"Maankit, Maankit, Maankit!!!!!" Dauwkit riep al de hele dag. "Dauwkit, hou eens op! Je bent nu al de hele dag aan het zeuren!" Het was Mospels. "Maankit heeft gewoon niet zoveel zin om te spelen." "Maar ik wel, dus moet Maankit mee!" Maankit lag lekker tegen Mospels' buik aan.
Ik ga echt niet komen omdat jij dat wil hoor. Ik bepaal zelf wanneer ik ga spelen of niet. En toevallig wil ik dat nu niet.
Dauwkit en Maankit waren nu al drie manen oud.
"Okè Dauwkit, ik kom." Zij Maankit. "Jeeeeeh!!!! Kom dan gaan we tikkertje doen, verstoppertje, muisva..." "Kan het wat stiller? Bruinkit en Spikkelkit proberen te slapen." "Ok." Fluisterde Dauwkit. "Kom Maankit, dan gaan we buiten spelen." Maankit en Dauwkit rende naar buiten.
"Zucht. Kittens. Ze zijn zo druk." "Ja, maar voordat je het weet zijn ze al poten."
Drie manen later...
"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen onderaan de hogesteen verzamelen!" "Nu heel stil staan hé?" "Ja mam, we weten het." "Maankit, jouw mentor is Muspels." Muspels kwam naar voren. "Ik hoop dat je je best gaat doen." Was dat een grapje of bedoelde hij dat serieus?
Ze raakte elkaars neuzen aan.
"Dauwkit, Cederhart wordt jouw mentor." Cederhart kwam ook naar voren. "Je wordt een goede leerling."
"Totdat jullie krijgers zijn, worden jullie namen Maanpoot en Dauwpoot."
"Maanpoot, Dauwpoot! Maanpoot, Dauwpoot!" Het was Mospels. De rest van de Clan viel haar bij. "Maanpoot, Dauwpoot! Maanpoot, Dauwpoot!"
Het is zo ver, ik ven een leerling!
JE LEEST
Warrior Cats: De Eerste Maanenschijn, Het Begin
Fanfiction"Het was een teken van de SterrenClan! Ik zag een schijnende zon, zo vel dat het hele bos verschroeide. Alleen toen," ze sprak op indringende toon, "kwam de maan. Zo donker als de nacht. Hij schoof voor de zon en werd stralend wit. Al het vuur doofd...
