Escape/

3/

Ja, defteri kapattı ve masasına koyarak kendine kahve yapmak için mutfağa yöneldi. Güzel bir kitap bulmuştu, ilginçti ama garip bir havası vardı. Ja, çok düşünmeden "Sihirli." diye mırıldandı.

Kahvesini yaptı, yerine geçerken cama vuran yağmur seslerini dinledi. Kahvesini masasına koydu ve şans eseri bulduğu defter türü kitabı açarak okumaya devam etti.

                                      Salı günü, 17:45
                   New York, Welligton Hotel.

O adamı sevmemiştim. Kapıdan içeri girip gözleri ile beni süzdüğünde, iyiye işaret olmadığını biliyordum. O zaman kaçmalıydım ama annemin gelip evlenme teklifi aldığımı söyleyene kadar çimlerinin üzerinde oturmaya devam ettim. Annem, buna hep kızardı. "Bir leydi, üstünü kirletmez." derdi.

Ablama göre her zaman daha kirli olmuştum. Aile dostlarımızla yakın olan hep Alice'ti. Ben tek başıma dışarıda oynar ve arkadaşlarımın yanına gidebilmek için misafirlerin erken kalkmasını beklerdim. Hareketliydim, asiydim. Şimdi ise, sadece benim. Sadece yaşıyorum ve şimdilerim çok sıkıcı.

24 yaşında bir bedene sıkışıp kalmış bir ihtiyarım. Saymayı bıraktığım kadar büyük bir yaştayım ve ölmeliyim. Akıp giden zamana ayak uydurmaya çalışmak ve onunla yaşamak zor.

O, her zaman yanımda ve artık gitmesini istiyorum.

Sayfayı çevirirken yeni günde yazılan adresleri inceledi.

                            Çarşamba günü, 09;32
                   New York, Wellington Hotel

Artık bütün zamanımı seni bilgilendirmek için harcayacağım. Tamam, bütün zamanım olmayabilir ama deneyeceğim.

15.yüzyıl başlarıydı, ya da oralar da bir şey. Lord Charles Drew, malikanemize ilk geldiğinde, hayatımın kararacağını farketmiştim. Prens Harold'un sağ koluydu ve yakında tahta çıkacak bir varisin adamı olmak, size istediğinizi yaptırma şansı da veriyordu.

O şansı, oğlu Dimitri Drew ile evlenmem için kullanacaktı. O zamanda da güç birleştirmek, ve yahut soyluluğu devam ettirmek için asiller evlendirilirdi. Bir Lord'un oğlunun da köylü ile evlenmesi, ayıplanacak şeydi. Bu fikri hiçbir zaman desteklemedim ama olan buydu.

Alice, diktatörlük hisleri kabarık olan Kont Anthony Edwin ile nişanlıydı. Geriye sadece ben kalıyordum.

"Güzeller güzeli Düşes Calanthe, siz de biliyorsunuz ki Dimitri'ye uygun bir eş arayışındayız. O bu konudan mesut olmasa bile, soyumuzu ilerletecek yaşa geldi. Adèle, o sizin güzelliğinizi almış. Bence evlilikleri, ailemizi de yakınlaştırır." kelimesi kelimesine hatırlıyorum, ölümümüm kararlaştırıldığı cümleleri.

Bundan 2 hafta önce mezarım, kefenim ve gelecekler listesi hazırdı. Zarif bir gelinliğim vardı, istemediğim birisiyle evlenmeseydim belki kefen olarak görmeyi bırakabilirdim. Davetliler yerlerine geçmişlerdi ve herkes tabutu bekliyordu.

Kaçtım. Dimitri'nin aşağılık kompleksleri, kadın düşkünlüğü ve diktatörlük arzusuna dayanamayacağımı biliyordum. Kimsenin beni kısıtlamasına, ya da üstümde hüküm sürmesine izin veremezdim. Ben özgürdüm, böyle doğmuştum ve sırf kadınım diye başka bir erkeğin himayesi altına girmeyecektim.

Bu yüzden, sessizce gelinliğimin uzun eteğini keserek kaçtım. Uzaklara gittim ama Dimitri'nin bu evlilik ve onuru için neler yapabileceğini bilmiyordum.