See you again. (Finn Wolfhard)

5.

'I like you.' Finn kijkt lief naar me. Hij is helemaal rood. 'Ok... ehm.' Ik weet even niets te zeggen, er komt bijna niets mijn keel uit. Hij vindt mij leuk?! 'Like y-you... love me?' 'Actually, yes.' 'I don't know what to say.' 'You don't really have to say something,' hij pakt mijn hand zachtjes vast, 'I just hope to see you again.' Finn is ZO lief. 'Yes, I hope it too.' Dan geeft Finn me opeens snel een zacht kusje op mijn wang. Ik glimlach. 'I think that I... have to go.' Ik wenk een beetje met mijn hoofd richting de deur. 'Kirsten and Jody are waiting for me, I think.' 'Yes, bye.' 'Bye.' Hij lacht nog een keertje en ik lach terug, dan loop ik naar buiten. Mijn hoofd is helemaal in de war.
'Waar was je?' Zegt Kirsten bezorgd, maar met een blik alsof ze weet wat ik daar deed. 'We hebben je overal gezocht, we zijn maar hier staan wachten, zodat je ons misschien zou zien staan.' Jody kijkt even snel op haar horloge. 'Oke rustig, ik ben er toch weer. Ik had per ongeluk mijn tas laten liggen, dat was alles,' lieg ik. 'Oke, laten we gaan. Finn was trouwens wel f*cking lief en knap.' Kirsten staat helemaal te glunderen. 'Ja, zeg dat wel.' Zeg ik dromerig. We lopen weer terug naar het hotel. Ik heb besloten dat ik Kirsten en Jody niets ga vertellen over Finn, puur omdat ik weet dat Kirsten dan jaloers wordt. Jody denk ik niet, zo is ze niet, maar ik ga het voor de zekerheid gewoon niemand vertellen.
In de hotelkamer aangekomen, zie ik dat mijn moeder er niet is. 'Ik bel Marion wel eventjes.' Zegt Kirsten. Jody en Kirsten hebben voordat we naar LA gingen, mijn moeders nummer gekregen voor als er iets aan de hand was. 'Hi met Kirsten.... ja.... ja oke, denk het wel.... is goed, tot zo!' 'Wat zei ze?' 'Ze is in de buurt van de Walk Of Fame, ze komt ons even ophalen.' 'Maar hoe ver is dat wel niet hier vandaan?' Vraagt Jody. 'Oh dat valt op zich wel mee, je bent er met een taxiritje.'
'Meiden hoe was het?' We zitten in de taxi, mijn moeder stelde voor om eventjes wat te gaan drinken bij Starbucks. Mijn favoriete café. 'Het was zooo geweldig!' Kirsten klinkt net als een meangirl, helemaal over de top dus. Ik moet er wel om lachen. 'Wat?' Snauwt ze. 'Oh niets. Moet ergens aan denken.' Ik wend mijn blik af en kijk naar buiten. Dromend over Finn. 'Ja? Ariana, vond jij het ook leuk?' 'Hm, Wat zei je?' Vraag ik. 'Of je het ook leuk vond.' 'Ja, tuurlijk... altijd.' Als ik 's avonds in bed lig kan ik niet slapen, ik moet steeds denken aan Finn. Zijn lach en zijn warrige haar... maar hoe kan hij in vredesnaam verliefd zijn op mij...? Ik ben gewoon maar een raar Nederlands meisje die ook nog eens een grote fan... hij is ook nog eens verliefd op een fan. Mag dat eigenlijk wel? Ik denk het...
De volgende ochtend is het prachtig weer. Daarom doe ik mijn witte off-the-shoulder top aan met kant en mijn high-wasted shorts. Het haar doe ik in een leuke, rommelige knot. Mijn gehaakte armbandjes laten mij lijken op een bohemian-girl. 'Girls, wat is het mooi weer vandaag,' mijn moeder doet het gordijn open, 'ik weet wel iets leuks dat we vandaag kunnen doen! Ik ga het nog niet vertellen.' Als we allemaal aangekleed zijn, doe ik even mijn portemonnee en mijn mobiel in een klein tasje die ik voor de zekerheid meeneem. Als we het hotel uit komen schijnt de zon warm op mijn gezicht. Mijn moeder had een taxi gebeld die al klaarstaat om te vertrekken. 'Oke, het is eventjes rijden dus vertel ik jullie alvast waar we heengaan... namelijk Universal Studios!' Ik hoor naast me verraste kreetjes. 'Oh my god! Dat lijkt me zooo vet!' Jody is gek op achtbanen en heeft alle pretparken van Nederland al bezocht. Nu kan ze weer nieuwe achtbanen proberen, I think. Als we zijn aangekomen zie ik ten eerste een mega grote boog, met de naam van het pretpark erop. Voor de entree ligt een grote rode loper uitgerold, waar je overheen kunt lopen als een echte celebrity. Naast de loper staan mooie palmbomen die een echt Hollywood-sfeertje geven. Mijn moeder rekent af voor de tickets en dan lopen we door het pretpark. Waar moeten we in hemelsnaam beginnen?!
Het is 17:23 uur en we zijn al in super veel attracties geweest. We zijn nu opzoek naar een eettentje, want we beginnen allemaal een beetje trek te krijgen. We hebben een Chinees restaurantje gevonden. Na een tijdje zit ik aan een bord nasi, als ik me opeens niet zo lekker voel. 'Ik denk dat ik even wat frisse lucht nodig heb.' 'Oh, gaat het wel goed Ariana?' Mijn moeder natuurlijk gelijk bezorgd. 'Nee mam, het gaat wel. Alleen een beetje duizelig van de warmte hierbinnen.' Als ik buiten ben is het behoorlijk rustig. Ik sta op een rond plein met in het midden een mooie, grote, verlichte fontein. Het is al donker buiten, dus de slingers van lampen om de fontein heen zijn goed te zien. Ik ga even op de rand van de fontein zitten en kijk een beetje naar het water. Dan draai ik mijn hoofd opzij en kijk ineens recht in prachtige, bruine ogen...