Aurelian [Dramione]

7. Schaduwen van Verlies en Rouw

"Verdomme! Dit maakt me zo razend!"

De drie bezoekers keken verbaasd op om te ziendat ze in het midden van de keuken in Grimboudplein 12 stonden.Herinnering Harry zat aan het midden van de tafel en de anderen in deruimte staarden afwachten naar hem. De ruimte was vol, sommigenstonden tegen de muren, omdat er niet genoeg stoelen waren. De driebezoekers keken even rond naar de meute en zagen veel herkenbaregezichten. Hermelien en Draco waren er, naast elkaar zittend.Angelique Jansen, Marcel Lubbermans, Daan Thomas, Simon Fillister,Cho Chang, Leo Jordaan, Blaise Zabini, een aantal van hun Zweinsteinprofessoren, en ook Fleur en al de Wemels waren er. Er waren noggezichten die ze herkenden, maar ze konden niet langer rondkijkenwant Harry's woede riep hun aandacht.

"Niets! Geen enkel spoor van hen! Eender wievan hen! Geen duistere tekens in maanden! Gaan aanvallen, geenverwoestingen."

"Dat is niet zo slecht, makker." HerinnerdeRon hem zachtjes.

"Ik weet het." Zuchtte Harry gefrustreerden hij ging met z'n hand door z'n haar. "Het is gewoongekmakend dat we niet weten waar ze zijn. Ze waren het land instukken aan het scheuren en dan stopten ze plots. Dat doen ze nietgewoon! Ze zijn iets van plan. Ik wou gewoon dat we wisten wat."

"Het is verontrustend, Harry, ik weet het,"Ging Romeo Wolkenveldt, de huidige minister voor toverkunst, met hemakkoord. "Maar we zijn op zoek."

"Ik weet het, maar hoe kunnen we degelijkzoeken als we niet weten waar we moeten beginnen. Zelfs de geruchtenover hun verblijfsplaats worden alsmaar zeldzamer. Geen enkel spoorvan hen in vier maanden." Harry keek naar beneden en greep dezijkant van de tafel vast.

"Wat de vraag naar boven brengt wat ik hiereigenlijk nog doe?" Sprak Draco op, duidelijk zelf gefrustreerd."Met geen enkel teken van hen in maanden, waarom zou ik niet naarhet landhuis kunnen terugkeren? Ik ben het beu om hier vast tezitten."

"Ik ben de tijd kwijt," Zei bezoekendeHarry tegen Hermelien. "Wanneer was Malfidus aangevallen? Hoeveellater is het nu?"

"Ik weet het niet, Harry," AntwoorddeHermelien. "Ik heb geen idee wanneer hij was aangevallen. He zoumaanden kunnen zijn of misschien wel jaren tussen dat en deherinnering ervoor. Ik denk dat we wel kunnen aannemen dat dit enkelemaanden na die aanval is. Je vermeldde net dat er nog een aantalaanvallen en verwoesting was geweest voor deze stilte."

"Wel, dood zijnde, Malfidus, kun je nietgewoon even wat in je buurt gaan lopen, niet?" Zei Ron.

"Ik heb geen 'buurt', Wemel."

"Ik begrijp dat je terug wil naar huis,Draco." Sprak meneer Wemel Draco op z'n gemak aan. "Geloof me,ik begrijp het. Mijn gezin wil ook terug naar huis, maar het isgewoon niet veilig met dat doelwit op onze rug."

"We werken eraan," Stelde Hermelien hengerust terwijl ze haar hand op Draco's arm liet rusten. "DeFideliusbezwering is helaas veel ingewikkelder dan we dachten. MaarFred, George en ik zijn er bijna."

"Klopt," Zei Fred. "We zijn 'em net aanhet testen. We willen even checken of die blijft duren."

"Hoe het er nu voor staat lijkt hij wel goedte werken. Nog niemand heeft de kerstkoekjes gevonden en ze staanrecht voor jullie neus," Lachte George sluw.

"Ik wist dat je er iets mee gedaan moesthebben!" Riep Ron. "Ik was ernaar op zoek en ik zag dat jullie erwel hadden."

"Zie je, Draco, je zult weer thuis zijn voorje het beseft." Grijnsde George.

Hermelien grinnikte stilletjes maar duwde hetgrappen snel opzij. Ze keek angstig naar Harry en bracht de aandachtdan terug naar hun hoofdzorg. "Terug naar het echte werk... Harry,ik denk niet dat ze zich verschuilden de voorbije maanden. Ik heb watrondgezocht de laatste tijd, en ik heb gemerkt dat er best wat rampenen moorden in Rusland zijn gebeurd."