ATEŞİN OĞLU (I)

Bölüm Bir 🔥 Soğuk Metal

Kişisel instagram hesabım: sulisindunyasi

Hikayenin İnstagram hesabı: atesinogluwattpad

Hikayenin Facebook grubu: Ateşin Oğlu - Wattpad

Tanıtım Videosu Multimedia'dadır :)

İyi okumalar :)

-

Bölüm Bir 🔥 Soğuk Metal

Akşamın alacakaranlığı yeryüzüne sinmişken ellerim göğsümde birleşmiş bir halde arabamın şoför koltuğunda oturmuş, Çınar'ın gelmesini bekliyordum. Evet, belki çantamdan telefonu çıkarıp aramam iyi bir fikir olabilirdi ama açmayacağını bildiğimden o ihtimali direkt yok saydım. İçimden kuvvetli bir çığlık atmak geliyordu lakin ne kadar doğru kaçardı gerçekten bilemiyordum.

Neden normal insanlar gibi kendi düşünceleriyle hareket eden bir genç kız olamamıştım ki?

Daha önce hiçbir yere kendi isteğimle gidememiştim. Kendimi sığıntı gibi hissetmediğim bir an bile olmamıştı ve bunu, yanında yaşadığım insanların her dediğini yapmakla dengelemeye çalışıyordum. Bildiğim bir şey varsa o da yaşadığım hayatın normal insanlara oranla daha fazla dram yüklü olduğuydu.

Gerçekten bazen uyandığımda farklı birisi olmayı hayal etmiyor değildim.

''Eylül.'' Sonunda içimdeki kuvvetli bağırışlar duyulmuş olmalıydı ki, Çınar'ın sesini kulaklarımın ta derininde hissetmiştim. Bıkkın bir şekilde kafamı çevirip, yanıma baktığımda çekinmeden arabamın ön yolcu koltuğuma oturan bedeni gördüm. Siyah kapüşonunu başına örtmüş, dişlerini göstererek heyecanlı bir şekilde sırıtıyordu.

''Tam yarım saattir arabanın içinde bekliyorum. Ve biliyor musun, hava çok soğuk!'' diye kükrediğimde yüzünde en ufak bir 'Üzgünüm' ifadesi olmamıştı ne yazık ki.

''Haydi, dostum açılırsın, soğuk hava iyidir. Hem ne demişler, acı yok!'' Dudakları kıpırdandığında bir özür dileme hareketi sandığım anlık düşünüş, alaylı cümlesiyle kafamdaki cam kırıkları efektini oluşturduğunda, ''Ah,'' diye inleyip başımı onaylamazcasına sallayarak anahtarı yuvasına taktım. Bu ergen velet ile bugün kim bilir kaç saat geçirecektim.

Belki de birkaç yoksula yardım edip hayır duası almanın zamanı gelmişti. Çünkü lanetlenmiş gibiydim.

Yarın ilk işim belirlendi. ✔

Anahtarı çevirip, motoru çalıştırmayı denediğimde her zamanki gibi ilk seferinde başarısız olmuştum.

''Yürüyerek gitseydim şimdiye çoktan varmıştım.'' Ona kulak asmadan ikinci kez çevirmeye başladıysam da fayda etmemişti.

''Haydi ama!'' Sesini yükselttiğinde sinirle başımı kaldırarak gözü dönmüş bir halde ona baktım. Günlük sinir had safhamı geçmiş olduğumdan, dilimi dudaklarımın üzerinde gezdirip onları araladım.

''Eğer tek kelime daha edersen dilini söküp arabanın aynalığına asarım!''

Daha demin alay dolu olan bakışları yerini korku ve hayrete bırakmış, çikolata kahvesi rengi gözleri irileşmişti. Cümlemi şöyle enine boyuna tartarsak gerçekten bir psikopatın bile zor şer söyleyeceği tarzdan bir şeydi. Dil kesmek? Ah, dün izlediğim 'Koleksiyoncu' adlı film ben de pek de bir işe yaramamıştı.

Sonunda arabadan gelen hırıltıyla ikimizde gülümsediğimizde, ''Yürü bebek!'' diye mırıldandı Çınar heyecanla. Gözlerimi devirip yuvarlak yüzüne şöyle 'Sorunun mu var?' dercesine baktığım an gülerek, ''Ne?'' diye sordu.