gel demedin? Sana sarılamayışımın sebebi aramızdaki kilometreler olamaz. Bu hiç bi zaman bi engel değildi, bence hiç bi ilişki içinde olmamalı zaten. Aşılabilecek mesafeler sarılamayışların sebebi olmamalı. En son sana ne zaman sarıldığımı hatırlayamıycak kadar uzun zaman oldu. Bunun sebebini düşündüğümdeyse kendimi bi boşlukta gibi hissediyorum. Aslında engel olmıycak şeyleri önümüze çıkarman ve bunların doğurduğu özlemler bize ne kadar zarar veriyor farkında değilsin. Özlemek için haftalara, aylara gerek yok. Ben senin gözlerinin içine bakamadığım her saniye seni özlüyorum zaten.
Özlemek hiçte sandığım gibi bi his değilmiş.
Ben özlemeyi senin bana sarılacağını bildiğim zamanlarda sevmişim sadece. Yani özlemek sarılmamız için bi bahaneymiş. Özlemek, özlenen kişi için ne kadar güzel bi duyguysa özliyen kişi içinde bi o kadar berbat bişeymiş. Bu özlem ikimizede fazla değil mi? Biz artık sarılmalıyız, herkes sarılmalı sevdiğine.