LOLE'M

5

Neredeyse 1 ay boyunca onu sürekli okulda gördüm. Hatta çıkışta evini bile öğrendim. Genelde yolu uzatarak herkesin gittiği yoldan giderdim. İşte yine o yoldan giderken onu gördüm. Tabi hep olduğu gibi heyecanlandım ama pek birşey yapmadım. Ben arkasından gidiyordum. Sonunda kendi evime gitmek için döndüğüm sapağın başındaki evin merdiveninde oturmuş yaşlı bir adamla konuşuyordu. İşte o an kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı. Yine o duygu olmuştu. Tanımlayamadığım, içimde fırtınalar koparan duygu. Ordan geçerken öküzün trene baktığı gibi baktım ve  O da tabi farketti. Konuşmasına ara verip bana döndü ve ben o an arkamı döndüp olabildiğince hızlı yürümeye başladım. Fotoğrafını çekmeyi çok istedim ama gizlenip çekebileceğim bir yer yoktu. Çok utanmıştım. Sanırım kırmızı bir domates gibi gözüküyordum. Sonunda kendimi eve attığımda derin bir iç çektim. Biraz olsun rahatlamıştım. Keşke ona gidip onu sevdiğimi hatta aşık oldğumu söyleyebilsem. O gün boyunca yaşadılarımı düşündüm. Neyse sonuç olarak o ay boyunca baya bir karşılaştım onunla. Bu süre içinde kalbime daha çok yerleşti. Aşık oldum ona. Küçük bir hoşlantı olmadığını anladım. Okulların kapanmasına bir hafta kalmıştı. Ben de okula hem Lole için hem de birazcık eğlenmek için geliyordum. Perşembe günü okula geldim, tam içeri girdiğimde Lole'nin nöbetçi olduğunu gördüm. Küçük çaplı bir kalp krizi geçirdim çünkü bana bakıyordu. Hemde oldukça yakından. Şuana kadar yaşadığım duyular içinde bu baya ağır bastı çünkü aşırı yakındı ve bana bakıyordu. Hemen yukarı doğru çıktım ve sınıfa girdim. Pek fazla kişi yoktu. Vee Melis oradaydı. Çantamı bırakıp hemen onun yanına gittim. Anlattım sonra bir duygu patlamsı yaşadım. Neyse o gün hep aşağıya inip durduk Lole'yi görmek için. Çok güzeldi. Neyse sonraki günlerde yine okula gelmeye devam ettim ama Lole'yi görmedim. Onu görmediğim her saniye özlüyorum.