Falling for my Husband[On-going]

Chapter II-Cooking

"Psh,Don't act innocent..Dahil makuha mo man ang katawan ko?Pero ang puso ko..Hinding hindi mapapasayo"

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

Hannah's POV

Nagising ako sa umaga at wala nga talaga si Blake sa tabi ko.Natulog nga talaga siya sa sofa...Tumayo na ako para maghilamos at magbihis...Baka ma turn off pa si Blake sa akin (ㅠ_ㅠ)

*

Paglabas ko ng kwarto ay wala akong nakitang Blake...Hmm...Baka tulog pa..Kaya naman dumiretso ako sa sofa at tama ang hinala ko.Nakita ko siyang tulog sa sofa.I leaned in and traced his nose then his lips then tears just went streaming down my face...

|Flashback|

"Blake..Can we just try?"tanong ko sakanya hoping he would say yes

"I told you itigil mo na ang kahibangan na ito!I can't love you!Mahirap ba iyong intindihin?!?"galit na saad nito sa akin

"Pero Blake..Why do you entertain girls who attempt to flirt with you pero hindi mo ako magawang bigyan ng pansin?!?"sigaw ko ng tumalikod siya mula sa akin

"You know why?"he turned to face me"Kase you?Isa kang salot sa buhay ko!I don't know kung bakit ka pa kailangan dumating sa buhay ko and ruin everything!Mula high-school tiniis kong manatili sa tabi mo at hindi ka pagbuhatan ng kamay pero you?You're always in my way!You even poisoned my parents' minds!"sigaw nito sa aki  na nagpatuyo ng lahat ng dugo na dumadaloy sa katawan ko

"W-what do you mean?"nauutal na tanong ko dito

"This"he raised a brown envelope"Akala mo di ko alam no?This was one your evil schemes again right?"nakita kong galit na galit siya pero di ko pa rin maintindihan

"I don't understand"nagugulahang sagot ko dito

"Talaga?Then I'll make you"binato niya ang envelope at pinabayaan akong basahin ito...A letter saying we are getting married at ipagme-merge ang mga kumpanya namin"I didn't know anything about this"nauutal kong sagot sakanya

"Psh,Don't act innocent..Dahil makuha mo man ang katawan ko?Pero ang puso ko..Hinding hindi mapapasayo"those were the last words he said before he slammed the door leaving me in his office dumbfounded

|End of Flashback|

"Blake?Mahirap ba akong mahalin?Di naman di ba..I was just hoping na you will learn to love me..Mukha bang mahirap gawin iyon?"tears were flowing out from my eyes habang tinitignan ko siya ng maigi

Ng gumalaw siya ay dumiretso na ako sa kusina para magluto ng almusal..Even though di ako marunong..I can always try for him

"Owww!!!"argghhh pati ba naman sa pagluluto ng itlog matatalsikan pa ako ng mantika?!?

"Ouchhh"daing ko muli ng talsikan uli ako ng mantika sa niluluto kong hotdog

At sa huli naman ay ang paso ko-_- Napaso ako ng kaldero ng kanin ajujuju wala naman kasi akong alam sa kusina!

"What are you doing?"masungit na tanong ni Blake sa akin habang naka cross arms at nakasandal sa pader.

"Uhmm..Cooking?"pilit na ngiti lamang ang ibinigay ko sakanya habang tinatago ang mga talsik ng mantika sa kamay ko at paso na natamo ko mula sa kaldero

"Why are you hiding your hands?"nakasimangot na tanong niya muli

"W-wala"tinago ko lalo ang mga kamay ko dahil ayokong makita niya ang mga sugat ko

"Let me see"lumapit siya at sinubukang kunin ang mga kamay ko pero lao ko itong tinago sa likod ko

"W-wag na"sagot ko at tinago muli ang kamay ko sa bulsa ng shorts ko pero nahuli niya rin ito

"Why do you have wounds on your hands?"lukot na lukot na ang noo niya ngayon

"Wala yan"pilit kong hinhila ang mga kamay ko pero mas humigpit lang ang hawak niya rito

"Tell me"madiin ang tono ng pagkakasabi niya nito kaya napaamin ako ng wala sa oras

"Tinalsikan ako ng mantika sa kamay tsaka napaso ako sa kaldero"kamot ulo kong sagot sa kanya

"Aish babo!You should have waken me up hindi yang nagluto ka nga puro sugat naman ang nakuha mo!"sigaw niya sa akin kaya natakot ako sakanya

"S-sorry"yukong yuko kong sabi sakanya at narinig ko pa siyang huminga ng malalim

"Doon ka muna sa upuan.I'll look for a first aid kit"sabi niya at umalis muna sa kusina

Blake's POV

"Ouch!Dahan dahan lang"daing ni Hannah habang ginagamot ko ang kamay niya

"Kung hindi ka nag trying hard magluto kanina hindi ka dumadaing ngayon kaya magtiis ka"masungit na sagot ko sakanya at tinuloy ang paggagamot ng kamay niya

Hanggang narinig ko na siyang umiiyak ng mahina

"Why are you crying?!"pasigaw na tanong ko sakanya

"S-sorry"umiiyak naman na sagot niya

"Ano?!?"ngayon sumisigaw na talaga ako

"D-dapat di na pala ako nakialam sa kusina"tumayo siya at nagulat ako ng mag ulit-ulit siyang nagbow sa harapan ko "Sorry"sinasabi niya habang nag bobow siya

"Mukha kang tanga diyan bumalik ka na nga dito"naiirita kong sagot sakanya kaya bumalik na siya sa upuan

"Why did you even bother to cook?"magluluto siya di naman pala siya marunong -_-

"I wanted to serve you breakfast"nakayukong sagot naman niya sa akin

"Bakit mo naman ako seservan ng breakfast?You should just have called me!"naiinis na sagot ko sakanya..

"Ayoko kasing guluhin ka"sagot naman niya

"Well now you are!Sa tingin mo hindi ako napeperwisyo ngayon?Imbis na kumakain na tayo ay ginagamot ko pa ri ang mga sugat mo!"sigaw ko sakanya kaya bigla niyang inagaw ang bulak sa akin

"Kumain ka na..Sorry"lumabas siya ng kusina at di ko alam kung saan siya nagtungo

Kakain na sana ako ng bigla akong nakonsenya ng makita ko ang pagkain.,Ewab ko pero bigla nalang akong tumayo at sinundan siya

"Why are you here?"gulat na tanong niya sa akin

"Akin na ang bulak at alcohol.Akl na ang tatapos sa paggamot ng sugat mo"inabot niya ito at nakita ko siyang ngumiti

"I'm not doing this because I like or love you..Ginagawa ko ito dahil lagot ako sa parents natin pag pinabayaan kita so stop smiling"nakita ko namang unti unting nag fade ang mga ngiti niya...

Those words I said were not enough para mabawasan ang inis ko sakanya..

I can never forgive her

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

VOTE

COMMENT

SHARE