"Is Shane Ty here?" Dinig kong tanong ng isang lalake matangkad na nakatalikod sa direksiyon ko. I seriously wanted to stop and ask the man pero late na ako kaya naman hindi ko na lamang binigyang pansin.Agad naman akong sumakay sa elevator at pinindot ang 28th floor kung saan ang opisina namin. The door was about to close nang may kamay na humarang dito, out of curiosity I looked at the man who jumped in.
Agad namang parang tumigil ang paligid ko pagkakita sa mukha niya.
I can't help but admire his God-like feature. His thick eyebrows, pointed-nose. His luscious cherry thin lips. His chinky but deep-set almond-shape eyes. Hindi siya nakakasawang titigan. I could watch him all day and I won't even mind kasi 'yon nalang ang gawin ko. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti habang nakatingin sa kanya.
Wait...
His chinky but deep set, almond-shape eyes?
Chinky?!
Agad akong nagbawi ng tingin at idinako na lamang ang tingin sa kabilang banda ng elevator. I gulped as he move in, our skin almost touch, ang laki naman kasi niyang nilalang.
I can feel his stare habang papasara ang elevator. I consciously smell my clothes baka mabaho ako, nakakahiya. I even smell my hair checking if still smells good dahil sa pagtakbo ko kanina.
I look up then nang mapagtanto kong ayos pala ang lahat sa akin. Pero agad din akong nagsisi ng pagtingin ko sa harap ay kita ko siyang nakatingin din sa akin sa pamamagitan ng elevator door. I can see him smirking at me. Then I remember what I did earlier.
"Don't worry sweetheart, you smell good." Sabi niya bigla. Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya,habang siya nama'y naiwang nakangisi sa akin.
What the fuck is happening to me? Why can't I fight back?!
Napaubo naman siya sa pagtitig ko na agad namang nagpabalik sa akin sa ulirat.
I was about to say something when the elevator stop signaling that were on the right floor.
Wait. Where is he going? Nagtataka akong tumingin sa kanya.
"Are you following me?" Matapang kong tanong. Agad naman akong nagpasalamat at nahanap ko na ang boses kong nawala ata ng masilayan ko 'tong lalakeng 'to.
Dinig ko siyang napatawa sa akin.
"Sorry to burst your bubble sweetheart, the answer is no. I'm looking for my cousin, Shane Ty. I expect you know her kasi dito ka din sa floor na 'to tumigil." He said cooly.
Napatigil ako sa sinabi niya, Shane Ty? Si Shane 'yon, best friend ko. He said cousin niya si Shane, so meaning, ito ang mahigit isang linggo na niyang prinoproblema.
"Don't call me that." Sabi ko na lang dahil nairita din ako sa tawag niya sa akin. No one ever dared to call me something like that kaya hindi ko rin dapat hayaan ang lalakeng ito lalo na't singkit siya, kahit siya pa ang pinsan ni Shane.
"Chill, hindi ko lang kasi alam ang pangalan mo. You wouldn't mind right? Wala nanaman sigurong magagalit." He said cooly.
I got offended with what he said. Am I that obvious na walang love life? I shrugged that thought off.
"You don't know anything, why would you say such things like you know something? As if you're really sure about it." Diretsahan kong sabi sa kanya.
I faint smile formed on his lips, agad naman akong napatitig sa mga labing 'yon.
Shit! Those luscious lips were illegal.
Napadako naman ang tingin ko sa taong biglang sumingit sa usapan namin.
BINABASA MO ANG
Change of Heart
General Fiction"One day, you realize that there are some people you will never see again. At least not, in the same way." Sometimes, the things we can't change, end up changing us. That's what Addie believes in. Pero hindi niya kayang sumugal dahil sa takot na ma...