Stupid-LOVE

Episode-4,႐ႈပ္​​ေထြးမႈ

အခန္းထဲကိုဝင္သြားေသာ Taoေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ေနမိရင္း Yifanမွင္သက္ေနမိသည္။ သူ႔အက်ႌေကာ္လံစကို Taoေဆာင့္ဆြဲလိုက္ကတည္းက ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြကိုလည္း နားထဲမွာၾကားေနရေသးသည္။

Chen-"Yifan..."

Chenက သူ႔ပုခံုးကိုလာပုတ္ေတာ့မွ သတိျပန္ဝင္လာေတာ့သည္။

Fan-"သြားရေအာင္။ငါဒီေန႔အတန္းမတက္ခ်င္ဘူး။"

​ဟု​ေျပာ၍ ထြက္​​သြား​တာ​ေၾကာင္​့-

Yeol-"ဘယ္​သြားမလို႔လဲ?"

Xiu-"ငါတို႔ကိုလည္​း​ေစာင္​့အံုး​ေလ။"

ဟု​ေအာ္​​​ေျပာရင္​း Yifan​ေနာက္​​သို႔​အ​ေျပးလိုက္​သြားရ​ေလ​ေတာ့သည္​။

​ေက်ာင္​းဘတ္​စကတ္​​ေဘာကြင္​းထဲတြင္​ Yifanတစ္​​ေယာက္​ ဘတ္​စကတ္​​ေဘာကိုသာအာရံုစိုက္​ ကစားမိ​ေနသည္​မွာ ဘယ္​​ေလာက္​ၾကာၿပီမွန္​းမသိ။ Xiuminတစ္​ဦးသာ ဘတ္​စကတ္​​ေဘာကြင္​းထဲ႐ွိ​ေတာ့သည္​။ သူကလည္​း ကြင္​း​ေဘးကထိုင္​ခံုမွာ ထိုင္​ၿပီးဖုန္​းႏွိပ္​​ေန၍သာအခ်ိန္​ကုန္​လို႔ကုန္​မွန္​းမသိတာျဖစ္​​ေလသည္​။ထိုင္​​ေန​ေသာXiumin​၏ေျခ​ေထာက္​တစ္​ဘက္​သို႔ဦးတည္​၍ ​ေဘာလံုးကိုအသာလွိမ္​့လိုက္​​ေလ​ေတာ့ သူ႔​ေျခ​ေထာက္​ကို​​ဘတ္​စကတ္​​ေဘာ ​ေဘာလံုးလာထိတာ​ေၾကာင္​့ Yifanကို​ေမာ့ၾကည္​့လာ​ေလသည္​။

Fan-"ဘယ္​နနာရီ႐ွိၿပီလဲ?"

Xiu-"​ေန႔လည္​​ေရာက္​​ေနၿပီ။မင္​းကစားတာသံုးနာရီ​ေလာက္​​ေတာင္​႐ွိ​ေနၿပီ။"

Yifanက ​Xiumin​ေဘးမွာခ်ထားတဲ့​ေရဘူးကို လွမ္​းယူလိုက္​ရင္​း-

Fan-"ငါ​ေဆာ့တာ အဲ​ေလာက္​​ေတာင္​ၾကာသြားတာလား?"

Xiu-"အင္​း...ဟုတ္​တယ္​။မင္​းဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ? ႐ွက္​သြားတာလား?"

Xiuminအေမးေၾကာင့္Yifanရယ္လိုက္မိသည္။

Fan-"ငါကဘာလို႔ ရွက္ရမွာလဲ။အဲဒီအခ်ိဳးမေျပတဲ့ကေလးမကို ဘယ္လိုပညာေပးရမလဲေတြးေနတာ။"

ဟုေျပာ၍ေရဘူးဖံုးကိုဖြင့္ကာ ေရကိုေမာ့ေသာက္ေနလိုက္ေလသည္။သို႔ေသာ္ စိတ္ကအခန္႔မသင့္တာေၾကာင့္ ေရသီးသြားေလေတာ့သည္။

"အဟြတ္အဟြတ္!!"

