الحلــقــه التــالــتــه
(3)
جه يوم عيد الميلاد ووصلوا كلهم وكانت تحضيرات خلصت ابتدء الاغانى
مصطفى راح طلب من شيماء وسامر واصحاب ساره حاجه عاوز يعملها
فوافقوا باقناع وبسعاده وهيئوا الجو والدى جى شغال مسك المايك مصطفى
مصطفى: ياجماعه اسمعوا جميعا ف حاجه عاوز اقولها وتكونوا شاهدين عليها اولا كل سنه وانتى طيبه يا شيماء وعقبال سنين كتير سعاده مع سامر
ثانيا واخيرا: انا مش عارف ايه الى حصلى بقالى سنه ونص
حياتى اتغيرت خالص وبقت احسن من الاول بكتير والفضل يرجع لشخص هنا موجود ساره ممكن تقفى فى النص ..
تنحت ساره من كلام مصطفى وزقوها اصحابها وقفت فى النص
مصطفى كمل كلامه: انا فى حاجات حسيت بيها لااول مره فى حياتى حسيت بالعيله والدفء والامان ودا لما دخلت بيتكم يا ساره اخوكى ومامتك حسسونى بالامان الى كنت مفتقده من غربه اهلى بعيد عنى
واصحابك الى بقوا اصحابى وانتى الى بقيتى حاجه مهمه فى حياتى ببقى مبسوط وسعيد وانا معاكى بقيت اضحك بجد مش مجامله الوقت معاكى بيعدى بسرعه مقدرش استحمل اشوفك زعلانه او مضايقه من حاجه لو بسيطه .. مهما تطلبى منى هنفذ من الاخر انا مقدرش استغنى عنك ابدا
ساره واقفه مرتبكه من الكلام وجت تمشى ..
مصطفى ندا عليها : ساره
ساره بصت ناحيته
مصطفى :قدام كل الموجودين عاوز اقولك .... بحبك
ساره تنحت وبرقت وقلبها من كتر الدقات كان هيقف
واصحابها عاشوا لحظه الاندهاش من الى سامعينه
مصطفى فضل باصص ل ساره لحظات وبعدها غير مود الجو لانه حس انها اتحرجت :
مصطفى :واحب اقولكم كان معكم الكاميرا الخفيه
لو ساره عاوزه تذيع هنذيع
ساره فضلت متنحه لا عارفه تتحرك ولا تقول ايه لاقت اصحابها رايحين عندها :
شيماء: ايه ياسو دا مقلب مصطفى قالنا عاوز يعمله فيكى
ساره متنحه : مقلب ..
مى: مالك يا بنتى متصلبه ليه كده وايدك ساقعه اوى ليه كده
حسن بيضحك: والله لو كان مش قلنا انه مقلب كنت هصدقه
ساره مندهشه ومتفاجئه : كل دا مقلب
شيماء: مالك اهدى كده هو طلبك لجواز يعنى فكى بقى
بصت ساره ل مصطفى لاقته باصص عليها من بعيد وبعدين قرب ليها وبيضحك وهزر
مصطفى بضحك: ايه يا سو الواحد مبيعرفش يهزر معاكى ولا ايه
شيماء والبنات: فكى بقى يلا
مشيوا اصحاب ساره وفضلت واقفه مع مصطفى
ساره باصاله بصه غضب: وهو دا يتسمى هزار
مصطفى بيضحك: بصراحه اه عادى يعنى
ساره: ماشى يا مصطفى انا قلبى كان هيقف
مصطفى: ليه
ساره : من الكلام الى قلته مش كنت اتوقع تعمل كده مش مستوعبه يحصل كده
مصطفى بيقرب منها : مش مستوعبه ايه انى بحبك ولا انك بتحبينى وبان عليكى
ساره تنحت من الى سمعاه ورجعت خطوتين : مصطفى انت شارب ايه انهارده فوق كده مينفعش الهزار فى الحاجات ديه
مصطفى بيضحك: خلاص خلاص اهدى كده وانتى وشك جاب الوان
ساره: اه هزار مينفعش انا رايحه اشوف شيماء
مشيت ساره وهى مرتبكه من الى حصل والى سمعته ومصطفى واقف يبص عليها وع وشه ابتسامه .. خلص العيد الميلاد ومشيت ساره وبسبب الى حصل مرضتش مصطفى يواصلها.. ومشيت مع اصحابها وروحت لوحدها وصلت البيت دخلت ع طول ع اوضتها
تراجع الى حصل وبتكلم نفسها
ساره: ايه دا .. دا اتجنن.. هزار .. هزار ايه دا
لالالالا ... مينفعش الهزار كده ... بيحبنى وبحبه ... لالالالا
دخلت مامتها عليها وهى سامعه صوت ..
