Hiç bu dünyada gerçekten yaşadığına memnun olanınız var mı? Sanırım hiç bir zaman bu gruba dahil olmayacağım.
Dünya berbat bir yer değil mi? Masmavi bir denizin içinden bile kıyıya vurmuş insan cesetleri çıkmıyor mu? Veya bu iğrenç dünyaya kalbi tertemiz bir çocuk doğurabilecek onca kadının bedenine izinleri olmadan, zorla hükmedilmiyor mu? Hayatına aldığı kadınını bir sinir krizi geçirmesiyle vurmuyor mu bir sürü adam? ''Cinnet'' diyorlar buna.
Hey! Bu dünyada cinnet geçirmemek mümkün mü?
Bence onca yaşadığı acıya rağmen gülümsemeyi bilen insanların önünde ceket iliklenmeli.
Ah..
Hep bir astronot olmak istemiştim. Bu dünyadan başka şekilde uzaklaşamam. İntihar etmek Tanrı'ya büyük saygısızlık bence. Ölüm hiç bir zaman çözüm gibi gelmedi bana. Dünya ile arama mesafe koymak en akıllıca olanı ve bu yüzden astronot olmayı istiyorum. Ne bileyim, uzaya falan giderim. Adımı bu yüzden seviyorum. Evet, Uzay. Aslında sonradan sahip olduğum bir isim bu. Önceki adımın bir önemi yok, onun hikayesi başka. Fakat ismimin anlamı benim için ''Var olan her şeyi içine almış olan sonsuz boşluk'' değil de, gitmek istenilen yer aslında. Yani en azından sorduklarında böyle diyorum.
''Nasıl canım! Uzay herkes için aynıdır!'' diyorsundur belki ama hayır. Sonuçta herkes uzaya gitmiş değil. Nasıl bir yer olarak görmek istiyorlarsa öyle hayal ediyorlar zihinlerinde.
Herneyse.
Benim adım Uzay, memnun oldum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANKA [Yitik Bir Gidiş]
ChickLitAnka hayatında bir kere bile bir kitabı bitirmenin mutluluğuna erişememiş, Uzay'da hep astronot olmak istemiş fakat hayallerini kurduğu o uzay mekiğine hiç sahip olamamıştı. Uzay derin bir nefes aldı. ''Ben bugün çok istediğim o uzay mekiğine sah...