"Kelebekleri çok severdim." dedi kadın adama, yüksek bir apartmanın çatısında.
Gülümsedi adam usulca çünkü biliyordu, şuan yanında olan kadın bir kelebek kadar narindi hayatın karşısında.
"Uç o zaman." dedi.
Kadın anlamsız gözlerle adama baktı. Adam tekrar yineledi.
"Hadi, kanatlan."
Bir kaç adım attı kadın yüksekliğin bitimine doğru. Son kez baktı adama.
"Kelebekleri hep sev olur mu?" dedi. Adam buruk bir tebessüm yerleştirdi yüzüne. Birazdan gözünün önünde kendini aşağıya bırakacak olan kadını daha bu sabah, sokak lambaları yeni yeni sönerken tanımıştı. Tanımakta değil, sadece kelebekleri çok sevdiğini biliyordu.
"Sen bir kelebeksin ve ben seni sabaha karşı 05:37'de sevdim." dedi adam.
Fakat kadın çoktan kanatlanmıştı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANKA [Yitik Bir Gidiş]
ChickLitAnka hayatında bir kere bile bir kitabı bitirmenin mutluluğuna erişememiş, Uzay'da hep astronot olmak istemiş fakat hayallerini kurduğu o uzay mekiğine hiç sahip olamamıştı. Uzay derin bir nefes aldı. ''Ben bugün çok istediğim o uzay mekiğine sah...