Escape/

1/

                          Cumartesi günü, 18:02
                 New York, Wellington Hotel

Bir kaç günümü, ya da ayımı -ne kadar geçtiğini bilmiyorum- bunun nasıl olduğunu çözmekle geçirdim.

Bir kaç hayat değiştirdim, bir kaç kimlik. Hayatın lütfunu sonuna kadar geçirdim damarlarımda ama her şey bir zamanda son bulmalıydı. Bu, bulmadı.

Bu günlük, benim nefes aldığımın bir kanıtıdır. Eğer elinize geçmişse, benim gibilerini tanıyın, arayın.

Bu kağıt parçaları elinize geçtiğinde, ölümsüz bedenim toprak olacaktır. Umudum bu yönde, bunun erken olmasıdır dileğim.

Fazla mı resmi konuştum? Affedin, yaşadığım dönemler farklı vasıflara ve rütbelere layık görüldüm. Hepsinde sabit olan şey, saygıydı. Bu benim sana, size bir saygımdır.

Çoktan dileğimin tanrılar tarafından yerine getirilmiş ve bir fâni gibi toprağa karışmış olmayı umarak size yaşanılanları anlatacağım.

Aynı dönemdeysek ve günlüğümün devamlı sayfalarında 'sen' olacak olan hitap şeklim sizi rahatsız ederse, kalbimin ve beynimin sözcüsünün tozlu kapağını kapatın.

Devamı sikimde değil, kurallara göre uzun yıllar yaşadım.