School Survival: The Search

Chapter 6: Bagong Cromber

John's POV
"President Erichson!" Somebody shouted behind my back. Umikot ako at nakita ko si Margen na may hawak na mga papeles. She's my personal assistant.
She's the type of girl who is friendly and sweet but a little flirt. May gusto siguro sa akin toh. Pero ayaw ko siya na mapapangasawa in the near future. May laman na itong puso ko.

"What's up?" Tanong ko. Ngumiti  ito at nagpatuloy.

"May kailangan kang gawin." Sabi nito at kumuha ng isang sealed cellophane. May laman itong black vessel at may injection rin ito. Para saan yan?

"Ano y-yan?" Nauutal kong tanong. Naguguluhan ako. Ba't may dala itong kontrabando? Di ba bawal ang mga gamit na ito? Napa-isip ako at naisip kong eskwelehan ito nang mga taong walang puso. May puso man yung iba, bato lang rin pala.

"Gagamitin mo ito para sa kailangan mong gawing buhay na patay. Sabi ni Prinicipal kanina. Kailangan mong bigyan ng tamang dosage ang tuturukan mo niyan. Equivalent daw sa limang kutsara." Sabi niya at binigay niya ang sealed cellophane sa akin at hinawakan ko rin ito.

"Hihintayin kita doon sa doom forest. May parang office dun at nandoon ako sa front door. See ya!" Sabi nito. Tumango na lang ako at umalis rin ito sa harap ko ng bigla bigla.

"President Erichson!" Sigaw ni Margen na nakatayo sa front door, tulad ng sinabi nito. Lumapit ako sa kanya.

"Oh? Parang takot si president?" Tanong nito sa palarong boses. Hinawakan ko ang mga palad kong basa sa pawis. Ano ba? Parang natatakot ako!

"Come inside! Naghihintay na ang test experiment." Humalakhak ito at pumasok. Sumunod ako sa kanya.

Pagpasok ko may mga kulungan ang loob nito. Sa loob, may mga cromber sa loob ng bawat selda. Yung iba sa kanila duguan. Yung iba naman, mabaho. May nadaan akong babaeng umiiyak. Humarap ito sa akin. Tumakbo ito at hinawakan ang bakal.

"Please! Parang awa mo na! Palabasin mo na ako rito!" Sabi nito. Naka-uniporme ito at may nakasulat na 458 sa kanya uniporme.

"Don't worry. The disease is not air-borne or anything. Hindi ito nakakahawa at all. Kaya huminga ka na diyan. At tsaka, wag mo nang abalahan yang babaeng yan. Ilang linggo na siya diyan pero ayaw pa rin lumagas ng mukha niya. Nakakapagtataka pero susuriin siya mamaya. Kukunin siya nang kunting dugo at pag-aabalahan ng mga lalaking doktor ito." Sabi ni Margen na naglalakad sa harap ko. Tumingin ito sa akin at mgumisi.

"Hayop ka Margen! Magbabayad ka rin sa mga nagawa mong iskandalo sa harap ko. Kung mamaray man rin ako rito, kasama ka!" Sabi nito at humalakhak na parang wala sa sarili.

Pumasok kami sa elevator at bumaba ito. Pagtigil nito ay tumambad sa akin ang isang selda naman. Ano ba! Parang selda na tong lahat na nadaraanan namin ha!

May kinuha itong mask sa isang kabinet.

"Sabi mo hindi air-borne!" Sabi ko. Tumingin ito sa akin nang diretso.

"Iba iba ang mga stage ng mga cromber president John. Ito rito ay air-borne at sensitive sila sa ingay. Kaya nilang sumuka ng dugo at laway kaya mag-ingat ka. Sinarado na namin ang mga kulungan ng transparent cellophane kaya hindi nila katang sumuka." Sabi nito habang isinuot ang mask. Speaking of cellophane, naisip ko ang dal kong black vessel at injection. Kinuha ko ito sa pockets ko at hinawakan. Pumasok kami sa isang pinto at dumaan sa mga cromber. May ilang sumuka ng dugo pero hindi kami nasusukahan.

"So.. here we are!" Sigaw nito at sabay alingawngaw ng mga cromber.

Umilaw ang paligid at ang nasa harap ko ay si....

Si Thea! Tuminhin ako rito at nakita ko itong umiiyak. Tumutulo ang mga luha nito.

Tumigin ito sa akin at binigyan ako ng kakaibang tingin.

"Demonyo ka rin pala!" Siga nito at mas umalingawngaw ang mga cromber sa likod namin.

"Is it her time already?" Tanong ko kay Margen at tumango ito sa akin.

"Can't we save her?" Tanong ko at tumingin ito sa akin. Naguguluhan.

"Oo. Pwede mo siyang sagipin. Walang rules at ikaw ang namumuno kaya wala kang pagbabayaran." Sabi nito. Ngumiti ako sa kanya at lumapit. Hinawakan ko ang labi nito t ilang oras, binigyan ko ito ng mahinang kalik. Simple pero sweet.

Hinalikan niya rin ako as a sign of reply. Tsempo ring nahawakan niya ang kayamanan ko pero tinigilan ko siya.

"Hindi muna ngayon. Sa susunod na." Sabi ko sa kanya at ngumiti ng matamis.

"Excuse me?" Sabi ni Thea at bumalik rin kami sa reality.

"Ah.. sorry..." sabi ko at tinanggal ang pagkakatali sa kanya. Pinagpag niya ang kanyang palda at tumingin ito sa akin.

"Ah.. eh.. salamat nga pala." Sabi nito at nag-blush. Sabi ko na nga eh!

"Anong hindi ka si Thea?" Tanong ko sa babae. Naguguluhan na talaga ako. Sabi nito ni 'Thea' hindi raw siya ang sinasabi niya sa akin. Akala ko prank lang yung sinasabi nito sa akin pero hindi pa ako sigurado.

"Hindi nga eh! I am Aleyah. Aleyah Monteverde. At hindi ako si Thea na sinasabi mo. Kung mamamatay ako hindi ko pa rin sasabihin na ako si Thea!" Sabi niya.

"Okay halika!" Sabi ko at lumabas ng office ko.

Dinala ko siya sa kwarto niya or probably kwarto niya. Tumuktok ako at tumambad sa akin ang isnag babaeng naka off shoulders at palda. Tumingin ito sa amin habang kumakain nang lollipop. Muntik itong napasigaw nang nakita niya ang katabi ko.

"President John. Parang napadalaw ka sa aming dorm." Sabi nito at ngumiti at nag-curtesy sa harap ko. Pumasok ako nang walang pahintulot at tumambad sa akin si Thea at Ashleigh na nakaupo sa couch.

Tumingin si Thea sa akin at tumingin rin sa impostor na Thea.

"S-sino yan?" Nauutal na tanong ni Thea sa akin.

"The impostor Thea. Akala ko ikaw to pero hindi pala." Napatayo ito at humarap sa kanyang kamukha. They actually really look alike!

"Is that you my long lost sister?" Tanong nito sa kanya at tumalim ang tingin nito kay Aleyah.