İnsan kalbi yaşanmamışlıklarla dolu
(Y/n ' den)
Kaçmak çözüm müydü?
Kesinlikle hayır!
Kaçmak korkaklıktı!
Korkaklığında AŞKTA yeri yoktu!
Benim savaşmaya gücüm yoktu. Bana göre ortada savaşacak birşey de kalmamıştı. Benim için hesap kapanmıştı.
(5 Yıl Sonra)
Y : Baba bende yaşlandım be
B : O nerden çıktı
Y : Bak sana kaç yaşına bastım
B : Sanır sın 50 yaşına bastı
Y : Ah be baba sen de yaşlandın
B : Sen öyle san ben seni bile gömerim
Y : Gömersin :-)
Y : Baba, Kore 'ye gidelim
B : Nerden çıktı şimdi
Y : Evimi özledim, annemi özledim
B : Bende çok özledim. Peki orada sen iyi olacak mısın?
Y : Evet, zaman gibi ben de değiştim
(Bir hafta sonra)
Y : Her yer güzel de insanını kendi vatanı gibisi yok
B : Öyle
Y : Buradaki herşeyi özledim. Suyunu bile
B : Delisin!
Y : 😂😂😂 Yarım saat sonra
Y : Baba ben dışarı çıkıyorum çok geçikmem!
B : Tamam
(Yazar'dan)
Kız geri dönmüştü, zamanda, kız da değişmişti. Peki ya adam, adama ne olmuştu?...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yakışıklım!
FanfictionMerhaba ben Y/n 18 yaşındayım Hayatım oldukça güzel demek isterdim ama değil. Annem beni hayata getirirken öldü, bu yüzden babam bana karşı hep soğuk davranır. Sırf babam beni sevsin diye burnum kanı yana kadar ders çalışıyorum. Pek arkadaşım yok...
