*!Bölümün orjinalinde part 1 part 2 diye ayrılmamış. Ama hazır tatildeyken atmak istedim :) *
Bu bölümü çevirirken Gripin dinledim
Yaşadığım kafa gerçekten güzel
Bu arada şarkı *-* , Tom Odell fanlarını piste alalım
İyi okumalar
Yorum ve vote atmayı unutmayın. Love you :) xx
><><><><
" O kim?"
"Ramona." Nasıl hissedeceğimi bilmiyordum.Onu gördüğümde nutkum tutulmuştu.Ayrıca ne düşündüğünü de merak ediyordum.
"Oh, kız arkadaşın mı?" Lila'ya baktım ve kıkırdadı.
"Ah, keşke." Tekrar Ramona'ya baktım. "En yakın yakın arkadaşım."
Onu ağlarken görünce yüzüm asıldı. Çok üzgün ve kırgın görünüyordu , sebebi ben miydim? Öyle olduğunu biliyordum ama onun göz yaşlarını hak ettiğimi hissetmiyordum.
Yattığım yatağa ilerledim , o ise yanındaki sandalyeye oturdu. Bana gelirsek , olduğum yerde durmuş, konuşmasını bekliyordum.
Dakikalar geçti ve tek kelime dahi etmedi.Sadece bana bakıyordu. Yorgun ve bitik görünüyordu.Lila oflayana kadar sessizce durduk.
"Sıkıldım?"
"Neden?"
"Niye hiçbir şey söylemiyor?" Omuz silktim ve tekrar Ramona'ya döndüm.
"Selam Harry." dediğinde sesi ağlamaktan çatladı.Sonunda konuştu." Uyanmanın biraz daha uzun zaman alabileceğini söylüyorlar ama.." Durdu ve tuttuğu nefesi bıraktı.Tekrar ağlamamaya çalışıyordu.
"Buna dayanamıyorum." kalktı ve odadan çıktı. Kafam karmakarışıktı. Beni affetmiş miydi affetmemiş miydi?
"Ona bir şey yaptın mı?" Lila'nın sesi beni düşüncelerimden kopardı ve dünyamıza geri getirdi.
"Yapmış olabilirim."
"Neden düzeltmeye çalışmıyorsun?" Döndüm ve onu görmek için aşağı baktım.
"Hayattayken bile becerememişken şimdi nasıl beni affetmesini sağlayabilirim?"
"Ne yaptın?!"
"Uzun hikaye. Ama asıl önemli olan şu , şimdi ne yapacağız?"
Yüzüne , şu sevimli düşünme ifadesini yerleştirdi ve kendi kendine kafasını salladı.
"Hey , ver elini." Elimi tuttu ve bizi odadan çıkardı.Hem de kapının içinden. Bir filmin içindeymişim gibi hissetmiştim, hala da hissediyorum. Ama ne zaman uyanmak için kendimi cimciklesem , bunun gerçeklik olduğu yüzüme tokat gibi çarpıyor.
"Vay be."
"Şaşırdın mı? Biliyorum , harika , değil mi?"
"Evet , ama beni nereye götürüyorsun?"
"Bilmiyorum ama sonsuza dek burada kalmayacağız." Ona o kadar uzun süre baktım ki kaşlarını kaldırdı.
"Ne?Niye öyle bakıyorsun?"
"Yaşından emin misin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stuck | H.S • Türkçe
Fanfiction"Öldüm mü?" "Hayır, ölümle yaşam arasında sıkıştın." "Şaka yapıyor olmalısın." Hayatta ikinci bir şansı hakettiğini kanıtlaması için sadece bir şansı olmuştu. Yapamazsa , o zaman huzur içinde yatabilir. @londonstars thanks for permission. ©londonst...
