Aurelian [Dramione]

5. Papa!

"Waarom zeg je me niet eerst wie dat kind is?" Stelde Draco hooghartig voor. "Wat heeft hij met dit alles te maken?"

Harry haalde z'n schouders op. "Hij is zo'n beetje waarmee het allemaal begon," Herinnerde hij Hermelien.

Hermelien knikte berustend. "Malfidus... dit is Aurelian." Ze gebaarde naar de jongen die voorovergebogen zat in z'n stoel. Zijn haar was nog net zichtbaar boven te tafel.

"Aurelian, wat ben je aan het doen?" Vroeg Harry nieuwsgierig terwijl ook hij vooroverboog om te zien waarom het kind zo in z'n stoel zat. Harry werd enkel maar verwarder toen hij zag dat het jongetje moeite had met iets in de zak van z'n gewaad.

"Ron heeft me smekkies gegeven, maar ze zitten vast..." Mopperde Aurelian terwijl hij het kleine zakje probeerde te nemen.

"Okido," Zei Harry. Hij knikte naar Hermelien om verder te praten, terwijl hij Aurelian hielp met z'n zakje. Draco rolde met z'n ogen.

"Aurelian... wel, hij..." Hermelien pauzeerde, onzeker over hoe ze verder moest gaan. "Weet je wat een tijdverdrijver is?"

Draco zuchtte. "Ja, ik ben er bekend met."

"Hoe bekend?" Vroeg Harry plots. Zijn nieuwsgierigheid zorgde ervoor dat hij even stopte met z'n pogingen om het zakje uit de zak van Aurelians gewaad te krijgen.

"Ik bedoel dat ik erover gehoord heb en erover gelezen heb. Ik heb er nooit eentje bezeten, als dat is wat je suggereert, Potter," Verklaarde Malfidus defensief.

Hermelien zuchtte en ging verder. "Wel, toen we Aurelian vonden, droeg hij een tijdverdrijver. Dat is hoe hij ons gevonden heeft."

"Probeer je me nu wijs te maken dat jullie geloven dat hij die tijdverdrijver gebruikt heeft?" Draco knikte in de richting van de jongen en vroeg dat in een verveeld ongelovige toon.

"Nee. Hoe droeg hem, maar z'n moeder heeft die geactiveerd," Zei Hermelien met een misselijk gevoel in haar buik.

"Van wat we al weten, kunnen we afleiden dat hij zes jaar uit de toekomst komt."

"Je denkt toch niet echt dat ik dat geloof?" Lachte Draco.

"Je kunt geloven wat je wilt," Antwoorde Harry eenvoudigweg terwijl hij het zakje met de snoepjes eindelijk loskreeg en het pakje Smekkies in Alle Smaken voor Aurelian op tafel zette. "We geven jou alle informatie die wij hebben en je kan ons vertellen wat je denkt als we klaar zijn."

Draco leunde achterover in z'n stoel en kruiste z'n armen over z'n borstkas terwijl hij wachtte op de rest van het verhaal.

"En van wat hij ons verteld heeft en wat we al ontdekt hebben," Vervolgde Hermelien met een blik van de ene naar de andere man, "Waren hij en zijn moeder aan het weglopen van Dooddoeners. Zij was zwaargewond en stuurde hem terug naar hier... om de toekomst te veranderen, nemen we aan."

"En hoe kan je hemelsnaam die vrouw haar beweegredenen raden?" Daagde Draco uit.

"O-omdat... omdat ik... omdat ik z'n moeder ben," Sloot Hermelien af met haar hoofd in de hoogte, alsof ze Draco uitdaagde om een van hen te beledigen.

"W-wat?" Vroeg Draco verrast. "H-hoe weet je...?"

"Hij, Aurelian, noemde me moeder. Eerlijkgezegd, dacht ik dat het om een vergissing ging, maar we hebben het bloed op z'n mantel getest – de hele mantel zat vol nat bloed – en het matchte met het mijne. Het was mijn bloed." Hermelien haalde kracht van diep binnenin en zei het vrij emotieloos.