4 O'Clock-book 2 [completed]

Butterfly (the end)

2 Years Later

Nagtake na kami ni Sejun ng Korean Medical Licensing Exam (KMLE) for doctor's license. Last last week. Sobrang kinakabahan ako, dahil sa test na yon, hindi ka pwedeng makakuha ng mali para makapasa ko. Kinakabahan ako kase pano kung mababa lang yung nakuha ko at di ako nakapasa? Andito kami sa medical school na pinagaralan namin ni sejun at kung saan din kami kumuha ng licensing exam. Maya maya lang ipapakita na nila yung mga nakapasa. Usually konti lang ang nakakapasa dito. Ako na siguro ang pinakamasayang babae sa mundo kapag nakapasa kami ni sejun. At alam kong magiging masaya si taehyung para samin. This is for him also.

Hindi na ako mapakali sa sobrang kaba ko. Si sejun naman pilit akong pinapakalma. Tumingin ako sa building ng school namin. Pag nakapasa kami, magiging doctor na kami. At matatapos narin ang paghihirap namin sa pag-aaral, Pero sobrang daming binigay na memories netong medical na school na to saamin. Dito, mas lalo kong narealize na, hindi talaga ako iiwan ni sejun kahit anong mangyari. Sobrang hirap, laging busy, minsan hindi na namin magawang lumabas dahil kailangan talaga na puro review. Puro aral. Akala ko nga, mawawalan na kami ng time sa isa't isa. Natakot ako, natakot ako nung mga araw na nalelate ako o siya ng uwi at madadatnan namin ang isa't isa na tulog na. Minsan, masyadong maagang aalis kaya ganun din, hindi na rin kami makapagusap kahit nasa iisang bahay lang kami.

Natakot ako na baka isa samin ang mawalan ng gana pero mali ako. Mas lalo niyang pinakita na kahit ilang tao, oras, pa ang humadlang samin, di niya ko iiwan. Napatingin ako sa kamay ko ng bigla niya yong hawakan. "I trust you, makakapasa ka." Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko. "Makakapasa tayo." Sagot ko at niyakap ko siya. Mahal kita sejun.

"Kaya wag ka ng kabahan okay?" Nginitian ko siya. Lagi niyang pinapaalala sakin na may tiwala siya sakin at never na mawawala yon. Im so happy to have him. Paano nalang kung hindi ko siya nakilala. Siguro hindi ko narin alam kung sinong kasa kasama ko sa journey ng buhay ko ngayon. "Sejun-ah~" Hinigpitan niya pa lalo ang pagkayakap sakin, lalo pa't winter ngayon, ang sarap ng yakap niya. "I love you."

Narinig ko ang pagtawa niya ng mahina. "I love you more, love ko." Dinilat ko ang mata ko at nakita ko yung dalawang babae na nakangiti saamin. Gosh! Nakakahiya! Humiwalay agad ako sa pagkakayap kay sejun. Omg! Pda! "Wae?" Tanong niya habang tumitingin sa paligid.

"Ha? P-pinagtitinginan tayo love hehehe" Tumawa naman siya at hinawakan ulit ang kamay ko. Maya maya lang may lumabas na mga prof na silang maglalabas ng listahan ng mga nakapasa. Lumapit sila sa malaking board na nasa labas ngschool at lumapit naman lahat ng estudyante. Napatigil ako sa paglalakad. Tumingin naman si sejun sakin at bumalik siya at nilapitan ako. "Love, promise. Andiyan ang pangalan mo. Halika na, Dont worry. I told you, i trust you." Sigh.

Hinawakan niya ako sa waist ko at naglakad kami papalapit sa board. Habang papalapit ako, pabigat ng pabigat ang bawat paghakbang ko. Pinaghirapan namin to ni sejun. Gusto ko lang na makita yung pangalan namin diyan. Please please. Napahinga ako ng malalim. "I trust you"

May tiwala din ako sayo sejun.

Tinignan ni sejun ang mga pangalan ng nakapasa, konti lang ang mga pangalang nakalista kaya mas lalo pa akong kinabahan. Tinitignan ko ang mga reaction ng mga estudyanteng nagtest. Yung iba malungkot at yung iba naman sobrang saya. Hindi ako makalapit. Ewan ko ba, parang hindi ako nakapasa na ewan. Tumingin nalang ako sa ibaba. Ayoko talagang tignan.

Maya maya lang, napaangat ang tingin ko ng lumapit sakin si sejun. Hindi siya nakangiti. Ibig sabihin...

