Sen benimsin! ~Alsel

14. Bölüm

Selin yataktan kalktı ve bağırmaya başladı.

"Senin ne işin var burda?"

Ali hem sinirli hem üzgün bakışıyla Seline bakıyordu.

"Sana soruyorum?! Ne yüzle karşıma çıkıyorsun sen?"

"Selin, lütfen konuşalım."

Ali yalvararak Seline sordu ama o sadece kahkaha atarak cevap verdi.

"Pardon ama neyi konuşacağız seninle? Benden ve kardeşimden bir buçuk senedir gizlediğin o baba denen adamı mı konuşacağız?

Şimdi Nazlıda odaya girdi.

"Selinim hadi gel biz ikimiz gidelim burdan."

"Kardeşim dur lütfen söyleyeceklerim daha bitmedi."

Selin geri Aliye döndü ve konuşmaya devam etti.

"Ali Mertoğlu sen benim için bittin sakın bir daha karşıma çıkma anladın mı? Benden uzak dur!"

Selin tam Alinin yanından geçecekti Ali onun kolundan tuttu.

"Selin lütfen.."

Selin ani bir hareketle kolunu kurtardı. Ve Aliye dahada yaklaştı.

"Bana birdaha sakın dokunma!"

Ali bir heykel gibi öylece kalakaldı. Selin Ozanın yanına gitti ve herkesin önünde konuşmaya başladı.

"Ozan hersey için çok teşekkür ederim. Ben şimdi Nazlıyla gidecem ama biz haberleşiriz."

Ali bunları duyduğunda içi kuduruyordu ve kendini zar zor tutuyordu. Ama birşey demeye yada yapmaya cesareti yoktu. Sadece öylece ikisini izliyordu. Ve şimdi gördüklerine inanamıyordu. Selin Ozana sarıldı. Üst vücudu hala çıplak olan Ozana.
Ali daha fazla bu manzarayı dayanamadı ve evi terk etti. Peşinden Savaşda gitti.

"Nazlım biz sonra konuşalım sen Selinle kal bende Alinin peşinden gidiyorum."

Nazlı sadece başını sallayarak onayladı ve Seline baktı. Oda artik kendini Ozandan çözmüştü.

"Hadi ikizim gidelim."

İkisi evden çıktığında kapinin önünde durdular.

"Nazlı biz ne yapacağız şimdi? Ne olacak?"

Nazlı bu sorunun cevabını bilmiyordu.

"Bilmiyorum kardeşim bilmiyorum. Ama bence ilk önce annemize gitmemiz lazım ve bu konuyu onunla konuşmamız lazım. Yani oda biliyormuydu yoksa onunda mı haberi yoktu bunu öğrenmemiz lazım."

"Nazlı ben buna henüz hazır değilim. İlk önce ikimiz konuşsak yada ne bilim konuşmasak da olur ama benim sana ihtiyacım var."

Selinin gözleri yaşla doluyordu ve Nazlıya sımsıkı sarıldı.

"İkizim benim de sana ihtiyacım var. Hadi gel gidelim burdan."

3 Gün sonra

Selin Ve Nazli hâlâ annesiyle bu konu hakkında  konuşmadılar ve Selin hâlâ kimseye hamile olduğunu anlatmadi. 3 gündür kocasıyla konuşmadı ve konuşmayı da düşünmüyordu.

"Selin hadi artık odadan çık lütfen bak annem geldi merak ediyor artik kadıncağız. Bence artık konuşmanın vakti geldi."

"Haklısın galiba Nazlı."

------

"Anne sen bunu bize nasıl yaparsın? Ya resmen herkes biliyordu ve bunu bizden sakladı. Inanamiyorum delirecem artik. Bıktım bu yalanlardan."