Three: Ruin

53 7 1
                                    

Dedim şimdi bayramda misafirlikte falan sıkılmasınlar bölüm atayım :)

Bölüm şarkısı değil ama bu ara baya seviyorum o yüzden paylaşayım dedim.

Spotify : spotify:track:3wtV2ifnHzirkAElgTGh63

Bana ulaşmak isterseniz;

instagram : iremkulaksiz

twitter : mikeyoholic

- İ Y İ O K U M A L A R -


Sersemlemiş ifadesini ve kızgın yüzünü görür görmez gülümsedim.

"Amanda , bebeğim!"

Ramona'dan uzaklaştım ve gördüğü şeyden sonra benden delice nefret eyyiğini düşündüğüm kız arkadaşıma doğru yürüdüm.Sorun yokmuş gibi davrandım , Gemma için bir fotoğrafçıya ihtiyacım vardı.

"Az önce ne oldu?" diye sordu Amanda.

"Hiçbir şey-" Ramona konuştuğunda Amanda böldü.

"Gerçekten mi?Çünkü ben aptal değilim." İç geçirdim.

Tekrar Raona'ya baktım , utanmıştı. Sebebi bendim ve üzgündüm.Konuşmak üzereyken sözümü kesti ve çıktı.

"Ramona," arkasından giderken seslendim ama Amanda ben çıkamadan beni durdurdu.

"Harry onun mu arkasından gidiyorsun?!Arkasından gitmen gereken kişi benim, o değil!"

"Bak Amanda," Kapıyı kapattım.Umarım Ramona evden gitmez.Yüzünü ellerimin arasına aldım ve iç geçirdim.

"Onunla aramda hiçbir şey olmadı."

"Evet , çünkü bir şeyler olmadan önce sizi durdurdum."

"Ve hiçbir şey..." sesim yavaşça kayboldu.Ona her şeyi anlatmalı mıyım? Yoksa çenemi kapatmalı ve yalan mı söylemeliyim?

"Ne? Hiçbir şey, ne Harry?" Gözlerini devirdi ve geri çekildi.

"Amanda , o kadar da ciddi değiliz?"

"Kim, biz mi? Sen benimle dalga mı geçiyorsun?!" Siktir , onu kızdırmıştım.Bu iyiye işaret değildi.

"Evet, yani sen işleri çok hızlandırıyorsun ve ben-"

"Evet doğrı, kendimi senin üzerine atan bendim.Yatağına giren bendim."

"Onu demek istemedim.Neden aramızdaki her şeyi ciddiye alıyorsun? Daha çıkmaya başlayalı bir ay ya da birkaç hafta oldu."Kıkırdadı ve bu hiç de mutlu bir kıkırdama değildi.

"Yani ben senin kurbanlarından biriydim.Benimle uyu , eğlen ve git?"

"Hayır." Galiba üçüncüye kafamı sallıyordum.

"Ne var biliyor musun? Bitti. Sen yapmadan ben yapıyorum." Arkasını döndü ve kapıyı açtı.Çıkmadan bana bakmak için son kez arkasını döndü.

"Ve kardeşine üzgün olduğumu söyle. Onun fotoğrafçısı olmayacağım.

Gözlerim büyüdü. "Bekle!"

Çok geçti, kapıyı çoktan kapatmıştı.Bu sefer istediği oluyordu , arkasından koştum.

Oturma odasından bir çırpıda geçti ,çantasını aldı ve gidebileceği en hızlı şekilde kapıya ilerledi.Herkesin gözü bizim üzerimizdeydi , özellikle benim. Tüm bunların sebebi olduğumu biliyorlardı.

Stuck | H.S • TürkçeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin