Forth P.O.V
Beam တေယာက္ေတာင္ေပၚကိုေဆး႐ြက္ခူးဖို႔ဆိုၿပီး ပလိုင္းတလုံးလြယ္ၿပီးထြက္သြားတာမနက္ထဲက။
ခါတိုင္းဆိုေန႔လယ္ေလာက္ျပန္ေရာက္ေပမဲ့ဒီေန႔ေတာ့ေနာက္က်ေနတယ္။သူခါတိုင္းေတာင္ေပၚသြားရင္အိမ္ကိုလာ ၾကည့္ေပးဖို႔မွာသြားတက္တဲ့Nong Gun ကေတာ့ ေရာက္လာၿပီးNong Maliကိုအခန္းထဲပို႔ Ter ေလးကိုထမင္းေကြၽးစရာရွိတာေကြၽးၿပီးျပန္သြားၿပီ။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့တပည့္ေက်ာ္ရွိေနေတာ့စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ပူစရာမလိုဘူး။Ai Dan ေရာက္လာထဲက Beam လဲခ်က္ရျပဳတ္ရတဲ့ဒုကၡတခုၿငိမ္းသြားတယ္။
ကေလးထမင္းေကြၽးေတာ့လဲ Ming နဲ႔ Dan တေယာက္ ေယာက္ေကြၽးလိုက္တာမ်ားေတာ့သူအလုပ္နည္းနည္းေလ်ာ့သြားတယ္။
သူလာမယ့္လမ္းကိုေမွွ်ာ္ၾကည့္ေနရင္းနာရီၾကည့္မိေတာ့ေန႔လယ္၂နာရီ။
ၿခံ၀ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ေနရင္းကသူလာပါၿပီ။
သူ၀တ္ေနက်ရုိးရာခ်ည္အက်ီခ်ည္ေဘာင္းဘီေလးနဲ႔ပလိုင္းေလးကိုေဘးကလြယ္ၿပီးၿခံထဲ၀င္လာၿပီ။
ေနပူတာကိုခေမာက္ေလးဘာေလးယူမသြားဘူးဒီကေလး။
ခုေတာ့ေနပူမိၿပီးမ်က္ႏွာေလးကရဲလို႔။ကြၽန္ေတာ့ကိုေတြ႕ ေတာ့လွမ္းႏႈတ္ဆက္ၿပီးေဆးစပ္ခန္းထဲတန္း၀င္သြားတယ္။ခူးလာတဲ့ေဆး႐ြက္ေတြလွမ္းဖို႔လုပ္ေနမွာေပါ့။
ကြၽန္ေတာ္ခ်ိဳင္းေထာက္ယူလိုက္ၿပီးသူရွိရာကုိသြားလိုက္တယ္။သူကေဆး႐ြက္ေတြကိုခြဲၿပီးစင္ေပၚမွာျဖန္႔ေနတယ္။
Forth -"Nong Beam "
ကြၽန္ေတာ္ေခၚလို္က္ေတာ့သူလန္႔သြားတဲ့ပုံေလးနဲ႔လွည့္ ၾကည့္လာၿပီး
Beam-"Aww Sorry P Forth !!P ၀င္လာတာ မသိလိုက္ဘူး။ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ။ဘယ္နားေနရတာမသက္သာဘူးလဲ"
ကြၽန္ေတာ့က္ိုေတြ႕တိုင္းသူအၿမဲေမးတဲ့စကား၂ခြန္းေလ။သူအၿမဲဒီေမးခြန္းပဲေမးေနတာမေမာေအာင္Recording ေလးလုပ္ထားဖို႔ေကာင္းတယ္။ဒါဆိုကြၽန္ေတာ့ကိုေတြ႕တာန႔ဲခလုတ္ေလးႏွိပ္လိုက္ရုံပဲေလ။ကိုယ့္အေတြးကိုသေဘာက်မိသြားလို႔ျပဳံးလိုက္မိတယ္။