Napahinga ko ng malalim at tumalikod na para umalis.
"LOVE!"

Agad naman akong napatingin sakanya ulit. This time, sobrang laki ng ngiti niya at mas lalo akong kinabahan. "PUMASA TAYO! LOVE! MAGIGING DOCTOR NA TAYO" Hindi ko alam pero umiyak nalang ako kaya napaupo ako bigla. Lumapit naman agad siya sakin at pinatayo ako, yakap yakap niya lang ako habang iyak ako ng iyak. Sobrang saya ko. Sobra. "LOVE, SABI KO NAMAN SAYO DIBA, MAY TIWALA AKO SAYO, I KNOW YOU CAN DO IT. LOOK, YOU PASSED THE TEST, WE PASSED! IM SO PROUD OF YOU I LOVE YOU!!" Sigaw niya habang nakayakap parin sakin.

Wala na akong pake kung ilang tao pa ang nakatingin samin basta ang alam ko lang sobrang saya ko. At sawakas, yung pinapangarap namin ni taehyung, natupad ko na. Natupad na namin ni sejun. Niyakap ko siya pabalik. Wala na akong masabi. Sobra sobra yung tuwang nararamdaman ko, pagkatapos lahat ng pagod, sawakas andito na kami, magiging doctor na. "THANK YOU, I LOVE YOU TOO SEJUN, I LOVE YOU TOO." Pinunasan ko ang luha ko at humiwalay siya sa pagkakayakap sakin. Nakita ko na umiiyak rin siya pero sobrang ganda parin ng ngiti niya.

"Love, Congratulations.. We made it," Sobrang ganda ng mga ngiti niya kaya di ko mapigilang mapangiti rin. "Sobrang saya ko kase im going to start a new life with you, AGAIN." Napangiti ako dahil sa sinabi niya, mas lalo naman akong napaiyak.

Tumingin ako sa paligid namin, nagulat ako nang ang dami na nilang nanonood saamin. Omg! Ngayon lang ba sila nakakita ng ganito huhuhuhu nakakahiya! Hinawakan ni sejun ang mga kamay ko at seryoso siyang nakatingin sa mga mata ko. "Gusto kitang kasama kahit gaano karami pang pagsubok ang dumating sa buhay ko. Kase lahat ng yon, nakakayanan ko dahil sayo. Katulad nito, hindi ko akalain na hindi ako sumuko dahil sayo. And now I want to spend more years with you." Kinabahan ako dahil sa mga sinasabi niya. Hindi naman siya ganito dati.. at hindi naman namin anniversary pero..

"Magkapamilya kasama ka, diba? sobrang saya nun?" Ngumiti naman ako dahil sa sinabi niya. Tama! At yung parents nila, parehong doctor! Diba? What a concept!

Unti unting dumadami ang mga tao sa paligid namin. Bumitaw naman siya sa pagkakahawak sa kamay ko at unti unti siy—

UNTI UNTI SIYANG LUMUHOD SA HARAP KO

SOBRANG NANLAMIG ANG MGA KAMAY KO AT PARA AKONG PIPE NA HINDI MAKAPAGSALITA SA SOBRANG KABA,

"Are you willing to spend your entire life with me, love? Will you be my wife?"

Inilabas niya ang singsing at boses niya nalang ang tanging naririnig ko.
"Are you willing to spend your entire life with me, love? Will you be my wife?"
"Are you willing to spend your entire life with me, love? Will you be my wife?"
"Are you willing to spend your entire life with me, love? Will you be my wife?"
"Are you willing to spend your entire life with me, love? Will you be my wife?"

I cant say no, dahil gustong gusto ko rin siyang makasama.
Kahit kailan, kahit pa gaano katagal.
Basta siya.
Si sejun.
Wala na kong hihilingin pa.
Taehyung, salamat sa lahat.
Hiniling mo siguro kay god na magkakilala kami ni sejun no?
Dumating siya at dahil don, nagbago na ang lahat sa buhay ko.
Taehyung, alam kong masaya ka para samin.
Sana masaya ka narin kung nasaan ka.
Alam mong mahal kita at hindi magbabago yun,
Pero salamat din sa kaibigan mo,
Alam kong pinaubaya mo ako sakanya dati pa.
Kahit sa kahuli-hulihan inisip mo parin ako.
Thank you.

Handa na akong makasama siya, at ikaw ang naging daan ng lahat ng to.

"Yes, sejun. Yes."

-Back At One-