Kendimi buldum onu kaybettim 1.Bolum

Yolculuk 7.Bolum

Yolculuk başlamastı.Uçakta Stephan'la birlikte yan yana oturmustuk.Koltuklarin arkasinda Televizyon vardi bizde Steple birlikte bir aşk filmi bulduk ve izlemeye koyulduk.

Paris'le K.Amerika arasinda pek de zaman farki yoktu.1 saatlik yol sonra otele gelmiştik.Bizimkilerle suit oda tutmustuk,Stephan'ada tek kisilik oda tutmuslardi.

Otelde açık büfe vardı.

Gercekten muhtesem gorunuyordu.İstakozdan tutun ,makarnanin her türlusu vardi.Gozlerim acildi karnim guruldamaya baslamisti simdiden.Vr tabagima koymaya basladim.

Bir sure sonra tabagimda 10dan fazla çeşit oldugunu farkettim ve herkesin içerisinde sırıtmaya başladim.Stephan bana tip tip bakmaya  başlamisti ki o an sırıtışı mı kestim.

Ve masamiza dogru ilerledik.Yemegimizi yedikden sonra hepimiz odalarimiza dagildik ve yatmaya koyulduk.Ama benim içim içimi yedi. Sabah uydigimda ilk is hastaneye gitmek olacakti ama..Ama ben o ameliyata girmek istemiyordum,girmeyecektimde. Annemle babam uyuduktan sonra hemen "ÖLMEDEN ÖNCE YAPILACAKLAR LİSTESİ"ni çıkardim.

Vayy canina.. Ben gercekten bunlarin hepsini yapacakmiydim hemde sadece 7 saat içerisinde kendime bile inanamadim açıkcasi.

Hemen Step'i aradim ve 10 dakika sonra aşagidaki resepsiyo'nun onunde beklemesini istedim.Ustumu degistirip Kartonu aldim ve asansor ile birlikte assagi indim.

Stephan çok telaslanmis gorunuyordu.

"Jenna,bebegim bisey mi oldu ? Annenlerin haberi varmi?  Ne oldu?.."

Nasil oldurda bu kadar soruyu 5 saniyenin içine sığdirabildigini  hala anlamis degildim.Dusuncelerimden sıyrilip kendime geldim ve onu susturdum.

"Step..Bak simdi sana bise-" sozumu bitirmeden elimden kartonu aldi ve o anki yuz ifadesi uzayli gormus gibi bir haldeydi ne vardi sanki alt tarafi istedigim 10 tanecik sey :) ..

"Jenna, bunlar ne tatlim ? yok hani hayallerin onu anladimda neden bunla geldin ve gecenin bu saatinde?.."

Disari cikmistik.

"Step!Ölumume saatler kaldi! Ve ben bu lanet dunyada bu eglenceli seyleri yapmadan olmek istemiyorum,anladi-"

"Jenna! Ölmiceksin anladin mi ? Senle daha yapacagimiz onlarca sey var. Senle  hank ayni üniversiteye gidecektik? Hani ayni bolumu okuyup ayni meslegi elimize alacaktik? Sen öldugunde arkanda biraktigin kisiler ne olacak ? En  basta pes ettiysen bu yazdiklarini hiç yapamazsin! Ölecekmişim ya bak Jenna arkanda biracagin seyleri dusun bi ,yasayacagin onca guzel anilari dusun biraz lutfen."

Sözleri birazda olsa beni bi gariplestirmisti.Yani arkamda biracagim kisiler,anilar,sevdiklerim... Bu beni birazda olsa cesaretlendirmisti.Ama ben genede  o kartondaki yazilanlari harfiyen yapacaktim sonucu ne olursa olsun..

"Bak jenna , kalbini kiranlara ofkelisin biliyorum.Cok deger verirken ,birden bire az deger gormek incitti seni.Anliyorum.Ama sende anla biraz.Hayat boyle insanlar boyle.Gor biraz.Bunu unutma Jenna . Kırıldikça ,degisirsin.Bunu asla unutma ; seni uzmus olanlar,seni mutlu edenlerden daha çok yarar saglamistir sana."

Biraz durdum sozleri kulaklarimda yankilaniyordu.Su zamana kadar yasamadigim intikam ,kotuluk yoktu.Bu beni fazlasiyla incitmisti.En fazla incitende o piç kurusuydu meger benle çikarken halletmedigi kiz kalmamis.Aptal jenna aptal!!!

"Jenna.Bence daha çok sey var,hayat yaşamaya deger."

Hakliydi,hemde fazlasiyla..Ama ne bilim hala icimde oyle bir duygu vardi.

Yani olum.Su zamana dek hep baskalarinin sozleriyle yasadim,kendim olmak istiyordum.Bir gecede olsa .. Kendim olmak..

"Peki.Ama bunlari yapmak istiyorum Stephan lutfen.." sesim aglamakli cikmisti ama baska ikna edecek yolum yoktu.