Notata: Korsanların Yükselişi

Bölüm 2: Bir Garip Hırsızlık

Ayağa kalktığımda çocuk elini belinde ki kemere yerleştirip, kafasını arkaya attı ve muhtemelen kendisini çok yakışıklı olarak düşündüğü bir bakış atarak ''Ben Behram.'' diyerek kafasını salladığında yatağımda duran hançerimi elime aldım ve belimde ki kılıfına yerleştirirken ''Anoc.'' dedim ve kapıya yaklaştım. Kapıyı açıp beklediğimde aşağıda hala seslerin geldiğini fark ettiğimde yavaşça kapadım ve Behram'a dönerek ''Aşağıda ki çıkıştan çıkamayız. Camdan çıkmamız gerek.'' dediğimde Behram sırıtarak ''Tamam küçük kız. Önden buyur.'' dedi. Yanından geçerken yüzüğümün olduğu elimi kaldırdım ve yumruk yaparak tüm gücümle omzuna vurup ''Ben küçük falan değilim.'' dedim. 

Geriye bir adım atarak geriye çekildikten sonra eliyle omzunu ovalayarak ''Eli ağır olan küçük bir kızsın sen.'' dediğinde cama oturdum ve ayaklarımı kiremitlerin sağlam tarafına koymaya çalıştım. Ayağa kalktığımda Behram da arkamdan gelip, kiremitlerin sağlam duran yerinde durup ''Buradan inince bir gemi bulmaya gideceğiz.'' dedi. Ellerimi iki yana açarak kiremitlerin ucuna doğru dikkatlice ilerlerken ''Hayır gemi bulmamıza gerek yok. Zaten bir gemimiz var.'' diyerek çatıdan aşağıya atladım ve ellerimi yere koyarak dengemi sağlamaya çalıştım. 

Doğrulup hızlıca ileride ki kasaların arkasına koşup yere çöktükten sonra Behram'a döndüğümde çatıda görememiştim onu. Bir anda omzuma dokunan bir elle arkamı döndüğümde Behram'ın bana sırıtarak bakan yüzüyle karşılaşmıştım. Şaşkınlıkla bir onun bana saçma sırıtışıyla bakan yüzüne, bir de çatıya bakış attıktan sonra fısıltıyla ''Ne ara indin sen oradan?'' diye sorduğumda omuz silkti ve ''Süper güçlerim sayesinde.'' dedi. 

Anlamadan suratına bakmaya devam ederken o elini sallayıp ''Haydi ama. Gidelim artık.'' demişti. Son bir kez daha çatıya baktıktan sonra sessizce ilerlemeye devam ederken, ileride Ethan amcayı görmüştüm. İki tane atı olan faytona binmeden önce cebinden köstekli bir saat çıkardıktan sonra etrafına bir bakış attı. Bakışı benim bulunduğum yerde durunca rom fıçılarının arkasına çömüp beklerken  Behram şiddetli bir fısıltıyla ''Neden durdun?'' diye sordu. Elimi sallayıp onu susturduğumda, başımı yavaşça fıçının arkasından uzattım ve Ethan amcaya baktım

Ben baktığımda faytona binmiş, kapısını kapatıyordu. Kapıyı kapattığında yavaşça ilerlemeye başladım yeniden. Ben yavaşça ilerlerken Behram usulca ''O araca binen kimdi?'' diye sormuştu. Ona bakmadan ''Neden her şeyi sorup duruyorsun?'' dediğimde omuz silkti ve ''Merak tatlım. Sadece merak.'' dediğinde dik durup yavaşça yürürken ''Bana tatlım deme yoksa bir yumruk daha atarım ve bu sefer çocuğun olmaz.'' dediğimde çocuk ''Tüh. Çocuğumuz olmayacak mı?'' diyerek alayla konuştuğunda hızla ona döndüm. 

Bunu yapmamla çocukla yüz yüze gelmiştim. Suratında aptal alaylı bir sırıtış vardı ve kazanmış gibi duruyordu. Ama sadece duruyordu. Kazanmak ile kazanmış gibi durmak bambaşka şeylerdi.

 Belimde ki hançeri hızla çekip onun boğazına yasladığımda başını biraz kaldırıp bana tepeden bakmaya başlamıştı. Ona doğru bir adım attım ve ''Sakın beni dalgaya alma Behram. Beni bu bok çukuruna sen soktun. Eğer mecbur olmasam seninle bırak yan yana olmayı, aynı oksijen sahasında bile olmam. İstersem seni saniyeler içinde öldürebilirim. Ama şanslısın ki, sen ölürsen bu laneti tek başıma çözmeye çalışırım. Bu iş bittikten sonra, yakınımda bile dolanma. Yoksa o çok güvendiğin egon ve sen diğer dünyaya gidersiniz.'' dedim fısıldayarak. 

O ise bu tehdidimden korkmamış gibi sırıtarak ''O günü heyecanla bekliyorum.'' dedi ve gözlerini kıstı.  Birkaç saniye sonra dudaklarını büzerek tuhaf bir yüz ifadesine büründüğünde yüzümü buruşturarak ''Ne yapıyorsun?'' diye sordum. Behram birkaç saniye daha devam ettikten sonra hızla ''Seni altı numaralı etkili bakışımla yumuşatmaya çalışıyorum.'' dedi. Hançerimi boğazından çekerek ''Habeş maymununa benziyorsun. Çekil şuradan.'' diyerek onu omzundan ittiğimde durdu ve ''Benim gibi yakışıklı mı?'' dediğinde gülerek ''Ya ya. Çok.'' dedim yürürken.