gün doğuyor.
busan'ın sessiz kıyılarına ilk ışıklar vururken, taehyung kollarımda.
ellerini örten ipek gömleğiyle yüzünü gizlemeye çalışırken gözlerini kısarak burnunu kırıştırıyor. bir şeyden rahatsız olduğunda bu ifadeye bürünür. belli ki ışık gözlerini kamaştırıyor. bu haliyle ne kadar sevimli olduğundan bir haber.
yüzünü göğsüme çevirerek yuvasına sokuluyor iyice. kollarım her zaman açık ona, o yüzden sarmalıyorum sıkıca. saklanmasına izin veriyorum.
göğsüme yaslı yüzü güzel bir tebessüme ev sahipliği yapıyor şimdi, keyfi yerindeymiş gibi gözüküyor. o gülünce, ben de gülüyorum tabii. çünkü bizim her şeyimiz ortak, her zaman. göz yaşlarımız da dahil.
"erkenden sahile gelmek iyi bir fikir değildi sanırım." yaslandığı yerden kalkarak elleriyle pürüzlü yüzüme ulaşıyor. usulca okşuyor kusurlu tenimi güzel parmaklarıyla, kızıl güneş yüzümüze vuruyor ve kırıştırdığımız burunlarımızla birbirimize gülümsüyoruz. kafamı hafifçe sallayıp onaylıyorum onu ve,
dudaklarımızın arasına günışığının girmesine izin vermeden onları birleştiriyorum. elleri boynuma çıkarken kumların üzerinde uzanmaya devam ediyoruz.
gün doğuyor,
ve biz öpüşüyoruz.
