4

107 5 1
                                    

 kaşlarımın birini havaya kaldırarak ablam? diye sordum.Birkaç saniye öylece yüzüme baktıktan sonra :

-tabi ya ablan yok senin. Ne kadar unutkanım değil mi?

-cildine bakarak ne kadar yaşlı olduğunu anlayabiliyorum bu yaşlılıkla normal gibi 

 çirkin bir kahkaha attı ve gözlerimin içine bakarak 

-seni buraya getiren 10 yıl sonraki halin Asya  seni o zamanda uyarmıştım geçmişin ve geleceğin dengesini bozmamalısın diye ama beni dinlememiştin

-seni ilk defa görüyorum beni hiç uyarmadın sen!

- evet uyardım.Bu tanıdık geliyor mu?

 ellerinin içinde üzerinde iç içe girmiş 5 daire olan taştan yapılmış bir kolye tutuyordu. Bu kolyeyi daha önce görmüş olamam ama bir yönden de tanıyor gibiyim 

-be ben bilmiyorum s sanki bir tür dejavu yaşıyor gibiyim.bu nasıl olur?

-öğreneceksin asya zamanla yaptığın hatanın farkına varacaksın

 Ben hatırlayamıyorum bu kadına herhangi bir hata yapmadım ve geçmiş geleceğin dengesi ile oynamadım hem bu nasıl mümkün olabilir? bir insanın geçmiş dengesini bozması imkansızdır. 

- ona şimdi anlatmalısın yaptığın şeyleri onun ustune atma  .

  hayali kadınıma döndüm ve  yüzüne baktım dehşete düşmüş gibiydim suratımın nasıl gördüğü umrumda değil ama o hayali kadınım tam anlamıyla bana benziyordu. saçlarının rengi siyahtan kestane kahvesine dönmüş gözleri mavi rengi almıştı  sanki şu an gözlerim şu an geleceğime bakıyordu. 

- korkma Asya . düşündüğün her şeyi anlayabiliyorum ama bunu duzeltebilirim

-s se sen aynı bana benz.. 

şaşkınlığımdan daha fazla konuşamıyordum bu imkansızdı ama eğer öyleyse şu an cidden geleceğimi izliyordum .

- sana benzemiyorum asya ben senim.sana defalarca söyledim ben hayali değilim sadece geçmişe sıkıştım bu kadın yüzün.. HEY NEREYE GİTTİĞİNİ SANIYORSUN?

- konuşmalarınızı daha fazla dinleyemeyeceğim zamanıma geri dönmeliyim. başınızın çaresine bakmalısınız ama gitmeden size bir öğüt vereyim : asla geçmişte takılıp kalmayın yoksa onun bir parçası olursunuz.

 bunu söyledikten sonra bedeni milyonlarca küçük parçaya ayrıldı ve yok oldu. şaşkınlıktan dizlerimin üzerine çoktüm bu kadarı çok fazlaydı geçmiş ve gelecekten bu kadar cok bahsetmeleri gözlerimin önünde bir kadının yok olması ve şu an kendıme bakıyor olmam . 

   bunlar gerçek olamayacak kadar saçmaydı bi an psikoloğumun sözleri  aklımdan geçti :

 "gerçek olamayacak kadar saçma şeyler görmek şizofreni olduğunun kanıtıdır asya "

gerçekten şizofren miyim ? kafamı ellerimin arasına aldım zihnımı sakinleştirmeye çalışıyorum çünkü şu an gerçekten delirmek üzereyim . ağlamaya başladım

- bunları yapmamalıydım 2 yıl önce seni içeri almamalıydım. söylediklerine inanmasaydım burda olmayabilirdim .!!!!

kafamı kaldırdığımda geçen gece habersizce geldiğim boş alanda buldum kendımı.


KAÇAK ŞİZOFRENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin