Evet Hazan artık hazırdı. Çok güzel olmuşdu.
Zeynep: Kızım çok güzel oldun.
Hazan: Öyle mi diyorsun gerçekden?
Zeynep: Tabi öyle diyorum. Sinan gözlerini senin yüzünden alamayacak.
Hazan: Çok farklı gözüküyorum, hem bu topuklularlada inşallah bir kaza falan olmaz.
Zeynep: Olmaz olmaz, kendinden emin ol ve dik dur tamam mı?
Hazan: Tamam, ama çok heycanlıyım.
Zeynep camdan dışarı bakar.
Zeynep: Hazan evin önünde bir taksi bekliyor. Sinan mı gönderdi acaba?
Hazan: Bilmem, olabilir.
Zeynep: Dur tamam gidip bir soralım.
Hazan: Herşeyim tamam değil mi?
Zeynep: Dur bakayım.
Eliyle Hazanın saçını düzeltir.
Zeynep: Tamam bu kadar.
Hazan: O zaman ben gidiyorum.
Zeynep: Hadi, haberdar et beni tamam?
Hazan: Ederim, bol şans dile benim için
Zeynep: Bol şans canım arkadaşım.
Hazan dışarıya çıkar ve taksicinin yanına gider.
Hazan: Merhaba abi, Sinan bey mi sizi buraya yolladı?
"Evet"
Hazan: Tamam o zaman.
Hazan taksiye biner.
Hazan: Nereye gidiyoruz?
"Sinan bey bir şey demeyin dedi"
Hazan: Nasıl ya? *gülümseyerek*
Öyle olsun..
Taksici cevap vermez.
Hazandan: Çok heycanlıyım, acaba nereye gidiyoruz? Nasıl bir süpriz acaba beni bekliyecek? Off çabuk gidelim...
Sinan ise bu arada son küçük dokunuşlarını yapmaktaydı.
Sinan: Eveet, çiçeklerde tamam, yemeklerde hazır, süper.
Sinan sahil kenarında güzel bir masa kurmuştu.
Sinandan: Eminim, buna bayılacak. Nedense çok heycanlı değilim, çünkü biliyorum o da beni seviyor ve bu benim işimi kolaylaştırıyor.
Sanırım geliyorlar.
Ama o taksi değildi, başka bir araba gelmişdi. Arabadan 5 kişi sopa ile indi. Onlardan birisi Sinanın partide yumruk attığı kişi di.
Sinandan: Allah kahretsin bunların ne işi var burda?
"Merhaba, beni hatırlıyorsundur"
Sinan: Ne istiyorsunuz?
"Biz mi? Bir hesabımız vardı, yarım kalmış..."
Sinan: Hadi gidin işinize. Uğraşamam...
"Arkadaşlar arkadaş korkak mı çıktı? Kızların yanında ne güzel efeleniyordun"
Sinan: Hadi yaa, sizin yüzünden başımı derse sokacak değilim
" Ama biz sokmak istiyoruz... Şimdii!"
Birden iki kişi Sinanın üzerine doğru geldi ve onu dövmeye çalıştılar, ama Sinan onların üstünden gelmeye başardı. Bunu gören o adam diğerleriyle beraber onun üstüne doğru koştu.
Bu adil değildi beşe bir onlarla kapışıyordu. Yani olmuyordu. Sinan bir anda kendini yerde buldu ve kendini küçücük yaptı, birde tabi kafasını korudu. Bu durumdayken bile Hazanı düşünüyordu.
