Bıçak Darbesi

BD3 (Düzenlendi)

Bölüme başladığın saati bırakır mısın?

Önündeki sandalyede elleri ve ayakları bağlı adama bakıp gülümsedi Derin.

"Benden kaçabileceğini mi sandın?"

•Önceki akşam•

Artık kaçacak hiçbir yerim kalmamıştı kadının. Köşeye sıkışmıştı. Ama umudunu yitirmezdi bu kadın bu ona göre bir şey değildi. Bir şeyi kolay halletmeyi de pek sevmezdi zaten. Böylesi onun daha çok tercihiydi. Bu durumdan kolay ya da zor, çıkabileceğine inanıyordu. Evet köşeye sıkıştı ama, buradan da sıyrılacak bir yer bulabilirdi. Adam iyice yaklaştı kadına kadının yaslandığı duvarda, omuzların yanına yerleştirdi ellerini. Kollarının arasında gibiydi kadın. Aslında şu an onu gayet kolay bir şekilde etkisiz hale getirebilirdi. Sadece kulağına atacağı yumruk bile adamı etkisiz hale getirirdi, bunlar daha önce Derin'in yaptığı şeylerdi. Ama nefesi yüzüne çarpıyor, onu rahatsız ediyordu. Pralin, kehribar kokusu başını ağrıtıyordu. Hızla yaklaşan iki motorun sesiyle kendine geldi kadın. Evet işte aradığı motor sesleri bunlardı. Savaş ve Onur gelmişti. İkisi de çevik bir hareketle motordan atlayınca kadının önünde duran polis hızla arkasını döndü. Bağırdı Derin hemen;

"Savaş bu o, sabah anlattığın polis. Boynunda güvercin dövmesi var gördüm, o bu. "

Polis bu defa Derin'e döndü, kaşlarını çatmış anlam veremeyen gözlerle kadına baktı. O sırada Onur onu omzundan tutarak kendine çevirdi. Kafa atmasıyla da zaten yere sermişti..

Bugün

Polis Derin'e ölümcül bakışlar atıyordu. Öfkeyle bağırmaya başladı.

"Bunları yanınıza bırakacağımı mı sanıyorsunuz lan? Hepinizi gebertmeyeceğimi mi sanıyorsunuz!? Ben buradan bir şekilde kurtulurum kızım. İşte o zaman bence siz düşünün. Sonunuzu getireceğim sizin. Hepinizin. Sonunu getireceğim. "

Bir gülüş attı Derin.

"Sen sanki bizi biraz hafife mi aldın az önce? Ya da eceline mi susadın. Kim kimi gebertiyor ya!!? "

Adam da kadın gibi güldü. Hatta daha şiddetli bir kahkaha patlattı. Sanki şu an köşeye sıkışan kendisi değilmiş gibi rahat davranıyor, kadının sinirlerini bozuyordu. Kadın bu kahkaya dayanamayıp önündeki sandalyeyi ayağıyla itip adamı sarstı. Ve adam sert bakışlar attı.Hiçbir şey söylemiyordu, ama bakışları bir şeyler anlatıyordu sanki. Bu bakışlar sanki bir ölüm fermanı hazırlıyor gibiydi. Kadın adamla daha fazla bakışmak istemediğinden arkasını dönüp cama doğru ilerledi. Camdan dışarıyı izlerken adam bağırdı.

"Ben polis değilim."

Bir an duraksadı Derin. Arkasını döndü. Bu adam bu kadının afallamasına yol açıyordu.

"Nesin peki? Ne istiyorsun bizden?"

Kafasını kaldırdı, elleri ayakları bağlı adam.

"Yanlış. Benim sormam lazım. Asıl siz insanlardan ne istiyorsunuz? "

Bunu beklemiyordu Derin. Gülümsedi.

"Anladım, sen çok fena kaşınıyorsun. Sanane oğlum, sen insanların avukatı mısın? İşsiz misin, ne uğraşıp duruyorsun bizimle? "

Yanına yaklaşıp adama doğru eğildi.

"Ama yanlış insanlarla uğraşıyorsun, bizi değiştiremezsin. Bize yaklaşan yanıyor, sen tutup bize dokunmaya kalkıyorsun, canından zorun mu var? "

Omzuna hafifçe vurup, yanından uzaklaşmak için doğruldu Derin. Bu defa çıkacakken yine bağırdı adam. Ne bu, oyun mu oynuyordu bu adam? Konuşmaya başladı bir an da..