School Survival: The Search

Chapter Two: First Day, First Kill

Thea's POV
Kumakain kami ngayon sa cafeteria. We can't process anything right now especially what Sarada said.
"Totoo ba yung sinabi ni Sarada sa atin Ashleigh? Natatakot kasi ako eh..." sabi ko kay Ashleigh na halatang takot rin sa narinig.

"Don't worry. Nandito kami ni John para iligtas ka basta na sa linya na ang buhay mo. Speaking of John, saan na ba yung bakla na yun?" Biro ni Ashleigh. Alam kong pinapanatag niya lang ako.
"He'll come. Tapusin na lang natin ang kinakain natin." Pinatuloy ko ang pagkain sa in-order ko na spicy fried chicken and fried rice.

Ilang minuto pagkatapos ko kumain, pumasok si John at halatang nasabihan na din ng mga kanyang boardmates sa mga 'rules'.
"John!" Tawag ko sa kanya. Hindi siya tumingin o maski lumingon.

"Ba't ayaw niyang lumingon? May dumi ba ang mukha mo bes?" Sabi ni Ashleigh. Alam kasi namin ni Thea na ako yung puppy love ni John.
Nag-blush ako sa pagsabi ni Ashleigh sa akin nun.
"Hindi naman siguro!" Pinagpatuloy ko ang pagkain.

"Hey.."
"Ay sh*t!" Napamura ako ng sumulpot bigla na parang kabute si John sa tabi ko.
"Do I look like a sh*t?" Tanong niya sabay upo sa tabi ko.
Tumili si Ashleigh na halatang kinikilig. Baliw!
I rolled my eyes when he asked me if he's a sh*t.
"Normally hindi, kasi tao ka at-" hindi ko napatuloy ang sinabi ko nang bigla biglang ninakawan ako ng halik ni John.

"You're red! As red as a ripe tomato." Sabi ni Thea na kanina lang tumitili, ngayon naman nakangisi.
"How dare you steal my first kiss mister John?!" Galit na sabi ko.

"First of all, let me get something straight. Hindi mo yun first kiss kasi hinalikan mo yung nanay tsaka tatay mo." Paliwanag ni John sa'kin.
Totoo naman kasi eh! Hinalikan ni mommy tsaka daddy yung lips ko. Pero first kiss ko pa rin yun. Soft and comforting ang type na lips ko na meron kay John rin.

Dugdug. Dugdug.
Ano yun?

Dugdug. Dugdug.
Ano ba tong nararamdaman ko na parang tibok sa puso ko? Abnormality or congenital heart disease siguro.
Ilang minuto pagkatapos nang pagtibok ng puso ko, parang may gumagalaw na something sa tiyan ko.

Is this could called na butterfly in your stomach?
Parang hindi naman siguro yun posible kasi wala naman akong nakain na cocoon o butterfly man.
Ah, basta! Gutom siguro to!

'Gaga! Hindi pwede gutom yan teh! Bago ka lang kumain hah tapos gutom yung nararamdaman mo? Imposible! Baka in love ka na?! Eehhh!' Sabi ng utak ko. May point ka rin noh? May laman ka pa siguro noh.
"Pupunta muna ako sa comfort room ha." Pahintulot ko. They nod as a sign of agreement.

Tumayo ako. Dumiretso ako sa comfort room.
Silence...
Nakakatakot.
Pumasok ako at nagbawas ng mabilis. Hindi ako sanay sa tahimik na lugar.
Ni-flash ko muna ang binawas ko tapos lumabas ako.
Nanghugas ako ng kamay pagkatapos magbawas.
May pumasok bigla na babae.

"You look like... me..." sabi nang babae. Oo. Kamukha kami.
"Who are you?" Tanong ng babae sa akin.

Hindi pwede to! She's not my long lost twin! This is not true!

Tumakbo ako palabas. Narinig ko ang pagtawag niya sa akin.
"Miss! Miss!" Sigaw niya sa akin.
Tumakbo ako palabas. Hindi ko pinansin ang pagtawag ng mga kaibigan ko.
I want to be alone... somewhere...

Dinala ako ng mga paa sa mini park siguro ng campus.
Yumuyuko ako kung may dumadaan na kapwa estudyante.

I can't bear na makita ako ng ibang students na umiiyak sa harap nila. Baka iisipin nila na mahina at maiyakin akong na tao. I don't wanna hear anything negative about me.

May nakita ako na fountain.
Lumuhod ako doon at yumuko sa parang upuan ng fountain.
Bakit ngayon ko lang siya nakita?
Totoo ba yung nakita ko sa sariling kong mga mata?
Is she's the one i'm looking for?

Tumayo ako at kinalma ang sarili. Dumiretso ako sa isang puno at umupo.
Hays!

Nagmuni-muni muna ako at tumingin sa mga estudyanteng dumadaan. Wala akong nakikitang lalaki o babae man na magkahawak ng kamay o magkatabi. Ibang klase! Hindi ba sila marunong makitungo ng tama sa mga kapwa nila estudyante?

"Nagmuni-muni ang batang babae." Tumingin ako sa direksiyon ng pinanggalingan ng nagsabi sa akin.
Nakita ko si Sarada na tumitingin sa akin.
'What do you want asshole?' Tanong ko sa pinaka malditang tinig.

"May gusto akong ipakita sayo." Lumakad ito palayo.
Sumunod na lang ako sa kanya.
Dinala niya ako sa library.
Pagpasok ko, tumambad sa'min ang mga libo-libong libro.

'Ahh! Mga libro! My friends!'
Ilang oras ay nawala si Sarada. Dinala ako ng mga paa ko sa isan pwesto kung saan, may babaeng nakahandusay?

Nilapitan ko ang babae.
Paglapit ko...
"Aaaaahhhhhh!" Sigaw ko sa pinaka malakas ko na tinig. Sh*t! May bangkay!
May lumapit sa akin na babae. Hinawakan niya ako sa kamay.

"Wala kang magagawa sa kanya." Sabi niya sa akin.
"Pero.. pero..."
"Wala nang pero, pero. You can't do anything about it." Umalis siya. Naiwan ako dito sa loob, hindi makagalaw sa mga sinabi ng babae.
Si Sarada ba ang pumatay nun?
Bakit? Paano?
Parang imposible naman na siyang pumatay! Bawal yan di ba?

Umalis na lang ako palayo na parang walang nangyari.
Kailangan ko na mag-imbestiga sa nangyari.
Hindi ako papayag na mamamatay ang isang taong inosente at hindi natapos ang kanyang misyon sa mundong ito.
Kailangan kong makita at malaman ang history ng ibang klaseng campus na ito.

Dumiretso ako sa principal's office. Doon ako maghahanap ng clue.
Tumigil ako at nag-isip.
Pwede na ang principal ang pumapatay rito...
Pwede rin ang pumapatay rito ang mga estudyanteng anghel pero demonyo at plastic sa kalooblooban.

Pumunta ako sa direksiyon ng dorm namin ni Ashleigh. Alam ko na kung saan ako pwede makakahanap ng unang clue sa nangyayari dito na kababalaghan.
Pumasok ako sa dorm at nakita ko ang taong kailangan ko.
She's the one who will answer my questions about this campus of hell....