Yagmur Adam

5.Bölüm

O gece o yanımdaydı. İlk aşkım, ilk hayalim, ilk umudum...

Yağmur Adam:

1 Sene sonra onun gülüşünü bu kadar yakından görmek bana ilk defa huzur veriyor. Huzuru, mutluluğu maddede bulmak ne kadar da saçmaymış. Kollarımda ufak tefek yumuşak sarı saçlı bir kız. Ben ondan kaçarken aklım neredeymiş acaba? Saçlarına dokunmak... O minik ellerini tutmak... Onu tıpkı küçük kızım gibi korudum ve Hazel hiç birini bilmiyor. Onu bu kalbe gömerim biter sandım. Beni kurtaracak bana gerçekten gülümsemeyi öğretecek tek güzel insan.

Ona aşık olduğumu fısıldadım kulağıma ve uyandı.

Hazel:

uyuyakalmama inanamıyorum. Sabah uyandığımda gider diye korkuyorum o yüzden hiç uyumamak istiyorum.

Büyük ela renkli gözleri biçimsiz çıkan sakalları, karışmış sakalları... Nasıl gözümde dünyanın en yakışıklı insanı olmayı beceriyor?

Acıkmıştık ve yemek yaptık. Ama bir huyu var hazırlarken bir yandan da yiyor. Kızıyorum bunu yapmasına fakat kıyamıyorum. Onu yerken izlemek tıpkı bir annenin cocugunu doyururken yaşadığı mutluluğu yaşamak gibi...

O gece onun kokusuyla uyudum.

Öküz!

Kalksana acım diyerek uyandırılır mı bir insan? Hamarat bir kızım ve o bu huyumu seviyor. Aslında birbirimizi o kadar iyi tanırken bunca zamandır bir o kadar da uzak kaldık...

Sonra spor yapmaya karar verdik daha doğrusu bir tur koştuktan sonra ben yorulup oturnuştum o koşmuştu her seferinde benimle dalga geçiyordu.

Jane...

Bir yerde oturup şımarık şımarık yemek yerken mekana jane girdi.

"siz..."

Utanmıştım fakat genede cesur olup karşısında kafam dik durdum terlemedim.

"Ne var Jane? bak bize onunla cok mutluyum bak. yalandı sırf onu korumak için deli gibi sevdiğim kızdan kaçtım. özür dilerim bunun için seni kullandım fakat bu senin için bi anlam ifade etmez değil mi?"

Jane sustu ve gitti.

Ben bir zamanlar kardeşim dediğim insanı ne yaparsa yapsın kıramazdım. Genede yağmur adamın söyledikleri hoşuma gitti. sustum.

Bir kaç ay herşey sıradan geçti sanki evli bşr çift gibiydik. Bazen iki küçük çocuk. Bazen iki kardeş. Bazen beraber ağlıyorduk...

Annemin ameliyatı...

Kalp hastasıydı ve bu ameliyat cok risklidir. Heleki bu 2. kez olunca.

Biz sadece sevgili değildik aynı zamanda zor zamanlarımızda birbirimizin yanında olan iki dosttuk.

Annemle aram pek samimi olmamıştır fakat genede ondan başka kimsem yoktu.

Bu sıralar iyice dağıtmış ve kendimi alkole vermiştim. Eski Hazel cıkıp gelmişti.

Büyük bir sabırla benimle ilgileniyordu.

Yağmur adam:

Onun durumu için endişeleniyorum. Ölecek diye korkuyorum. Cok acı çekiyor ve bende öyle. Sanki canımız bir. O üşüyor ben titriyorum. O nefes alıyor benim ciğerlerim doluyor. O ağlıyor ben kahroluyorum.

Senelerdir ağlamamıştım o güne kadar...

Hazel evde tekti gene onu yalnız bırakamıyordum her an yanındaydım. Kapıyı açtığında sallanıyordu. Göz altları morarmış, yüzünde alaycı bir gülümseme vardı. Saçları darmadağın ve pisti.

Sakinliği beni korkutuyor. Ağlamıyor sadece boş boş bakıyor.

"Sende gideceksin " dedi.

"Beni babam bırakıp gitti annemde gidecek sende gideceksin. keşke hiç kimse olmasaydı hayatımda o zaman düşünecek bişeyim kalmazdı"

Ağzından leş gibi alkol kokusu geliyordu ev deseniz darmadağın... Konuşmama fırsat vermeden kapılara tutuna tutuna banyoya gitti.

Endişeliydim kötü bir his vardı içimde ama peşinden gitmek yerine beklemeyi seçtim.

KAFAMI SİKEYİM.

Hazel:

Herşeye bir son vermeliydim. Zamanında bırakmalıydım. Onun gidişini annemin gidişini görmemeliydim en iyisi güzel hatırlamakto. Lavaboyu tıkayıp suyla doldurdum. Aklım cok farklı çalışıyordu sanki. Ben bende değildim. Bileklerimi suya koydum. Sadece saniyelik bir sızlama, ve kanımın sıcaklığı...

ses vermiyordu en sonunca kapıyı kırdım.Kitlenmiştim.

Bileklerine baskı yapıyordum kanı durdurmak için fakat olmuyordu.

"Benim senden başka kimsem yok neden yaptın gidersen bende gelirim" diye bağırıp ağlıyordum deli gibi.

Hastaneye götürdüm ve delirmiş gibiydim.

Tek düşündüğüm

Ona bir şey olurasa yanına bir mezar daha kazarlar. Onu hiç bir konuda yalnız bırakmam. Ölümde olsa. Aşığım.

ÖLMEMELİ BENİM ASİ SESSİZ MİNİĞİM ÖLMEMELİ.

Ne olur yaşasın ne olur ona bir umut ver ben olayım. Ne gerekirse yaparım ne olur...