"ငါ့ကိုလႊတ္ေပးပါ Jessica ငါဒီေလာကႀကီးမွာေနရတာ
ပင္ပန္းလွၿပီ ငါ့အတြက္ေအးခ်မ္းရာကိုသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ
အသာတၾကည္သြားခြင့္ေပးပါဟာ"Tiffany ငို၍ Jessica ကို
ေတာင္းဆိုသည္
(ကၽြန္မ အသံကိုသူမ မွတ္မိေနတာလား ကၽြန္မရင္ထဲ
ေပ်ာ္ရႊင္မိတာေတာ့အမွန္ပါ ဒါေပမယ့္ သူမအေပၚစိုးရိမ္မႈ
ႀကီးကိုမလႊမ္းျခံဳႏိုင္ပါ)
"အရင္ဆံုုးငါတို႔ဟိုတယ္ကိုျပန္သြားရေအာင္ေနာ္ နင္မရွိရင္
ငါေသလိမ့္မယ္ ငါတို႔ျပန္ရေအာင္ေနာ္လို႔"႐ုန္းရင္းဆန္ခက္
ျဖစ္ေနရင္းကေန Jessica ရေအာင္ေျပာသည္...
"ငါ့ကိုဘယ္သူမွ တားလို႔မရဘူး ငါဆံုးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ ငါ
ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ဒီအထီးက်န္ဆန္မႈဆိုတဲ့ႏြံ
ေတာႀကီးထဲက ငါမထြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ဒါေပမယ့္ ငါအခု
ငါ့အတြက္ထြက္ေပါက္တစ္ခုကိုရွာေတြ႕သြားၿပီ"
Jessica တားေနသည့္ၾကားထဲက Tiffany ပင္လယ္ဘက္ဆီ
သို႔မရမက႐ုန္း၍ေရွ႕သို႔တက္တိုးသည္
"နင္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ပါဘူး နင့္အနားမွာဘယ္သူမွ
မရွိရင္ေတာင္ငါအၿမဲနင့္နားမွာရွိေနမွာပါ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေန
ျဖစ္ေန တစ္ေလာကလံုးကနင့္ကို လက္ညိႈးထိုးၿပီး ကဲ့ရဲ႕
ရႈံ႕ခ်ေနရင္ေတာင္ နင္အနားမွာ ငါအၿမဲရွိၿပီးနင့္ကိုကာကြယ္
ေပးမွာပါ အရင္တုန္းကလိုငါ အင္အားမဲ့တဲ့သူမဟုတ္ေတာ့
ဘူး နင့္ကိုကာကြယ္ေပးဖို႔ နင့္ကိုအေဖာ္ျပဳေပးဖို႔ နင့္ကို
ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အင္အားေတြငါ့မွာရွိလာၿပီ ငါကညံ့ဖ်င္းတဲ့သူ
တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး နင့္ဘဝကိုအဆံုးသတ္လိုက္ဖို႔ေတာ့မဆံုးျဖတ္လိုက္ပါနဲ႔"
Jessica.....Tiffany ကို ကမ္းစပ္ဖက္သို႔အားနဲ႔ဆြဲေခၚရင္း
ေျပာသည္.....
အၿမဲတမ္းကၽြန္မဘက္မွာရွိေနေသာ Jessica ဆိုတဲ့သူမ.....
ကၽြန္မသူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲနာက်င္ေအာင္လုပ္ပါေစ ကၽြန္မ
ကိုအၿမဲတမ္းသည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးေသာ Jessica ဆိုေသာ
သူမ..........
ကၽြန္မဘက္ကသူ႔ကို႔အခ်စ္ေတြမေပးေပမယ့္ အၿမဲတမ္း
ကၽြန္မကိုခ်စ္ေနေပးေသာ Jessica ဆိုေသာသူမ......
Jessica ငါေတာင္းပန္ပါတယ္.......
**************
"Eunjung ဒါက ငါ့ရဲ႕ partner Oh Jeong Min"
"Nice to meet you Oh Jeong Min shii"Eunjung
အတတ္ႏိ္ုင္ဆံုးျပံဳး၍ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္
