Hem merak ediyordum, hemde korkuyordum. Tabi canımın acısınıda unutmamak lazım. Çok sert düşmemiştim halbuki. Onu dinlediğimi farkedince konuşmaya başladı.
- Resimdeki kız sen değilsin, dedi.
Ne şimdi bu. Nerden anladı o resimdekini ben sandığımı.
- " Ne" dedim. Afallamıştım. " Ben öyle birşey düşünmemiştim zaten" dememle kolumu sıkmaya başladı. İleride duran Umut'a bakmamla Yağız'ın kolundan tutup yere savurması bir oldu.
Kavga etmeye devam ediyorlardı. Umut'un burnundan kanlar akıyordu. Bunu görmeye daha fazla dayanamayarak hemen aralarına girmeye çalıştım. Ayırmaya çalışırken bir sürü tekme ve yumruj yemiştim. Ama sonuncu tekmeye dayanamadım. Karnıma gelmişti. En son Umut'un " Yağmur" diye ağlamaklı sesini duydum.
Umut >>
O piçin Yağmurla konuşmasına izin vermemeliydim. Yağmur'un kolunu sıktığını ve Yağmur'un bana bakışını görünce dayanamadım. O çocuğa saldırdım. Yağmur bizi ayırmaya çalıştı. Arada bizim tekmelerimize ve yumruklarımıza mağdur kaldı. O çocuk birden Yağmur'un karnına bir tekme savurdu. Yağmur'un ağzından kanlar geldiğini görünce "Yağmur" diye bağırdım. Gözlerim dolmuştu. O piçte yere oturmuş ve başını dizlerinin arasına almıştı. Napıyordu bu piç ? Yağmur'u alıp acile götürmek istesemde , evine götürmem için yalvardı. Öyle masum bakıyorduki.. O piçin işi burda bitmedi. Mahvedicem onu.
# #
Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım. Umut dalmış birşeyler düşünüyordu. Aynı zamanda ellerini yumruk yapmış sıkıyordu. Acıyla karışık birşeyler hissediyordum. Umut'un uyandığımı farketmesi için biraz daha bekledim ama farketmedi. O sırada annem içeri girdi ve bana sarıldı. Çok korkmuşa benziyordu. Buraya nasıl getirildiğimi bilmiyordum. Sonra Umutla göz göze geldim. İnanamadım. Umut'un gözleri dolmuştu.
Annemden bizi yalnız bırakmasını istedim. Annem odamdan çıktığında yerimde doğruldu. Yanına gidip oturdum. Konuşmadan birkaç dakika öylece durduk. Başımı boynuna gömdüm.(parfüm kokusuna her zaman hayran olmuşumdur.) Titriyordu. "özür dilerim" dedi. Neden özür dilediğini anlamamıştım. Gözlerinin içine baktım. "Seni koruyamadım" dedi. Elini sıkıca tuttum. Alnımdan öptü. Tabiki aramızda birşey olamaz. Kardeş gibiyiz biz. Babam , annem ile beni ona ve ailesine emanet etti. Bu yüzden bu kadar üzülmüştü. Uzunca bir süre beraber ağladık. Yağız ile olanları anlattım. Küfür ediyordu sürekli. Ona zarar verecekti. Emindim.
Umut >>
Yağmur'a karşı neden bu kadar dayanıksızdım. Bu güne kadar onu kardeş gibi görmeye çalıştım. Öyle masumdu ki.. Bir an keşke onunla kardeş gibi büyümeseydik diye düşündüm. Bana karşı birşeyler hissetseydi keşke. Uyandığını farketmemiştim. Nuran Teyze'nin içeri girmesiyle kendime geldim. Uyanmıştı benim masum meleğim. Nuran Teyze gittikten sonra yanıma oturdu ve başını boynuma gömdü. Saçları tenime değişmişti.Kıvırcık saçları bir kere bile oynayamadığım saçları. Aslında çok rahat biriydim ama saçlarıyla oynamaya kıyamıyodum onun. Alnından öptüm. korktuğumu söyledim. Bir süre beraber ağladıktan sonra uykuya daldı. Yatağına yatırdım. Sonrada onu öptüm . Evet öptüm öyle masumduki... Artık onu sevdiğimi kendime itiraf etmiştim. Kapıdan çıkarken " seni seviyorum Yağmur" dediğimde hafif bir kıpırdandı. Umarım duymamıştır diye düşünüp kapıyı kapattım ve evden çıktım. Evime doğru yürümeye başladım.
