Andrea POV
Ngayon alis sina mama hayss salamat hindi kona makikita yung babaeng nayun sana nga di na bumalik yun para tumahimik buhay ko paano naman napaka epal akala mo naman ay ikinaganda niya.
Aalis pa pla yun ngaun bwahahaha sana makalimutan siya nina mama maiwan sa states
"Andrea bumaba ka muna dito aalis na kami ng papa mo"sigaw ni mama sa akin.
"Wait lng po ma!"
Nang bumaba na ako ay nakita ko ang dalawang bagahe na dala ni Britney habang ang kay nila mama lang ay isang lang.
"Mama ingat po kau sa byahe..."tinanguan lang ako ni mama at nagbeso kami.
"Papa ikaw din po ingat po kau..."me
"Sige anak, kayo rin diyan ahhh? Mag-ingat kayo."sabi ni papa na may pag-aalala ang tono ng boses.
"Opo papa."sabay halik sa pisngi ni papa.
"Mag-ENJOY ka doon Britney ha?"ngumisi ako sabay diin ng 'enjoy'.
Inirapan niya lang ako at lumabas na. Hahaha kawawa ka talaga Britney pero ok narin naman.
"Ma'am...Sir...nandito na po ang taxi."sigaw ng guard namin.
"Sige na Andrea aalis na kami."paalam ni papa.
"Ok po papa."habang kinakawayan ko sila.
"Limang oras na ang nakakalipas ng umalis sila mama."sabi ko habang nakahiga sa kama.
Nag-text si kuya sa akin.
Kuya Joshua...
Little sis...baka hindi muna ako makakauwi. Hindi ko rin alam kung kailan ako makakauwi. Basta mag-enjoy ka nalang diyan ha?
"WHAT!!!"sigaw ko. Ako lang mag-isa dito sa bahay, tapos hindi ko pa napupuntahan yung bahay na ibibigay sa akin ni dad.
Nakakatakot ditoT-T huhuhu...wala dito ang mga yaya ko umuwi sila dahil magne-new year na kaya pinauwi sila nila mommy at daddy.
Paano naman ako mage-enjoy dito?
Sinubukan kong tawagan si kuya pero nakapatay ang phone niya.
"Ahhhh...mama..."sigaw ko ulit. Masyadong tahimik.
Paano na kaya yun? Magisa lang ako dito sa bahay...
Baka pasukin ang bahay ng magnanakaw. Baka may magmulto sa akin...gusko wag naman...
"AHHH!!!..."sigaw ko ng marinig ko ang mga nahulog na mga gamit sa may garahe.
Bumaba ako at sinilip ang garahe. Dahan dahan akong pumasok at nakita ko ang mga gamit sa tool box na nasa sahig.
"May tao ba dito?"tanong ko. Baka may multo talaga dito sa bahay na kahit anong oras ay balak na akong kuhain.
"Meow..."
"Ay PUSA!!!"
Nakahinga ako ng maluwag ng marinig ko ang pusa, akala ko naman kung ano.
"Pusa lang pala..."
"Halika nga dito..."kinuha ko ang pusa sa may ilalim ng mesa.
"Halika nga dito. Gusto mo bang kumain?"tanong ko sa pusa . Alam ko na hindi ko sila naiintindihan pero mas nakakaintindi pa sila kaysa sa tao.
"Ahh...wag ka makulit, kinakalat mo ang pagkain."suway ko sa pusa.
Nakakapagtaka dahil hindi siya katulad ng ibang pusa na nangangalmot kapag hinahawakan. Sa itsyura ng pusang ito'y alagang alaga talaga siya ng kanyang amo.
Nilapitan ko ang pusa at hinimas himas ang kanyang balahibo. "Siguradong nag-aalala na ang amo mo sayo. Paano ba yan alangan naman hindi kita isauli. Hayss..."napabugah nalang ako ng hangin dahil wala nanaman akong makakasama.
May nagdorbell sa pinto kaya agad naman akong pumunta doon.
"Bakit po?"tanong ko sa babae na halos kasing idad ko lang rin.
"Hello...bagong lipat lang po ako doon sa kaharap ninyo na bahay. Gusto ko sana magkaroon ng kaibigan dito kaso yung mga kapit-bahay ayaw ako papasukin."ahhh bagong lipat pala siya.
"Hahaha..."natawa ako bigla. Kita ko ang pagtataka sa mukha niya.