مامتها: انتى بتكلمى نفسك يا ساره
ساره:: ها لا انا لا
مامتها: فى ايه مالك متلغبطه ليه كده ؟
ساره: لا مفيش .. الدوشه وكده انا هاخد دش وانام
مامتها: اممم يعنى مفيش حاجه عاوزه تحكيهالى
ساره بصت ل مامتها : لا يا ماما هناااام هنااام
مامتها: طيب ع الله اشوفك قاعده قدام الكمبيوتر
ساره : هناااااااااااام يلا
تليفونها رن كانت ملك
ساره: الو يا ملك
ملك: ازيك يا سو
ساره: الحمد الله انتى عامله ايه وعمو
ملك: كلنا تمام هيخرج بكره من المستشفى واحتمال ع اخر الاسبوع
هننزل مصر
ساره: تيجى بالسلامه ياقمرى
ملك: صحيح هو مصطفى متعرفيش فين هو
ساره سمعت اسم مصطفى اتلجلجت: مين مصطفى لا معرفش اشمعنى
ملك: مفيش اصل كنت بتصل عليه لاقيت موبيله مقفول ومش من عادته كده
ساره بتحاول تتكلم عادى : تلاقيه نام او فصل شحن عادى يعنى
ملك: مالك فى حاجه حصلت صوتك متغير
ساره تنحت:انا لا مفيش صداع وكده
ملك: طيب
خلصت ساره كلام مع ملك وبعد ماقفلت استغربت انها مش حكت ل ملك الى حصل
مامتها شافتها سرحانه
مامتها: روحتى فين
ساره: ها مفيش انا قايمه اهو
مامتها: طيب .. ومش هسئلك تانى
وقت ماتحبى تحكى حاجه انا موجوده
ساره : هو انا ليا غيرك يا قمر انت
مامتها: بتثبتينى ماشى يلا
وخرجت مامتها وساره قامت خدت دش ورجعت تنام
ومشهد ال حصل مش رايح من دماغها وحاولت تنام وتتقلب ع السرير
لاقت رساله من مصطفى بيقولها (نامى ومتفكريش كتير )
تنحت لرساله وقالت : هزار ... هزار يا مصطفى
وحطت المخده ع دماغها ونامت
__________________________________
تانى يوم فى الجامعه راحت ساره وهى مركبه الوش الخشب
قابلتها شيماء : صباحو يا سو
ساره: صباحو يا شيمو
شيماء : انتى لسه قافله من امبارح
ساره: لا ابدا بس صاحيه مصدعه
شيماء: تعرفى الى حصل امبارح لو مكناش نعرف كنا صدقناه
ساره باصتلها : بطلى هبل هو هزار سخيف اوى وانا حذرته ميعملهاش تانى
شيماء : بس اقولك الصراحه
ساره: ها
شيماء : بجد ومش هزار منظر مصطفى وهو بيكلمك وبيقول الكلام
الى قاله امبارح دا ملامحه وصوته يقول انه بجد ومش هزار
ساره اتوترت: جد ايه يا بنتى قلتلك هزار سخيف وراح لحاله
ومش هنسهالك انتى والباقيين اصلا انتم تعملوا كده فيا
شيماء بتضحك: والله ما كان فى بالنا احنا لاقيناه بيقولنا انا عاوزه اعمل مقلب ف ساره ..حسن افتكر انه عاوز حاجه تفرقع فى وشك ومى افتكرت
ندلق عليكى حاجه .. طلع قالنا انه عاوز يقولك بحبك ويشوف رد فعلك
بس بصراحه رد فعلك كان غريب ..
ساره متوتره: غريب ايه .. تخيلى نفسك مكانى هى المفاجاءه بس
شيماء بتغمز ل ساره : ماترجعى نفسك كده حوار الاخوه دا مياكلش عيش
ساره: يعنى ايه
شيماء: يعنى لو انتم حاسيين بحاجه اتجاه بعض مش غلط بس الغلط تقاوحوا كده
ساره : شيماء انتى كبرتى الحوار من لا حوار .. انتى عارفه انه مينفعش
ومصطفى اول ما دخل بيتنا وهو بيعاملنى زى اخته وانا كمان ..
فاى حاجه تانيه ممنوعه ..وهو قال هزار وانا مش عاوزه افهمه غلط واخسره
شيماء: بس اعتقد انكم مقولتوش انكم راضعين ع بعض واساميكم مختلفه..فكرى ياساره ومتضيعيش الفرصه
ساره : يلا بينا نطلع المحاضره بدل الكلام دا
شيماء: يلا بينا بس هقولك حاجه
الى مكتوبلك هتشوفيه برضاكى او غصب عنك
ساره بصت لشيماء : يلا بينا
ومشيوا طلعوا ع المحاضره
مصطفى فضل يتصل ع ساره مبتردش لغايه ما فى وسط اليوم وصل الجامعه ودخل قرب من ساره واصحابها كانوا قاعدين فى المكان الى بيقعدوا فيه دايما :
حسن: يا اهلا بروميو
ساره بصت ع مين بيكلمه حسن لاقته مصطفى فتنحت
مصطفى : روميو مين ياعم داانا كنت هنضرب امبارح
صاحبتكم ديه مينفعش يتهزر معاها خالص
ساره : اه مينفعش يتهزر معايا وع الله تكرر تانى
مصطفى بيضحك وبيبص ل صحابه: شوفتوا مش قلتلكم هتتحول خلاص قدام الكل مش هيتكرر تانى
حسن: حصل خير يا جماعه الله اومال لو بجد كنتى هتعملى ايه يا ساره
ساره بتبص ل حسن : اطلع منها انت جد ال
حسن: الله الله دى بتتحول بجد
مصطفى : خلاص حصل خير ..
