Ty jesteś jak
niedopałek papierosa
zgaszony na
bladej dłoni
bezsilnej dziewczyny
na fortepianie grającejTy jesteś jak
kropla wody
spadająca na
włosy orzechowe
bezsilnej dziewczyny
do swego domu
ostoi
wracającej
w przedwiośnieTy jesteś jak
nicość
tak nieokreślony
jak uczucia
bezsilnej dziewczynyjak krew na jej rękach
chudych
i słabych