"Sorry ahh...alam mo kasi ang mga bahay na kapalibot dito sa lugar natin ay uso ang utangan kaya hindi sila nagpapapasok agad ng mga tao sa kanilang mga bahay."tumawa ako ulit.
"Baka marinig ka po nila."sagot ng babae. "Ay oo nga noh. Pasok dito tau sa loob mag-usap."sagot ko.
"Wait bago ako magstart sa topic ko ano pala pangalan mo?"hindi ko pa siya kilala ehh...
"Uhhm..Lorie, ikaw ano pangalan mo?"tanong niya na merong matamis na ngiti sa kanyang mukha. "Andrea, nice to meet you. Lorie...wait lang dyan ahhh kuhain ko muna yung pusa na nakita ko kanina."
Nasa may pintuan na ako papuntang yard ay nagsalita siya. "May nakita kang pusa? Pusang mahaba ang buntot at kulay itim?"gulat niyang tanong. Tumango naman ako.
"Oo bakit?"ako
"Nawawala kasi ang pusa ko kanina lang, nahulog niya nga ang tali niya sa leeg ehh."pinakita niya sa akin ang kulay violet na tali sa leeg ng pusa.
"Ahh sige kuhain ko lang siya."tumango naman siya kaya dumiretsyo na ako sa yard.
Inuwi muna ni Lorie ang pusa niya at niyaya ko siya na bumalik ulit para magusap kami. Gusto rin daw kasi niya akong maging kaibigan.
"Lorie anong gusto mong kainin or inumin?"tanong ko sa kanya. "Ahh wag na Andrea busog pa naman ako ehhh"
"Paano pala nakapunta si Kuma dito sa iyo?"tanong niya, sinong Kuma?
"Kuma?"
"Ahhh Kuma ang pangalan ng pusa ko."nakakatuwa ang pangalan ng pusa niya. Ngayon lang kasi ako nakarinig ng pangalan ng pusa na ganoon.
"Nakakatuwa yung pangalan ng pusa mo."sinangayunan niya ang sinabi ko at tumawa narin.
Nagkaroon kami ng mahabang convo ni Lorie at nagkakasundo naman kami palagi.
"So hindi mo pala natapos ang school mo. Sayang naman 2 months nalang at second period na. Bakit di mo nalang tinapos?"ok pa naman siguro yun diba?
"May sort of family problem kasi kami kaya pinili ko na lumipat na muna dito sa Tita Andy ko. Hindi ko naman siya kadugo pero magkaibigan sila ng mama ko kaya tita na lagi ang tawag ko sa kanya. Hindi panga ako nakakapag-sabi na dito muna ako magi-stay sa pilipinas."Andy, wait kapangalan ni mama?
"Andy Smith ba ang buong pangalan ng sinasabi mong tita?"tanong ko. Baka naman kasi aksidente lang diba?
"Paano mo nalaman?"OMG...
"Mama ko si Andy Smith."hindi rin siya makapaniwala sa sinabi ko. Tumalon talon kami habang nagsisigawan ng bestfriend... bestfriend...
"Ang saya ko ngayon Lorie."sambit ko sa kanya na abot hanggang tenga ang ngiti.
"Kaso lilipat rin ako ng bahay ehhh, sabi kasi ni mama dapat yung bahay ko ay malapit sa school na papasukan ko next school year."kakalipat lang niya ahh tapos lilipat siya ulit?
"Ahhh sayang naman. Sana magkalapit lang rin ang bahay ko at ang sayo. Lilipat rin kasi ako sa bahay na binigay sa akin ni papa."I pouted my lips. Suddenly Lorie pintch my cheecks and smile.
"Let's have the time of our life?"tanong niya.
"Sure. Why not?"
Nagpalit na kami ng damit at kung saan saan pumunta. Hindi rin namin pinalampas ang mga pagkain.
Nagbisekleta rin kami sa park. Naguunahan kami sa pagdadrive ng may muntik ng mabangga si Lorie na lalaki...
A/N:
Hello, sana nageenjoy kayo sa pagbabasa😂. Sana naman may magbasa parin ng book ko na ito lahit na jehjeh pa ako magsulat. Minsan nga kung saan saan na nakakarating ang imagination ko kaya napapatulala ako minsa. Bye yun lang naman
BINABASA MO ANG
Perfect Two[An Unforgetable Love]
RomanceLahat ng tao na nakikilala mo ay may parte na sa buhay mo. Ang iba hindi tumatagal pero may alaala o leksyon kayo na matututunan galing sa kanila. Kaya maging masaya ka dahil o para sa mga tao na nakapaligid sayo.