The Black Rose

Chapter 4

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Marlon's Point Of View

Isang linggo na rin ang nakalipas nang ilibing si Branden. Medyo mahirap talaga tanggapin lalo'ng lalo na kay Yhanarra. Halos wala na nga siyang mailuha sa kaka-iyak niya. Naawa nga kame nina Kuya. Pero nabalitaan namen na, maninirahan daw na muna siya sa tiyahin niya. Nung huli ko siyang nakita, bakas pa rin sakanya yung pagiging depressed niya. Sana nga makarecover agad siya. Sayang talaga eh, sayang yung mga oras na wala akong ginagawa dapat pala inalay ko na lang yun kay Branden para kahit mawawala na siya may souvenir pa man din ako.

15 years ago

Noong mga bata pa sila Marlon at Janaio, sila ay inaaway nang mga kaklase nila. Nagtatago sina Marlon, at Janaio para maiwasan ang mga bully nila. Tuwing uuwi sila, palagi nalang iyak ang binubungad nila sa mga magulang nila.

Isang araw, nang pauwi na ang batang Marlon kasama si Janaio, nakita nila ang mga bully nila na animo'y naghihintay sakanila.

Lumayo agad sila, pero may nakabangga silang batang lalake rin. Natakot sina Marlon, kaya napayuko sila. “Aish! Ayan tuloy, natapon yung Ice tea ko sa polo ko!” sabi nung nakabangga nila. Kumupit na lang nang twenty pesos si Marlon para ibayad sa natapong Ice tea nang nakabangga nila.

“Eto, bayad ko. Sorry ah, kase nagtatago kame ni Janoi” sabi nang batang Marlon. Noon ay tawag nang mga kaibigan ni Janaio sakanya ay Janoi.

“Save it. Kakailanganin mo yan. Busog naman ako eh. Teka, bakit nga pala kayo nagtatago?” tanong nung lalake sakanila. Napa-sad face na lang silang dalawa.

“kase, may bumubully sa amin ni Marlon.” sabi ni Janaio.

“sino yung mga yun?! Hali kayo, sasamahan ko kayo pumunta sakanila.” sabi nung lalake. Napalitan naman nang saya ang mga mukha nila. Sinamahan naman sila nung lalake.