ساره بتبص ل مصطفى لاقته باصصلها وع وشه ابتسامه
ورجعت لافت وشها الناحيه التانيه وهى اصلا مستغربه هو فى ايه مالها
وقلبها بيدق بسرعه ليه فحاولت تظبط نفسها وتتعامل عادى علشان مفيش حد يلاحظ حاجه عليها خلص اليوم وهى ومصطفى ماشين :
مصطفى: ياااه يا ساره داانتى بتتحولى بسرعه
ساره: مش دايما حضرتك
مصطفى: بس تعرفى ع اد ما قفشتى ع اد ما انبسطت
باصتله ساره : نعم
مصطفى بيضحك: لا استنى انا اقصد انك فعلا بنت بمليون راجل متسمحيش لااى حد يهزر معاكى هزار كده وبتوقفيه وبتاخدى موقف .. اى بنت غيرك الاغلبيه بيفرحوا اوى بالكلمه ديه
ساره : اصل مينفعش نهزر فى حاجات ديه المشاعر والاحاسيس ميتهزرش فيهم
مصطفى : فعلا
ساره بتكمل كلام: يعنى الى يفكر يقول الكلمه ديه لازم يكون يقولها لشخص يستحقها وواثق انه هيتردهاله وفى توقيت صح ... مش تتقال حتى لتجربه علشان محدش ينجرح
مصطفى سرح فى كلامها : اهاااا صح صح
ساره: يلا حصل خير
مصطفى : علشان كده كنتى بتعاقبينى ومبترديش عليا
ساره سكتت ثوانى : اينعم .. علشان متكررهاش تانى الهزار مينفعش كده
مصطفى : اممم ماشى يا ست المتحوله
ساره: صحيح ملك جايه ع اخر الاسبوع هى بتكلمك
مصطفى: من ساعه ماسافرت ليها واخدنا ارقام بعض فبنكلم بعض نطمن على بعض يعنى بس بصراحه انا مقصر معاها دى يوميا بتكلمنى الصبح وبليل .. بنت جدعه بجد
ساره بتناكه: طبعا مش صاحبتى لازم تبقى جدعه زى
مصطفى بيضحك : بس مش مجنونه
ساره: هنغلط ولا ايه
مصطفى : خلاص خلاص يلا بينا اوصلك لمترو
ساره: صحيح ماما بتسالنى هو انت مبقتش تيجى ليه زى الاول
مصطفى: لا ابدا بس انا نويت انجح السنادى بقى ومشغول وتامر مشغول فى شغله وخطيبته
بس هبقى اجى اكيد اشوف طنط وعمو
ساره: خلاص اعمل حسابك تتغدى بكره هى قالتلى اقولك
مصطفى : تمام
ومشيت ساره ومصطفى وروحت البيت اتغدت وقعدت ترغى مع مامتها شويا وبعدين دخلت تفتح نت تشوف ملك
فتحت ملقتش ملك فتحت لسه ولا مصطفى لكن لاقت احمد فاتحه
وكالعاده دخل يكلمها
احمد: اخيرررررررا
ساره: ههههههههههه هو ايه دا
احمد: كل دا انا ابتديت افقد الامل
ساره: ليه ياابنى
احمد: كل مره بتتاخرى اثبتى ع ميعاد بقى
ساره: ماهو انت عارف ظروفى ع حسب روجعى من الكليه ومشاويرى وكده
احمد: طيب ما تجيبى رقم موبيلك
ساره: خير حضرتك يعنى ليه
احمد: من الاخر هاتيه بدل ما اجيبه بطريقتى
ساره: ههههههههههه هتيجى القاهره تاخده ولا هتسئل مها وهى مش هتديك حاجه
احمد: هههههههههه لا انا الى هجيبه .. فى خلال 5 دقائق
ساره: ايه حوار لا سحر ولا شعوذه دا
احمد: طيب استنى وهتشوفى
بعد دقيقه لاقت موابيلها بيرن ومن رقم متعرفش مين فبترد
ساره: الو
احمد: ماصوتك حلو اهو مخبياه ليه بقى
ساره مخضوضه: مين
احمد: خمنى كده
ساره بصوت عصبيه: يوووه مش طالبه استظراف هتقول ولا اقفل
احمد اتخض: استنى استنى انتى بتقفلى ليه كده
ساره: مبحبش الاستظراف مع حد معرفوش
احمد: اومال بتكلمينى دلواقتى ع الشات ازاى دااحنا معرفه من زمان
ساره بصت ع الكمبيوتر وضحكت: يااااااااااااه هو انت خضيتنى
احمد: لا بجد هيكون مين يعنى هو فى غيرى هيكلمك كده ولا ايه
ساره: جبت الرقم منين بجد من مها صح
احمد: لا والله مش مها من معلوماتك ع الفيس
ساره: هو انا كاتبه رقم موبيلى انا كاتبه ارقام
احمد: ماهو انا جربت كلهم قبل ما اكلمك ودا الى رن
ساره: هههههههههه يا دماغك
احمد: اهو كده اطمن عليكى براحتى بدل ذل النت دا
وامسحيه من الارقام وسيبى الارقام الى مش شغاله ديه
ساره: يعنى مش هتفتح نت
احمد: لا ليه نت وتليفون هتروحى منى فين فاضيلك
ساره: هههههههههه والله انت دماغك فيها حاجه
فضلت ساره تتكلم مع احمد ع الموبيل وبعدين قفلت ورجعت تتكلم معاه ع النت
______________________________________________
مصطفى كان قاعد مع صاحبه من اقرب الناس ليه
اسمه ممدوح ولاحظ ان مصطفى سرحان وع وشه ابتسامه
ممدوح: ايه يا درش روحت فين ايه السرحان دا كله
مصطفى:ها مفيش اصلى افتكرت حاجه
ممدوح: مش كده يعنى انت بتحب من ورايا
مصطفى بص ل ممدوح: مش عارف
ممدوح: هو ايه الى مش عارف يااه يا لا
مصطفى: ماهو انا مش عارف احدد بس الى عارفه انى مبسوط
ممدوح: امممممم احكلى ازاى يعنى
مصطفى: واحده لما ببقى معاها ببقى مبسوط ببقى مستعجل تانى يوم يجى علشان اشوفها واقعد معاها لو حاجه مضايقاها مش عارفه تعملها بلاقى نفسى بتصرف واعملها ليها .. مشوار مش عارفه تروحه لوحدها بللاقى نفسى اتصدرت ليه وخلصتهولها ... صاحبتها كانت مسافره وكانت قلقانه عليها لانها مش عارفه تبقى معاها
تخيل يا ممدوح لاقيت نفسى من غير تفكير حجزت وسافرت علشان اطمننها عليها .. ورجعت ,,اصحابها بقوا اصحابى مينفعش يوم يعدى من غير ما اشوفها .. بحب ضحكتها وهزارها وشقاوتها جدعه اووى وطيبه اووى وكل حاجه حلوه حتى عيوبها بحبها اووى .. هو دا حب
ممدوح: اهلالالالالالالا مش محتاج اسئلك مين ساره
مصطفى تنحله: هو باين اوى كده
ممدوح: ياابنى انت مبتحكيش غير عليها لدرجه انى انا عاوز اشوفها الى عملت كده فيك
مصطفى : وتشوفها ليه انت انا بس ال اشوفها واكلمها واقعد معاها
ممدوح بيضحك: اهلالالالا داانت واقع ياابنى وساكت ليه كل دا
مصطفى: ماانا مش كنت فاهم مالى وايه بيحصلى .. غير عملت موقف كمقلب فيها وقلتلها بحبك
ممدوح: يا مجنون وحصل ايه
مصطفى: قلبى فضل يدق بسرعه وحسيت ان انا وهى بس ف المكان هى نفسها اتغيرت
ممدوح: ها وايه حصل
مصطفى اتنهد: قفشت ياعم لما قالولها هزار واتقمصت وزعلت منى وكده
قالتلى مينفعش الهزار كده ف الحاجات ديه
ممدوح: عندها حق طبعا .. طيب هى بتحبك
مصطفى: مش عارف حاسس ساعات وساعات لا
ممدوح: طيب ما تصارحها
مصطفى : انا خايف اخسر ثقه اهلها فيا بعد مافتحولى بيتهم
ممدوح: انت مش بتعمل حاجه غلط ولا عيب انت مش هتتسلى بيها انت
ربنا كارمك وامكانياتك تسمح بخطوبه ... لو هى كمان بتحبك وبتبادلك نفس المشاعر اتقدم وخلى علاقتكم رسمى قدام الكل
مصطفى: انت شايف كده
ممدوح: دا الصح وانت لازم تعمل كده
مصطفى: انا قلقان كمان منها ومش عارف اتاكد ازاى منها
ممدوح: اممم مفيش بنت قريبه منها ومنك تخليها وسيط تجس نبضها يعنى وكده
مصطفى افتكر ملك: هو اقرب اتنين مامتها وصاحبتها ملك
ممدوح: خلاص كلم صاحبتها لان صعب تكلم مامتها وسطها تشوفلك الموضوع
مصطفى حضن ممدوح وع وشه ابتسامه: ايوه بقى يا دوحه روح التفائل ال فيك ظبطتنى هى ملك الى هتخلصلى الموضوع
ممدوح: لو ملقتش حد عرفنى عليها وانا اخلصلك الموضوع
مصطفى: بعينك تشوفها تشوفها لما هتبقى مدام مصطفى
ممدوح: يابختك ربنا يوعدنا زيك
_____________________________
فى يوم ساره كانت فاتحه نت وبتتكلم مع احمد ملك فتحت
ملك: سوووو
غابت فى الرد ساره ع ملك
ملك: بتنفضيلى يا تيت
ساره : هههههههههه لا يا لوكتى بس مااخدتش بالى
عامله ايه ؟
ملك : امممم مااخدتيش بالك بتعملى ايه ..بتتكلمى مع مصطفى ؟
ساره: لا بتكلم مع احمد
ملك: هو ايه حكايه احمد دا بقى
ساره: حكايه ايه يااختى
ملك: كل ما اسئلك بتكلمى مين من كل الى عندك
بتتكلمى مع احمد بس مفيش مره قلتيلى اسم مختلف
ساره : ههههههههههههه ضحكتينى ماهو انتى الى بتدخلى وقت ما بتكلم معاه
ملك: مااااااشى يا ساره هعديهالك
ساره: صدقينى مفيش حاجه هو انسان كويس جدااا
وبيصادف دايما اكون فاتحه الاقيه ونتكلم وبقينا اصحاب واوقات نتكلم موبيل
بس الاغلب ع النت يعنى صداقه يا حبيببتى
ملك: من اخوات لصداقه
ساره: بتقولى ايه
ملك: مصطفى اخوات واحمد اصحاب اومال هتحبى امتى بقى
ساره: بحبك انت ياجميل
ملك: لا مليش فى حبك دا
ساره: اممممم شكلك فى حاجه ومخبيه
ملك: لما اتاكد هقولك بس الى اقدر اقولهولك انا مبسوطه
ساره : لالالا لازم تقوليلى امتى وازاى ومين يلالالا
ملك: لما انزل مصر ونقعد مع بعض هحكيلك لانى محتجالك بجد
ساره: اممم مش هقدر اصبر طيب تلميح لغايه ما تنزلى
ملك : امممممم هو حد مش غريب وتعرفيه وكفايه كده يلا انا هقفل
ساره: حد اعرف ومش غريب ؟؟؟؟
ملك: سلالالام
قفلت ملك مع ساره وساره بتحاول تجمع مين الى تعرفه وملك حبيته
فكرت فى كل الناس الا مصطفى مجاش ع بالها
______________________________________________________
الوضع استمر عادى كل يوم يقابل مصطفى ساره فى الكليه
ويقضى اليوم معاها وتروح وتدخل بليل نت يتكلموا
وفى يوم ساره حبت تعمل كابسه ع مصطفى فى كليته
اتصل بيها مصطفى الصبح
مصطفى: يا صباح الخير
ساره بصوت نايم : صباح الخير
مصطفى: لسه نايمه مش رايحه ولا ايه الجامعه
ساره بصوت نايم: لا مش قادره بصراحه هقعد فى البيت
مصطفى: انتى تعبانه ولا ايه
ساره: لا بس عاوزه انام
مصطفى: ماشى عاوزه حاجه طيب
ساره: وانت هتعمل ايه
مصطفى: هروح الجامعه بقى هقضى اليوم هناك واخر النهار
هقابل ناس اصحابى
ساره: بقى ليك اصحاب كتير
مصطفى: ماهو الى بيخطب زى اخوكى وبيتجوز زى الباقيين وقتهم للى معاهم انا الوحيد الى فيهم
ساره: ههههه عيب وانا موجوده
مصطفى: ماهو انتى الى مصبرانى .. المهم روحى كملى نوم
ساره: سلام
قفلت ساره مع مصطفى وكملت لبس ونزلت راحت ع كليته
دخلت وكانت عماله تلف تدور عليه وراحت لكافتريا تشرب حاجه بقالها ساعه بتلف ومش لاقياه .. وهى بتقرب لكافتيريا لاقت مصطفى واقف مع بنوته امووره وشيك فى لبسها وعمالين يضحكوا والبنوته عماله تهزر معاه بالايد راحت تنحت ساره واضايقت وراحت ناحيتهم
ساره: مساء الخير
مصطفى لف ع الصوت وتنح|: ساره
ساره باابتسامه بارده: اها ساره
مصطفى بعد عن البنت الى جنبه : انتى جيتى ليه اقصد فى حاجه
ساره بالابتسامه البارده وبتبص ع البنت: كنت فى الكليه وقلت اعدى عليك مش كل مره تعدى انت وبعدين مش تعرفنى
مصطفى: اها دى علا زميلتى فى الدفعه
علا بتضحك: مش زميلته اوى
ساره باابتسامه بارده : ازاى يعنى
علا: مبيجيش الكليه كتير فاازاى زمايل
ساره: بنفس الابتسامه اخص عليك يا مصطفى تزعل زمايلك الى عاوزين يبقوا زمايل ليك كده ابقى تعالى الكليه ليهم
علا: بصراحه بفرح لما بشوفه ..عموما انا ماشيه واشوفك بعدين يا مصطفى فرصه سعيده
ساره بنبره ضيقه: انا الاسعد
ولفت ساره لمصطفى: زمايلك حلوين اوى يا مصطفى
ابقى تعالى علشان بيفرحوا لما يشوفوك
مصطفى بيضحك: انتى مالك حسيت انك هتضربيها
ساره انتبهت لنفسها وتصرفاتها الغريبه: انا لا ليه يعنى
مصطفى بيقرب من ساره: بتغيرى عليا ولا ايه
ساره برقت لما سمعته ورجعت خطوتين: ايه الكلام دا انا ماشيه سلام
مصطفى: استنى اوصلك طيب لباب
ساره وهى ماشيه : لالالا هروح لوحدى
وبتكلم نفسها: ايه الى حصلى دا وايه الى عملته دا ياادى النيله
ومصطفى وراها باصص ليها وع وشه ابتسامه كبيره
________________________________
رجعت ساره البيت اخدت دش وقعدت متنحه فى الى عملته وحست انها كانت اوفر فدخلت ع النت لاقت احمد فاتح وقعدت تتكلم معاه :
وهى بتتكلم مع احمد مصطفى دخل يكلمها
مصطفى: قفشتك بتعملى ايه يا سو فى الوقت المتاخر دا
ساره: خضيتنى يا مصطفى يعنى بعمل ايه
بخطط لسرقه البنك المركزى ههههههه
مصطفى: امممم ممكن
ساره: لا ياعم الحلال مفيش احلى منه ..
مصطفى: كانت مفاجاءه حلوه انهارده ع فكره
ساره : لا ياراجل دا ااقل حاجه اعملها ههههههه
مصطفى: بس ايه الى طلعها فى دماغك يعنى
ساره: عادى يعنى متركزش
مصطفى حس انها بتقفل كلام فى الموضوع دا
مصطفى: مقولتيش طيب بتعملى ايه
ساره:دا انا بتكلم مع اصحاب ليا
مصطفى: بتوع الكليه
ساره: لا من النت اعرفهم من زمان
مصطفى: ولاد ولا
ساره: وهو انا وش بنات هههههههه البنات ال اعرفهم مبيكلموش بعض
دا ولد لذيذ من اسكندريه اسمه احمد بحس كتير فيه من رخمتك عليا هو كمان بيعمل كده
مصطفى اضايق : احمد .... وبتتكلموا فى ايه بقى
ساره: عادى يعنى
مصطفى: العادى دا ايه
ساره: اجبلك الكلام كوبى باست احسن
مصطفى : لو ينفع اشطه grin رمز تعبيري
ساره: هههههههه لا اضيفك اسهل
مصطفى: ماكان من بدرى واهى ملك فتحت دخلينا نتعرف ع صديقك
قالت ساره لاااحمد ع انها هتعمل محادثه جماعيه وتضيف ملك ومصطفى ووافق
مصطفى: يا اهلا باهل الشات
احمد: يا ااهلا بالضيوف
مصطفى: ضيوف مين دا الشات شاتنا
احمد: مش انتم الى داخلين عليا انا وساره واحنا بنتكلم تبقوا ضيوف علينا
مصطفى: لا ازاى احنا وساره واحد يعنى اعتبر نفسك بتكلم ساره بتلات ايميلاات
ساره دخلت : هههههههههههههه احمد متركزش اوى هزار مصطفى كده ملوش ملامح اعرفك مصطفى وملك ,,, اعرفكم احمد من الاسكندريه من الشخصيات الى حظى حلو انى عرفتها
احمد: اهلا بيكم
مصطفى: اهلا بيك ... من كلام ساره حبينا نتعرف عليك
احمد: طبعا يشرفنى ويشرفنى تيجوا اسكندريه تنوروها
مصطفى: صعب نور القاهره يجى اسكندريه كده هيحصل قفله فخلى كل نور فى مكانه
ملك: وفى نور فى السعوديه
ساره: وفى نور بنت خالى فى مدينه نصر
احمد: هههههههههههههههه يااهلا بالانوار
كملوا محادثه وقفلوا ودخلوا ناموا وملك عرفت ساره ع انها راجعه اكيد
ومصطفى كلم ملك يتاكد ع يوم وصولها وانه هيجبها من المطار هو وساره وكانت ملك مبسوطه اوووى من مكالمات مصطفى وكلامه معاها
_____________________________________
فى اليوم المحدد لرجوع ملك راح مصطفى وساره المطار يستنوا ملك
مصطفى: شكلك مبسوطه اوى
ساره: طبعا ملك وحشتنى جداااا
مصطفى: انتى بتحبيها اوى كده
ساره: هى ممكن تقول اقرب صاحبه ليا مفيش مصلحه بينا غير اننا عاوزين بعض بس
مصطفى: تقصدى ايه يعنى
ساره: يعنى اغلب الصداقات بتبقى مصالح ووقت وتعدى
ف انا وملك غير كده مفيش حاجه تربطنا غير اننا محتاجين لبعض واختى الى ربنا حرمنى منها لو طلبت عينى هديهالها وطول ماهى سعيده انا ببقى سعيده جداااا
مصطفى: لدرجه دى ....يعنى هى اقرب صاحبه ليكى بتتكلمى معاها وتحكيلها كل حاجه
ساره: بصراحه صاحبتى الاولى هى ماما وانت عارف لان مليش اخوات بناتفماما عندى اختى وبنتى بنسى كتير انها امى تصددق
مصطفى: اها ماانا ملاحظه فى التعامل بينكم لذيذ اوى
ساره: والمرتبه التانيه والاخيره ملك ممكن تقول منخبيش ع بعض حاجه
مصطفى: يعنى ملك ومامتك بس الاقرب ليكى وانا الى كنت فاكر نفسى
هتقولى التالت مصطفى
ساره بتضحك: هههههههههههه يادرش انا بتكلم ع الحريم
مصطفى بصوت هادى وبيقرب منها: يعنى انا مهم عندك
ساره اتوترت من تغير لهجته وبصته: مش محتاج تسئل لانك من الاساسيات عندى بجد بقيت حاجه اساسيه عندى فى يومى
مصطفى ابتسم من كلام ساره : ميرسى
ساره: لا بتكلم بجد بجد بدعى ربنا يحفظلى ويخليلى اخواتى وماما وبابا وملك وانت واصحابى الى بيحبونى طبعا والى بيكرهونى ربنا يهديهم او ياخدهم ههههههههه
مصطفى بيضحك: والله انتى فقر
ساره: وانت بقى مين اقرب صاحب ليك معرفوش غير الثلاثى ياسر ورامى وتامر
اصدقاء الطفوله ؟؟
مصطفى: ممدوح
ساره: مين ممدوح معاك ف الجامعه ؟
مصطفى: هو قريبى من بعيد كان معايا ف الجامعه ومن وقت ما ابتديت انزل مصر كان هو معايا فلما بحب اتكلم واكنى بتكلم مع مرايتى بتكلم معاه ..عارف عنى الى ممكن معرفوش
ساره: الله .. طيب متعرفنى عليه علشان اقرره عنك
مصطفى بيقرب ناحيتها: وليه تقرريه انا اهو كلى خديه
ساره تنحت وللحظه قلبها دق اوى : ايه دا هى ملك اتاخرت ولا ايه
مصطفى ضحك: هههههههه هتيجى هى هتروح فين
ساره مشيت من جنب مصطفى خطوتين ومتعرفش ايه حصل قلبها دق ليه كده ومصطفى واقف بيضحك وع وشه ابتسامه بيبص ع ساره
فى الوقت دا خرجت ملك وشافوها جريت عليها ساره واتلفت مصطفى ناحيتها
ساره: لوكا وحشتينى يا حبيببتى حمد الله ع السلامه
مصطفى:حمد الله ع السلامه
ملك: الله يسلمكو يارب
ساره: وحشيتى يا بطتى
بتبص مللك ناحيه مصطفى : انتم كمان وحشوتى
مصطفى: يلا بينا علشان متتاخروش
ركبوا العربيه وساره قعدت هى وملك ورا ومصطفى لوحده قدام بيسوق
مصطفى: الهوانم يحبوا يروحوا فين
ملك: ليه كده ولا هوانم ولا بتاع
ساره: ع البيت يا شوفير وبسرعه
مصطفى: تحت امرك ساره هانم .. كنت عاوز اقولكم نتغدى مع بعض
ساره: لا مش هينفع انا علشان ماما مجهزه الغدا واحنا هنتغدى عندنا
مصطفى: يبقى صاروخ ع البيت
ملك: بس اودى شنطى الاول
ساره: شوفير مصطفى ع بيت خاله ملك وبعديها ع بيتنا لانى جوعت بصراحه
مصطفى: تمام يا فندم انطلقو
مشيوا ووصوا ملك لخالتها ورجعت مع ساره وطلعوا اتغدوا كلهم وقضوا بقيت اليوم ونزلت ملك مع مصطفى يوصلها وملك ع وشها ابتسامه مرحتش خالص ركبوا العربيه ومصطفى لاحظ ان ملك بتضحك وفرحانه
مصطفى: يارب دايما تكونى مبسوطه كده
ملك بكسوف عرفت انه لاحظ: ها يارب
مصطفى: معقوله انتى فرحانه كده علشان نزلتى مصر
ملك بالابتسامه: بصراحه جدااااا لانك كنت واحشنى وساره وحشانى يعنى
مصطفى: وانتى كمان كان ليكى وحشه ساره كانت حاسه بغربه
ملك: بجد افتقدتنى اقصد افتقدوتنى
مصطفى: طبعا يا ملك انتى انسانه صعب تتنسى وغياب ياثر
ملك: ادينى رجعت اهو
مصطفى: ساره كانت مبسوطه اوى وهى مستنياكى لو عليها كانت دخلت جابتك من الطياره
ملك بتضحك: هههههههههه ساره ديه مجنوه
ملك: انا بجد بشككرك اوى ع اهتمامك وانك كنت معايا وقت عمليه بابا
مصطفى: مفيش بينا شكر عيب يعنى .. هو احنا عندنا كام ملك
ملك اتحرجت اوى من الكلام: احم ربنا يخليك
مصطفى جتله فى دماغه يفاتحها فى الموضوع بتاع ساره
مصطفى: احم هو انتى نازله الجامعه بكره
ملك: ان شاء الله بس هروح ع الضهر مش بدرى
مصطفى: يعنى مش هتروحى مع ساره
ملك: لا لوحدى ليه فى حاجه
مصطفى: طيب انا بكره لو فاضيه وينفع عاوزك بكره فى موضوع
ملك بصتله: انا بكره
مصطفى : بصراحه موضوع مهم جدااا وهيفرحك
ملك للحظه جه فى بالها انه هيفاتحها فى الارتباط بيها
ملك بابتسامه كبيره : تمام قولى امتى وانا افضى نفسى
مصطفى: بس بشرط
ملك: خير
مصطفى: ساره متعرفش اننا هنتقابل دا موضوع يخصنا وكمان هى هتعرفه بس بعدين هنفاجاءها يعنى
ملك فرحت اوى من كلامه وفهمت ان الكلام عليها
ملك: تمام تمام بكره الصبح قبل الجامعه اقابلك
مصطفى وصل لبيت خاله ملك باصللها باابتسامه: بكره هكلمك الصبح
حمد الله السلامه تانى
ملك من فرحتها مش مجمعه نفسها : تمام تمام اشوفك بكره
مشيت ملك وهى فرحانه وخالتها لاحظت وشها متغير ومبسوطه اوى
خالتها: مالك يا ملك خير
ملك راحت لاخالتها بتحضنها: انا مبسوطه اوى يا خالتو حاسه ان الدنيا بتصالحنى
خالتها حضنتها: يارب يفرحك دايما ياحبيببتى
ملك : انا هاخد دش وانام لان عندى مشوار مهم جدا جدا جدا بكره
مشيت ملك دخلت اوضتها وهى هتطير من الفرح اخدت دش
وراحت ع السرير كلمت ساره
ملك: ايو يا سو
ساره: ايوه يا قمرى
ملك: انا بكره هتاخر شويا تمام
ساره: ليه رايحه فى مكان
ملك: اها ولما هرجع هحكيلك
ساره: صوتك مبسوطه اوووى شكلى هسمع حاجه تفرح
ملك: هتفرحك اوووى اووى بس بكره بقى
ساره : معانى خليتى عندى فضول بس هستنى
ملك: يلا باى يا حبى
قفلت مع ساره وقعدت تجهز الردود وبتكلم نفسها
ملك: لو فاتحنى ف الموضوع امسك نفسى كده ومدلقش عليه
طيب لو قالى بحبك هقوله انا كمان ولا اتكسف ولا ايه
لا لو كلمنى هقوله ادينى فرصه افكر ... لالالا هبتسمله بالموافقه وهو يفهم لالالا انا مش عارفه اعمل ايه ..انا فرحاااااااانه
ونامت ملك وهى فرحانه ومن فرحتها النوم مش كان بيجلها زى الطفل
الى فرحان بليله العيد
______________________________
صحيت بدرى ملك من النوم اخدت دش وقعدت تقيس فى الهدوم واتجهزت وفضلت مستنيه التليفون من مصطفى وفى الجامعه كانت ساره مع اصحابها ومصطفى وع الساعه 10 هيمشى
مصطفى: ساره انا رايح مشوار وهرجع تانى ع هنا
ساره: رايح جامعتك يعنى
مصطفى : اها حاجه تخص المشروع
ساره: طيب لو هتتاخر بلاش تيجى خلص حاجتك انا هستنى ملك وهروح معاها
مصطفى: لا مش هتاخر اكيد خلى بالك ع نفسك
ساره : مش هتخطف انا يلا سلام
مشى مصطفى وكلم ملك وكانت الساعه 10 ونص
وردت ملك من فرحتها ونزلت قابلت مصطفى فى كافيه قريب من الجامعه
علشان تخلص معاه وتروح لساره الكليه تفرحها زى ما قالتلها
راح مصطفى لاقى ملك قاعده مستنياه ولاحظ التغيير الى فيها
مصطفى: صباح الخير سورى ع التاخير
ملك باابتسامه: لا ولا يهمك
مصطفى: فيكى حاجه غريبه انهارده
ملك: لا ايه عادى يعنى
مصطفى باابتسامه: بصراحه انتى جميله اوى انهارده متعكستيش وانتى جايه
ملك بتضحك: يعنى تقصد ايه يعنى ان انا وحشه
مصطفى: لالالالا مقصدتش بس ماشاء الله عليكى
ملك اتحرجت: احمم موضوع ايه بقى الى عاوزنى فيه
علشان مش عاوزه اتاخر
مصطفى : طيب نطلب حاجه الاول
طلب مصطفى نسكافيه وملك كانت طالبه عصير
مصطفى: ملك انت عارفه انت من الناس القريبه ليا
ملك باابتسامه: وانت كمان
مصطفى: انا فى موضوع مهم جدااا ليا انتى الوحيده الى هتساعدينى
بالرفض او القبول ..
ملك قلبها بيدق جامد : اتفضل سمعاك
مصطفى: عاوز منك طلب
ملك بابتسامه مستنيه تسمع : اتفضل
مصطفى: احم عاوزك تتكلمى مع ساره
تنحت ملك : ساره
مصطفى باابتسامه : انا بحب ساره
_____________________________________________________
