SPOKEN POETRIES

T.A.N.G.A

Sa Pagibig walang bulag,pero tanga madami

Nagkalat lang sila diyan sa tabi-tabi

Akala mo pagkaharap mo ayos lang sila,pero umiiyak yan gabi-gabi

Kadalasan sa mga yan tawa ang iyong maririnig,pero gabi-gabi silang humihikbi

Namumugto ang mga mata

Pipilitin na harapin ang bukas,ngingiti na parang walang problema?

Alam niyo ba kung anong tawag sa kanila?

Tama,sila nga ay mga Tanga

Tanga na ayaw malaman ang katotohanan

Tumatawa na para bang walang nararamdaman

Pinaniniwalaan ang kasinungalingan

At nagmamahal kahit nasasaktan

Bilib ako sa mga taong 'to

Napakatatag at nagpapakatoo

Nagagawa paring ngumiti kahit nasasaktan na ng husto

Ayaw kasi nila na may ibang naapektuhan,ganyan sila! Inuuna ang iba bago ang kapakanan ng sarili nila

Nakakahiya man aminin ngunit isa ako sa mga ito

,pero heto parin ako umiiyak at nagmumukmok sa sulok

Ganon talaga ang buhay,hindi natin hawak ang ating kapalaran

Hayaan na lang ang panahon na hilumin ang nakaraan

Ngayon,pinipilit kong magpakatatag

Kahit dito sa loob gusto ko ng magpatibag

Babangon kami pero hindi para sainyo

Pagdating ng panahon tatayo kami sa sariling paa at asahan niyo pag kami nag-bago,maapektuhan buong pagkatao mo.