Sen benimsin! ~Alsel

17. Bölüm

5 Ay Sonra

"Ali ben hamileyim!"

"Neee? Selin ben babamı oluyorum? Allahhh sen beni dünyadaki en mutlu insanı ettin güzel karım!"

Ali Selini kucağına alıp döndürmeye başladı.
Selin gülerek

"Aliiş dur yavaş ol.."

Ali Selini indirdi ve öpmeye başladı. Selin karşılık verdi.

"Sevgilimmm seni çok seviyorumm. Beni affetdiğın için. Beni dünyanın en mutlu adamı ettiğin için, yani daha doğrusu herşey için çok teşekkür ederim!"

Bir anda Ali Seline arkasını döndü ve ondan uzaklaşmaya başladı.

"Ne oluyor Ali? Nereye gidiyorsun? Ali?"

Ali Selini umursamayıp gitti.

"Aliii!!"

"Alii!?"

Selin ter içinde uyandı ve ağlamaya başladı. Yaklaşık her gece aynı kabusu görüyordu.

------

"Canım bak ben markete gidiyorum canın  birşey çektiyse söyle getiriyim."

"Ayy gerçekten mı? Bende diyordum keşke çikolatamız olsa."

"Tamam getiririm tabiki."

"Yada dur vazgeçtim sen bana çilek getirebilirmisin? Ama ne yalan söyleyim karpuz da iyi giderdi. Yanınada simitle beyaz peynir. Ayy evet bak bu son kararım."

Ozan gülerek evden çıktı.

Selin yaklasik 6 Ay hamileydi ve Istanbulda Ozanın evinde yaşıyordu ve bu uzun zaman içinde Ali ona hergün ulaşmaya çalıştı ama Selin buna hiç izin vermedi. Onu merak etdiği zamanlar Nazlıya soruyordu ama okadardi. Evet onu okadar özlüyordu ki içi gidiyordu resmen. Onun kokusunu, mavi gözlerini. Ozan hala Izmirde yaşıyordu ama zamanının çoğunu Selinle birlikte Istanbulda geçiriyordu. Selinin karnı baya büyümüştü ve artık Ozanın Perinin ve Annesinin de hamile olduğundan haberi vardı.

Selin karnını okşuyordu ve konuşmaya başladı.

"Anneciğim sen bugün baya hareketlisin bakıyorum. Ama biraz sabır Ozan abin istediklerimizi getirecek...
Ben bunu hep başka hayal etmiştim. Bunları aslında onun yapması gerekiyordu... Babanın. Biliyormusun sanırım yavaş yavaş yokluğuna alışmaya başlıyorum. Evet onu hâlâ deliler gibi seviyorum ve özlüyorum ama Yanımda sen varsın. Beni asla bırakmayacağını biliyorum güzel kızım benim. Herşeyim!"

Selin artık cinsiyetti öğrenmişti ve küçük bir prensesi olacaktı. Başından beli tahmin ettiği gibi. Hâlâ bir isim karar verememişti, evet aklında bir kaç tane vardı ama bunu Ali olmadan yapmak istemedi. Hiç gerçekleşmeyecekti ama yinede yapamıyordu. Gözü dolmaya başladı ama ağlamak istemiyordu.

"Hayır ağlamayacam kızım merak etme seni de üzmeyecem. Ama düşünmedende edemiyorum acaba ne yapıyor şimdi? Kaç gündür aramıyordu da. Vazmı geçmişti acaba?"

Izmir

Onu okadar özlemişti ki ona hergün ulaşmaya çalıştı. Nerde ve kiminle olduğunu bilmiyordu. Ali hergün her gece içiyordu ve eve geldiğinde o günden sonra bir kere bile kendi yatağında uyumadı. Selinin yokluğuna dayanamadı. Arada sırada Savaş yanına uğruyordu ama okadar, artik hiç kimsesi yoktu yapa yalnızdı. Selin iki ay önce boşanma evraklarını göndermişti ama Ali onları gördüğünde yırtıp attı. Nasıl olduda bu duruma geldiler anlayamıyordu oysa şimdi okadar mutlu olabilirlerdi.