Xiu-"မင္းပံုၾကည့္ရတာသိပ္ၿပီး မူမမွန္သလိုပဲ။မနက္ကကိစၥေၾကာင့္ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား?"

Yifanကေရဘူးအဖံုးကိုစိတ္ပ်က္စြာျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး-

Fan-"မင္းကလည္း အဲ့အေၾကာင္းပဲေျပာေနတာပဲကြာ။ ျပန္ေတာ့မယ္။"

Xiuminက ခံုကေနထ၍-

Xiu-"ေန႔လည္ပိုင္းအတန္းရွိေသးတယ္ေလ။မတက္ေတာ့ဘူးလား?"

Fan-"မတက္ေတာ့ဘူး။ေနာက္မွမင္းဆီကျပန္ကူးေတာ့မယ္။ မင္းပဲသြားတက္လိုက္ေတာ့။"

Xiu-"ေအးပါ..သြား သြား..."

အေတြးေတြလြင့္ေျမာရင္း လမ္းမေဘးမွာ Yifanလမ္းေလၽွာက္ေနမိသည္။ အမွန္ေတာ့ မနက္ကကိစၥက သူ႔ကိုေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ရႈပ္ေစတာအမွန္ပါပဲ။ ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း စိတ္ထဲမွာတုန္လႈပ္ေနသလိုလို ျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။ၿပီးေတာ့အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက..... ေတြးလိုက္တိုင္းရူးသြားေတာ့မလို စိတ္ရႈပ္ေစပါတယ္။သူဒီေလာက္အထိ တစ္ခါမွမတုန္လႈပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ပတ္ဝန္းက်င္ကို အာရံုလႊဲလိုက္ၿပီး အေတြးေတြကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးတစ္ခုလံုးက သူ႔အေတြးေတြကို ပယ္ဖ်က္ဖယ္ရွားႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ့ပါဘူး။အဲလိုနဲ႔သူ တစ္ေန႔လံုးေလၽွာက္သြားေနၿပီးေတာ့ ညဘက္မွအိမ္ကိုျပန္ေရာက္လာပါတယ္။သူ႔ကားကိုလည္း ေက်ာင္းမွာခ်န္ထားခဲ့ပါတယ္။ သူအိမ္ထဲကိုဝင္လာေတာ့ Suhoက ဧည့္ခန္းကဆိုဖာေပၚမွာဖုန္းေျပာေနပါတယ္။

Suho-"ဟုတ္လား...Yeolေလးက ေတာ္လိုက္တာ။ ကၽြန္မသားဆိုဘာမွသံုးမရဘူး။ ဆိုသြမ္းေနဖို႔ပဲသိတာ။အခုထိ အိမ္ကိုျပန္မလာေသးဘူးေလ။သူကဘယ္ေတာ့မွ ပထမရတာမဟုတ္ဘူး။စာလည္းမက်က္ပါဘူး။ Yeolေလးကိုလက္ေဆာင္ေပးရအံုးမွာေပါ့... ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔။ဟုတ္ကဲ့ပါ..."

ဖုန္းကိုခ်လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ တံခါးဝမွာရပ္ေနတဲ့Yifanဘက္ကို လွည့္လိုက္ကာ-

Suho-"ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ?ညေနက ေက်ာင္းေစာင့္ႀကီးက ကားကိုလာယူခိုင္းလို႔ အိမ္ေတာ္ထိန္းကိုသြားယူခိုင္းလိုက္ရတယ္။ဘာေတြလုပ္ေနလို႔ အဲေလာက္စိတ္လြတ္ေနတာလဲ?"

ဟု စဆူပါ​ေတာ့သည္​။ Suhoေျပာသမၽွစကားေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈပစ္လိုက္ကာ မိမိအိပ္ခန္းရွိရာ အေပၚထပ္သို႔သာတက္လာလိုက္ေတာ့သည္။

Suho-"အဲ့ကေလး ေျပာစကားကိုဘယ္ေတာ့မွ ဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘူး။အဲလိုဆိုးသြမ္းေနလို႔ ညံ့ဖ်င္းေနတာ။"

Suhoကေတာ့ ပြစိပြစိေျပာကာ က်န္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗

Thanks for reading....🙏🙏🙏