In Your Eyes | #KNMelancholiaWC

XXII

XXII.

"Chris!" I shouted when I saw them. Agad akomg pumunta sa kanila.

"Oh my god, Zoe!!" He immediately hugged me.

"Zoe, namiss kita!!" Max said and hugged me too.

"Hi ninong Chris." Xyne waved at Chris. Lumuhod naman si Chris sa harap ng anak ko at niyakap ito.

"Ang laki laki mo na Xyne!" Hindi na bago si Chris at Max kay Xyne. Bumibisita din kasi ang dalawa sa Amerika at kapag kausap ko sila sa skype ay kasama din si Xyne.

"Si Xyne parang girl version ni Ridge kapag tinitigan mo sa mata." Bulong ni Max saakin habang nakatingin sa anak ko.

"Ninong, you know what mommy told me?" Chris raised an eyebrow.

"What is it?"

"She told me my daddy is here!" Excited na sabi ng anak ko sabay palakpak ng kamay.

"Oh.." At tumingala saakin si Chris with a questioning look. Ramdam ko din ang tingin ni Max saakin. Pinanlakihan ko nalang sya ng mata.

"Tara na sa kotse." Maxine was the one who broke the awkward air on us. Agad din kaming pumunta kung saan nakapark ang sasakyan nila. And there, I saw Warren.

"Max.." I said at hinigpitan ang hawak sa palapulsuan nito. Si Chris at kasama si Xyne.

"He knows about Xyne." She said at nanlaki kaagad ang mata ko.

"Zoe." Sinalubong ako ng yakap ni Warren. I hugged him back. "How was your flight?"

"A-Ayos lang." I dont know how to talk properly. Parang natakot yung buong katawan ko. Nilingon nito ang batang nasa likod ko na kasama si Chris.

"Si Xyne na ba iyon?" He asked.

"Uhm.." I looked at my daughter. "Oo siya na." I said and forced a smile.

"Hi po!" Xyne said with a high pitch voice.

"Hi Xyne." Warren said. "Kamukhang kamukha ni Ridge." Dagdag pa nito.

"Who's Ridge?" My daughter suddenly butt in.

"Di niya kilala si Ridge?" Tanong ni Warren saakin.

"No." Nilingon ko ang anak ko. "Go inside na, Xyne." Sumunod naman ito at agad pumasok sa loob ng sasakyan.

"Warren.." I called him while they put our things inside the car. Lumingon ito saakin. "Alam ba ni Ridge?"

"Ang alin?"

"Ang tungkol kay Xyne. Did you guys told him?" He just smiled at me.

"No, Zoe. Kayo dapat magusap niyan." I sighed and nodded. Pumasok ako sa loob ng sasakyan at inayos ang upo ng anak ko.

"Mommy, you said daddy's here. Where is he?" She asked.

"Uhh.." I looked at my friends at saka binalik ang tingin sa anak. "Kapag hindi na siya busy, we'll see if we can meet him." she just nodded and looked outside.

Sa bahay na kami nagpahatid. Totoo ngang pinalinis ito ni Papa dahil maayos ang buong bahay. May pagkain na din na nakahanda pagkarating namin.

"Manang!" I said and hugged her. Siya ang pinakamatagal na naming katulong dito. Bata palang ata ako ay siya na ang nagaasikaso sa buong bahay. Kahit umalis kami ay di niya iniwan ang bahay.

"Zoe! Naku, buti naman umuwi kayo ng Pilipinas." She said.

"Namiss ko nga dito sa bahay." I said while looking around.