In Your Eyes | #KNMelancholiaWC

XXVIX

XXVIX.

"Ano 'to?" Tanong ko at nagpalipat lipat ang tingin ko sa dalawang kaibigan ko nang maiwan kami sa table.

"Ano?" Inosenteng tanong ni Maxine.

"You two know what I mean." At sinimangutan ko silang dalawa. I don't understand why they asked me to be here at alam nilang nandito si Ridge. The last time na nagkita kami accidentally ni Ridge ay si Maxine pa ang galit.

"Wala kasing kasama si Warren. Its unfair if puro girls tayo tapos siya walang kausap." Simpleng sagot nito na parang hindi big deal ang tinatanong ko.

"Wag ka na maginarte jan. Gusto mo din naman siyang makasama. Nakatulog ka pa nga sa balikat niya." Pangaasar ni Chris at sabay na tumawa ang dalawa. Agad kong kinurot sa tagiliran si Chris.

"Ikaw ha! Bakit hinayaan mo akong makatulog doon?"

"Aba mukhang nageenjoy ka. Totoo bang tulog ka o umaarte ka lang?" Panunukso nito.

"Puyat ako! Nagoovertime ako sa office para makapagleave for this trip." At inirapan ko nalang siya.

"Aww, you love me that much." Sabi ni Maxine matapos pumangalumbaba sa harapan ko. Nagmake face nalang ako sa kaniya.

Maya maya pa ay dumating na ang dalawa dala dala ang order namin.

"Here." At nilpag ni Ridge sa harapan ko ang pagkain ko.

"Thank you." I said and smiled. Ngumiti ito pabalik at umupo sa bakanteng upuan sa tabi ko.

"Aarte pa, wagas naman makangiti." Bulong ni Chris saakin kaya pinandilatan ko siya ng mata.

Conscious ako sa pagkain. I can feel that Ridge is looking at me. Binalewala ko ito at inilit ifocus ang sarili na ubusin ang kinakain ko.

Pagkatapos kong kumain ay nauna akong lumabas. I told them I have to make an urgent call. Totoo naman ngunit si Xyne ang tatawagan ko.

Habang papalabas ay nagtitipa ako sa cellphone ko. Hinanap ko ang numero sa bahay at tinawagan ito.

"Hello, manang?"

"Oh hello Zoe."

"Si Xyne po ba nakauwi na?"

"Oo. Kakarating lang. Saglit at tatawagin ko." At tinawag niya ang anak ko.

"Hello mommy?"

"Hi baby! How was school?" Tanong ko. 

"Okay lang po. Our teacher asked us to draw a family tree. I don't know how to do it." Natigilan ako sandali sa sinabi ng anak ko.

"Kailan mo ba yan ipapasa?" I asked.

"Hm, on monday."

"Okay, mommy will help you when I came back."

"Okidokey!"

"Eat your food na okay? Samahan mo si Lolo."

"Yes mommy."

"Don't stay up too late at may pasok ka pa bukas. Brush your teeth before going to bed." I reminded her. Siguro ay monday palang araw araw ko na siyang nireremind tungkol sa pag-alis ko. I can't help it. Unang beses kong malalayo sa anak ko ng ilang araw.

"Mommy you said that for hundred of times already."

"I am just reminding you. Wag kang makulit sa bahay. Ask manang to make your baon."

"Yes, I will."

"Okay. Call me if there's any problem."

"Yes, bye mommy! Enjoy!"